زیتون کیتبرج: غیر قابل تحمل، دلسوز و غالبا غیر قابل پیش بینی است. یک معلم مدرسه بازنشسته در یک شهر ساحلی کوچک در مین، زمانی که او بزرگتر می شود، تلاش می کند تا تغییرات در زندگی اش را درک کند. او یک زن است که در قلب کسانی که در اطراف او هستند، پیروزی و تراژدی آنها را می بیند.
ما با شوهر سرسخت خود ملاقات می کنیم که در ازدواجش شکسته و قوی است و یک مرد جوان که برای مادرش از بین می رود - و اولی تنها از حضور او لذت می برد، در حالی که پسر او احساس حساسیت های پیچیده خود را از بین می برد.
کشف نفوذ و پر جنب و جوش روح انسانی، داستان زیتون کیت ترجیج باعث می شود که شما را به خنده بکشید، به زحمت از بین ببرید، از بین بردن درد، ریزش یا دویدن.
خرید کتاب آلیو کیتریج
جستجوی کتاب آلیو کیتریج در گودریدز
معرفی کتاب آلیو کیتریج از نگاه کاربران
یک انفجار کوچک پائولو Cognetti به من â € ~ زیتون Kitteridgeâ € ™ رهبری را به عهده زیبا صوفیه خود همیشه در زمین شکست سیاه و سفید لباس، و هنگامی که او برخی از منابع الهام خود را از ذکر شده، من نمی تواند کمک کند اما به عنوان خوانده شده کتاب Strout.In واقع، دو اثر یک ساختار بسیار شبیه، رمان از طریق صفوف از داستان است که می تواند به تنهایی به جای زندگی می کنند، و، را با هم نگه نوشتن یک رمان ساخته شده است. قاب است که من لطفا و جذاب زیادی (همچنین نگاه کنید اگان زمان یک حرامزاده مونرو نظر شما چه کسی شما می باشد و؟). فرانسیس مکدورمند ایفا می کند زیتون در نسخه تلویزیون زندگی می کنند توسط لیزا Cholodenko پخش در 20014.Nel اگر استروت، همچنین مستقل تر از در مورد Sofia در: آلا € ™ داخل هر داستان، استروت تکرار در حال حاضر نمادها مانند، تکرار کرد جزئیات، به عنوان اگر داستان های خود را به زندگی می کنند از هم جدا متولد شد، و تنها زیر در ارتباط است. در این مجموعه داستان، رمان، داستان های مختلف (سیزده) رنگ یک جامعه استانی کوچک از مین در پایان هزاره گذشته تا به امروز، پس از حمله € ™ ثانیه به برج های دوقلو، که ذکر بیش از یک بار. تقریبا در همه داستان های او به نظر می رسد، زیتون Kitteridge، گاهی اوقات به طور خلاصه، گاهی اوقات پس زمینه، و یا عبور، و یا شخصیت assoluta.Olive Kitteridge احتمالا فرد جالب ترین در مین است. این نیز می تواند کاملا غیر قابل تحمل باشد، اگر نه مبهم و نفرت انگیز. اغلب میل به دور از او، شما می خواهید به دور، فقط به عنوان او پسرش کریستوفر که یک روز قرار دادن چهار هزار کیلومتر عبور می کند و فاصله بین خود و مادر © SA ™ € و ساحل شرق بود به کالیفرنیا نقل مکان کرد . من در تلاش برای درک چگونه زیتون توانسته است به عنوان مناسب دلا کار € ™، â € خیلی تنهایی \"او چگونه موفق به ستاره این فیلم، انتخاب میکردم بازیکنان دیگر، در میان بسیاری از شخصیت های که استروت است، شروع با مینی سریال marito.La از چهار قسمت، بیش از جابجایی تلویزیون مناسب و معقول، آن را به طور عمده در ماساچوست فیلم برداری شده بود، نه در Maine.Olive است کسی که او می گوید که او نگرش به فراتر از هر توجیه، و شما او شگفتی چگونه صورت شوهرش به تحمل آن (و در واقع، هنری، داروساز شوهرش، همواره شدید نلا € ™ لذت غیر معمول از خانه خارج در صبح برای رفتن به محل کار، لذت دور پر جنب و جوش بیش از به بازگشت به خانه شب) .