به گفته‌ی منتقدان، نوشته‌های پنژه پاسخی به درجه‌ی صفر نوشتار رولان بارت است. پنژه در تقابل با نظر بارت كه رمان را وسيله‌ای برای نشان دادن ارتباطات اجتماعی و در پيوند با قصه می‌دانست، روايت را قرار می‌دهد. رب‌گريه درباره‌ی پنژه می‌گويد كه او مبدع رمانی است كه خود به خود ابداع می‌شود. از بيانات خود پنژه نيز چنين مفهومی برمی‌آيد. او می‌خواهد خواننده آگاه باشد كه «كتاب پيش چشمش نوشته می‌شود، با همه‌ی ترديدها، دودلی‌ها، سوداها و هيجاناتی كه نويسنده دستخوش آن است». پنژه هرگز مانند بسياری از نويسندگان درصدد نوشتن يادداشت‌های روزانه يا خاطرات خود برنيامد اما مجموعه‌ی «دفترها» كه آخرين نمود ذوق هنری او به شمار می‌آيد، و به خصوص انتشار «آقای رويا» در ۱۹۸۲، به منزله‌ی يادداشت‌های اوست و خود پنژه نيز هرگز انكار نكرده كه آقای رويا به تعبيری «من ديگر» اوست. اين رمان در واقع حديث نفس پنژه است كه به صيغه‌ی سوم شخص نوشته شده و هم از تخيل مايه گرفته است و هم از شرح حال؛
خرید کتاب آقای رویا
جستجوی کتاب آقای رویا در گودریدز
معرفی کتاب آقای رویا از نگاه کاربران
کتاب های مرتبط با - کتاب آقای رویا
خرید کتاب آقای رویا
جستجوی کتاب آقای رویا در گودریدز