این پسر، در حال حاضر بزرگ شده، برای تبدیل شدن به حتی پدر به او می گوید با آرامش و رک و پوست کنده: شما یک carattereâ € بد | SEI قادر به دیگران احساس وحشتناک. آیا شما احساس پدر وحشتناک â € | به لطف Tuttavia آلا € ™ توانایی استروت، و شاید حتی آلا € ™ اندازه بزرگ، زیتون، نمونه وار است و به نظر می رسد برای مهار و جای و درک € ™ ثانیه کل جامعه از Crosby، Maine.Elizabeth Strout در موقعیت ها، توصیف ها، جزئیات، عکس ها، بافت ها، جو ها، تقسیم بندی های ظاهری، بیش از قطعه های واقعی کار می کند. و بنابراین، موزاییک ساخته شده به دنبال همه با هم، قطعات جدا نیست، پس از قاب فیلم forma.Jim برودبنت ایفا می کند هنری، شوهر زیتون، بیشتر بیمار Giobbe.Non تنها روال را انتخاب، زندگی روزمره دنیوی ، به عادی شگفت انگیز از زندگی، به عنوان Baricco می گوید، شرایط خارج از ™ عادی € وجود دارد (اگر هیچ چیز دیگری، CA € ™ است که امیدوار است که آنها موقعیت های روزمره نیست): CA € ™ است که به طور تصادفی از فراز صخره به سقوط انتخاب گل و کسی که به صرفه جویی در راه اندازی (شما هیچ وقت نمی دانید اگر من یا نه) - نقاب دار سمی برای به دست گرفتن گروگان وجود دارد - یک دختر کوچک از بی اشتهایی فوت â € \"یک عروسی در روز جشن لغو، با کلیسا پر از مهمان و عروس در عروسی biancoâ € | الیزبت استرات دانم که بسیاری از ازدواج های خوب پنهان تنهایی از یک شریک یا هر دو و حتی در حضور یک عشق جامد، یک جلسه می تواند کشنده تر از vorrebbe.In یک جامعه کوچک، آن را راحت تر € ™ ثانیه است دوست داشتن شوهر خود را نیز دوست خود، و بر جامعه کوچک است، و بیشتر به احتمال زیاد به بهترین خود را نیز دوست. اگر از آن است، آن را هنوز کسی که می شناسید، که تقاطع ها و مرگ incontri.Alla از شوهرش، به نظر می رسد زیتون برای پیدا کردن یک ™ تسلی POA € در همسایه جدید این شرکت، با بازی بیل موری. دو تنهایی که brevemente.E دیدار بنابراین، به تدریج، این کوچک شهرستان شهر امریکا، این peytonplace، با مقصد Orte خیلی بیشتر و یا Forlì آشنا - € ™ ثانیه تصاویر آمریکا قوی تر از ایتالیایی، نمی CA € است ™ هیچ ربطی به است، در خارج از کشور همیشه درک کرده اند که فرهنگ یک راه بسیار خوبی برای انتقال به جهان مدل های خود را (و در نتیجه، قدرت اشغالگر). ما از بخش هایی از آن تایلر، نه تنها از لحاظ جغرافیایی، بلکه به عنوان تن (است صاف، نوشتن تخت به عنوان یک میز بیلیارد، بدون پاشنه، همه فکر می دانند که همه چیز، اما در واقع هیچ کس می داند که NIE لعنتی ...
مشاهده لینک اصلی
من با پایان دادن به من شروع می کنم، بنابراین کسانی که نمی خواهند زمان خواندن چند پاراگراف را بخوانند، پیش زمینه ی آن را بدست می آورند: الیزابت استروت به من یک گروه پوشش آلیس مونرو حمله می کند. و با این، بررسی من. در واقع، مشکل من در بررسی مجموعه Strouts از داستان کوتاه این است که من از آن متنفر نیست و یا آن را دوست دارم. من حتی آن را دوست ندارم یا آن را دوست ندارم. من به هیچ وجه متضاد به آن نیستم. صرفه جویی در این واقعیت است که من با وضعیت Pulitzer خود را متعجب (و دیگر واقعیت است که من منجر به بی شماری دقیقه در واقع خواندن این چیز) هشدار می گویند که من نمی توانم به زحمت برای مراقبت از Olive Kitteridge یک راه یا دیگری. بنابراین من زمان سخت جمع آوری احساسات به اندازه کافی به شما در مورد کتاب و یا یکی از راه های دیگر مراقبت. در عوض، من فقط در مورد برخی چیزهایی که می شناسم صحبت می کنم. می دانم که Olive Kitteridge به خوبی نوشته نشده است. چیزهای بدی نیست و بیشتر شایسته است اما مطمئنا خوب نیست. Strout به الگوهای آشنا از محرومیت از اطلاعات به اندازه کافی از داستان های خود را که می آید آن را انتظار می رود می افتد. نوع چیزهایی که در آن پوسته باAfter Event X باز می شود، هیچ وقت دوباره یکسان نیست @ و سپس خواننده را در تاریکی نگه میداریم که رویداد در واقع رخ داده است، فقط ماهیت صفحات رویداد را از نقطه ای که هر کسی می تواند آن را آشکار سازد به مراقبت ادامه بده او در داستانهای \"تسلیحات\" چاکوف به طور ضمنی ترسیم می کند: \"در یک مورد، در حقیقت یک اسلحه، قصد داستان تلگراف با وضوح دردناک است.\" او این کار را در کتاب های کمیک رایج می کند که در آن شخصیت در میان برخی شرایط غیرقابل باور باورنکردنی (با یک انگیزه و انگیزشی تصویری) بیان می کند که شرایط غیرقابل باور باور نکردنی است و واقعا اتفاق نمی افتد، محصول داستان بد. (تنها كاريكاتور كاميوني را بنويسد و ضبط كردن و غيرقابل كنترل كردن در كامپيوترها). او اويو و شرايط خود را با فركانس خسته كننده دوباره ميكند. من متوجه شدم که چندین از این داستانها سالها پیش نوشته شده بود اما برخی از ویرایشهای جریان بسیار خوبی بود. از سوی دیگر، من می دانم که Olive Kitteridge شخصیت های خود را به طور کلی به خوبی توسعه می دهد. به خصوص شخصیت های ثانویه آنهایی که در کتاب تنها برای فضای یک فصل یا کمتر زندگی می کنند. کسانی هستند که Strout به زندگی آنها نفوذ دارد. کوین خودکشی، جولی را محکوم کرد، هارمون دروغین. اینها افرادی هستند که مایل بودم کتاب را ادامه دهم. Strout آنها را به شخصیت های مورد علاقه تبدیل می کند و یکی از آنها شگفت زده می شود که چگونه ممکن است از داستان هایشان بهبود یابند. من همچنین می دانم که اگر دولت مین دارای معنی و فرصت باشد، باید از ورود یا اقامت گری از Strout ممنوع کند. Strout یک عکس از مین را رنگ می کند که احتمالا برای هر یک از برنامه های تعطیلات آینده من ممکن است حداقل باشد. و من مطمئنا نمی خواهم که همیشه در آنجا زندگی کنم، اگر نقاشی نویسندگان به هر حال دقیق باشد. در اصل، اگر اعتقاد بر الیو کیت ترج، دولت از a) دیوانه و b) خیانت ساخته شده است. من فکر می کنم شاید این تنها فصل آخر بود که آزاد بود. آن را به نقطه ای که Id شروع فصل جدید و با صدای بلند یک صفحه چند زده و سپس به همسرم توضیح داد که من در حال خواندن یک فصل دیگر در مورد فرد دیگری که بی سر و صدا (و یا حتی نه به آرامی) دیوانه. من می دانم که من قدردانی همدلی برای سالمندان راه میاندازد. او به ذهن بسیاری از مشکلات و فلسفه های زندگی مشکوک می اندیشد که ممکن است کسانی که از سن پیشرفت می کنند، احساس کنند که اگر a) دیوانه یا b) بدبخت باشند. خواندن زیتون کیتبرج من را مجبور کرد تا نتیجه بگیرد که باید پیرمرد را رشد دهم، من صادقانه از ذهنم خواهم خواست که از هیچ کدام از این دو ویژگی (که ظاهرا رایج در مین است) نباشد. این نیز یک کتاب است که هدایای کریسمس از والدین سالخورده به فرزندان بالغ و سالم خود را محبوب خواهد بود، زیرا هیچ چیز روح کریسمس مانند 270 صفحه از گرسنگی کاغذی را نمی گوید. من همچنین می دانم که اگر این کتاب خواندن نداشته باشد، من بعد از شاید فصل چهارم آن را کنار گذاشتم و احتمالا هرگز به پایان نرسیدم. آنقدر زیاد نبود که بدی بود، فقط به این معنی نیست که مجبور به خواندن است. من هرگز به داستان شخصیت عنوان نپرداختم و دانستم که شخصیت های جانبی نمی توانند به من بازگردند، من هیچ جایی برای بستن کلاه خود را ندیدم. و واقعا چیزی در این کتاب وجود ندارد که فراتر از عناصر سطح داستان ناهمگونی است، بنابراین Strout واقعا نیاز به ساختن شخصیت و داستان زیتون داشت. و این فقط باعث نشد. و این من را به آخرین چیزی که می دانم می رساند و آن من در حال حاضر نوع از دور از ابتدا داده شده است. من می دانم که احساس می کنم مثل الیزابت استروت یک گروه پوشش آلیس مونرو است. احتمالا اگر بخواهید طرفدار معامله واقعی باشید، احتمالا شکی نیست اما به دلایلی نمی توانید معامله واقعی را دریافت کنید. مانند شما می خواستید شنیدن اسکورپیون ها را بازی کنید @ راک من مثل توفان @ اما شما در یک قایق حزب و همه شما Scrantonicity II بازی Scorpions بازدید است. ممکن است خارش داشته باشید یا ممکن است آن را نداشته باشید. البته، برای کسانی که طرفداران بزرگ Scorpions نبودند، احتمالا در کل برای کل مجموعه خواهد بود. ای کاش من...
مشاهده لینک اصلی
4.5 ستاره من عاشق الیزابت Strouts نوشتن سال گذشته زمانی که من خواندن نام من لوسی بارتون است. او توانایی نوشتن در ذات زندگی مردم و می تواند در سطح عمیق تر آگاهی در مبارزات زندگی روزمره بنویسد. در سیزده داستان که از Olive Kitteridge تشکیل شده است، Strout یک بار دیگر توانایی من را برای اتصال همه ما به یکدیگر نشان داد. حتی در پایان کتاب، زرق و برق دار، زیتون کیتبرج همگی خود را نشان داده است که همه ما می توانیم به آن ارتباط داشته باشیم. تنها دلیل اینکه من این کتاب را پنج ستاره تمام نکردم این بود که احساس کردم برخی از داستانها توجه من را نادیده گرفته اند. با این حال، این بسیار محتاطانه و هیجان انگیز خواندن بود.
مشاهده لینک اصلی
این کتاب برنده جایزه پولیتزر، اغلب نظرات خوب، اما مخلوط شده است، و من می توانم درک کنم که این امر برای همه جذاب نیست. از ماه آینده من یک سال دیگر (نگران کننده !!!) نزدیک به 60 ساله هستم و 34 سال ازدواج کرده ام، من حدس می زنم که من برای این کتاب جمعیت مطلوب هستم. اگرچه عنوان «زیتون کیتریجد» پس از معلم ریاضی مونرو، بازنشسته با رویکرد بی روحانه، تعداد کمی از 13 داستان در ارتباط با دیگر مردمی است که زادگاه کروزبی، مین را با او در میان می گذارند، بعضی از آنها فقط آشنایان گاه به گاه هستند. موضوع مشترک که متصل است به نظر می رسد این واقعیت است که هر چند با توجه به شرایط مختلف، هر کس در اینجا به نظر می رسد در تلاش برای پیدا کردن جای خود را در جهان است. این کتاب گلی پر از بینش است، اما اگر شما هرگز آن را ندیده اید، احتمالا این را نخواهید دید. برخی از موضوعات در اینجا عبارتند از پیری، همسران پیر، ازدواج های طولانی (در یک داستان به عنوان یک وعده غذایی پیچیده و به دنبال یک دسر دوست داشتنی)، بچه ها رشد کرده، و لذت زندگی و ناامیدی. در یک داستان Basket Of Trips، حتی زمانی که شوهر در حال مرگ است، زن و شوهر از سبد خرید سبد بروشورهای سفر و برنامه های جایی که آنها در آینده سفر می کنند، دانستن کامل به خوبی این هرگز اتفاق نخواهد افتاد. بله، این داستان ها درباره افرادی است که سعی در کشف راه هایی برای دستیابی به روز، هفته یا سال آینده دارند، و آنها را درک می کنند که انتخاب های خود را در زندگی زودهنگام، به تأثیر پایدار بر روی (یا در چند مورد آنها را تحریک می کنند. این یک وو یک کتاب برای من است که من به شدت توصیه می کنم به سالمندان همسال من. 5 ستاره
مشاهده لینک اصلی
وقتی این کتاب را شروع کردم، مطمئن نبودم که چگونه آن را دوست دارم. اولین داستان جالب بود و من احساس کردم که هنری را دوست داشتم، اما بعدا تمام شد و داستان دوم به نظر می رسید کمی برای اولین بار باشد. با این حال، به عنوان کتاب پیشرفت کردم، من خودم را دوست داشتم عمق شخصیت های در vignettes و شخصیت های تکراری از زیتون و هنری که در داخل و خارج، گاهی اوقات به عنوان بازیکنان کامل و گاهی به عنوان ستون های فرعی ظاهر شد. Olive یکی از آن شخصیت های ما نفرت به هر چیزی مشترک با ما نمی خواهیم او را تشخیص دهیم یا به او ارتباط داشته باشیم یا فکر می کنیم که او به هیچ وجه ما را آشکار نمی کند، اما ما انجام می دهیم. من الیو را دوست نداشتم، اما او را خیلی بهتر از آنچه که دوست دارم اعتراف می کنم. من می خواستم از او بخواهم که به آینه نگاه کند و سعی کند ببیند چه زمانی دیگر به دیگران نگاه می کرد. او در انکار زندگی می کرد، این مکانیزم بقا بود و او مجازاتی را که در آن زمان به دردسر افتاده بود پرداخت کرد. استروت یک نویسنده عالی است و در زیر پروژۀ فصیح او، پیام ها و بینش های مهم است. @ بعد از همه، زندگی یک هدیه بود - یکی از این چیزهایی که در مورد بزرگ شدن می شد دانستن این است که چند لحظه فقط لحظات را می گذراند، آنها هدیه ای بودند. و اینطور که واقعا خوب است، مردم باید در این زمان سال با چنین جدی جشن بگیرند. مهم نیست که چه افرادی زندگی می کنند (ممکن است بعضی از این خانه ها در حال گذراندن باشند، باید برخی از مصیبت های عجیب و غریب را نگه دارند)، هنوز هم همه مردم مجبور شدند جشن بگیرند؛ زیرا به طرق مختلف به نوعی می دانستند که زندگی چیز جالبی بود @ او دینامیک بین مردم را درک می کند، روابط پیچیده ای دارد، زندگی فقط می تواند مضر باشد، و گاهی اوقات تنهایی، حتی در شرکت دیگران. در پایان، من فکر کردم سبک که در آن داستان ارائه شده بود الهام گرفته شده است. این به ما اجازه داد تا شخصیت های بسیار زیادی را ببینیم تا حس جامعه را درک کنیم، و هنوز هم احساس می کنیم که سفر را تنها با Olive انجام داده ایم.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب آلیو کیتریج
خرید کتاب آلیو کیتریج
جستجوی کتاب آلیو کیتریج در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
من با پایان دادن به من شروع می کنم، بنابراین کسانی که نمی خواهند زمان خواندن چند پاراگراف را بخوانند، پیش زمینه ی آن را بدست می آورند: الیزابت استروت به من یک گروه پوشش آلیس مونرو حمله می کند. و با این، بررسی من. در واقع، مشکل من در بررسی مجموعه Strouts از داستان کوتاه این است که من از آن متنفر نیست و یا آن را دوست دارم. من حتی آن را دوست ندارم یا آن را دوست ندارم. من به هیچ وجه متضاد به آن نیستم. صرفه جویی در این واقعیت است که من با وضعیت Pulitzer خود را متعجب (و دیگر واقعیت است که من منجر به بی شماری دقیقه در واقع خواندن این چیز) هشدار می گویند که من نمی توانم به زحمت برای مراقبت از Olive Kitteridge یک راه یا دیگری. بنابراین من زمان سخت جمع آوری احساسات به اندازه کافی به شما در مورد کتاب و یا یکی از راه های دیگر مراقبت. در عوض، من فقط در مورد برخی چیزهایی که می شناسم صحبت می کنم. می دانم که Olive Kitteridge به خوبی نوشته نشده است. چیزهای بدی نیست و بیشتر شایسته است اما مطمئنا خوب نیست. Strout به الگوهای آشنا از محرومیت از اطلاعات به اندازه کافی از داستان های خود را که می آید آن را انتظار می رود می افتد. نوع چیزهایی که در آن پوسته باAfter Event X باز می شود، هیچ وقت دوباره یکسان نیست @ و سپس خواننده را در تاریکی نگه میداریم که رویداد در واقع رخ داده است، فقط ماهیت صفحات رویداد را از نقطه ای که هر کسی می تواند آن را آشکار سازد به مراقبت ادامه بده او در داستانهای \"تسلیحات\" چاکوف به طور ضمنی ترسیم می کند: \"در یک مورد، در حقیقت یک اسلحه، قصد داستان تلگراف با وضوح دردناک است.\" او این کار را در کتاب های کمیک رایج می کند که در آن شخصیت در میان برخی شرایط غیرقابل باور باورنکردنی (با یک انگیزه و انگیزشی تصویری) بیان می کند که شرایط غیرقابل باور باور نکردنی است و واقعا اتفاق نمی افتد، محصول داستان بد. (تنها كاريكاتور كاميوني را بنويسد و ضبط كردن و غيرقابل كنترل كردن در كامپيوترها). او اويو و شرايط خود را با فركانس خسته كننده دوباره ميكند. من متوجه شدم که چندین از این داستانها سالها پیش نوشته شده بود اما برخی از ویرایشهای جریان بسیار خوبی بود. از سوی دیگر، من می دانم که Olive Kitteridge شخصیت های خود را به طور کلی به خوبی توسعه می دهد. به خصوص شخصیت های ثانویه آنهایی که در کتاب تنها برای فضای یک فصل یا کمتر زندگی می کنند. کسانی هستند که Strout به زندگی آنها نفوذ دارد. کوین خودکشی، جولی را محکوم کرد، هارمون دروغین. اینها افرادی هستند که مایل بودم کتاب را ادامه دهم. Strout آنها را به شخصیت های مورد علاقه تبدیل می کند و یکی از آنها شگفت زده می شود که چگونه ممکن است از داستان هایشان بهبود یابند. من همچنین می دانم که اگر دولت مین دارای معنی و فرصت باشد، باید از ورود یا اقامت گری از Strout ممنوع کند. Strout یک عکس از مین را رنگ می کند که احتمالا برای هر یک از برنامه های تعطیلات آینده من ممکن است حداقل باشد. و من مطمئنا نمی خواهم که همیشه در آنجا زندگی کنم، اگر نقاشی نویسندگان به هر حال دقیق باشد. در اصل، اگر اعتقاد بر الیو کیت ترج، دولت از a) دیوانه و b) خیانت ساخته شده است. من فکر می کنم شاید این تنها فصل آخر بود که آزاد بود. آن را به نقطه ای که Id شروع فصل جدید و با صدای بلند یک صفحه چند زده و سپس به همسرم توضیح داد که من در حال خواندن یک فصل دیگر در مورد فرد دیگری که بی سر و صدا (و یا حتی نه به آرامی) دیوانه. من می دانم که من قدردانی همدلی برای سالمندان راه میاندازد. او به ذهن بسیاری از مشکلات و فلسفه های زندگی مشکوک می اندیشد که ممکن است کسانی که از سن پیشرفت می کنند، احساس کنند که اگر a) دیوانه یا b) بدبخت باشند. خواندن زیتون کیتبرج من را مجبور کرد تا نتیجه بگیرد که باید پیرمرد را رشد دهم، من صادقانه از ذهنم خواهم خواست که از هیچ کدام از این دو ویژگی (که ظاهرا رایج در مین است) نباشد. این نیز یک کتاب است که هدایای کریسمس از والدین سالخورده به فرزندان بالغ و سالم خود را محبوب خواهد بود، زیرا هیچ چیز روح کریسمس مانند 270 صفحه از گرسنگی کاغذی را نمی گوید. من همچنین می دانم که اگر این کتاب خواندن نداشته باشد، من بعد از شاید فصل چهارم آن را کنار گذاشتم و احتمالا هرگز به پایان نرسیدم. آنقدر زیاد نبود که بدی بود، فقط به این معنی نیست که مجبور به خواندن است. من هرگز به داستان شخصیت عنوان نپرداختم و دانستم که شخصیت های جانبی نمی توانند به من بازگردند، من هیچ جایی برای بستن کلاه خود را ندیدم. و واقعا چیزی در این کتاب وجود ندارد که فراتر از عناصر سطح داستان ناهمگونی است، بنابراین Strout واقعا نیاز به ساختن شخصیت و داستان زیتون داشت. و این فقط باعث نشد. و این من را به آخرین چیزی که می دانم می رساند و آن من در حال حاضر نوع از دور از ابتدا داده شده است. من می دانم که احساس می کنم مثل الیزابت استروت یک گروه پوشش آلیس مونرو است. احتمالا اگر بخواهید طرفدار معامله واقعی باشید، احتمالا شکی نیست اما به دلایلی نمی توانید معامله واقعی را دریافت کنید. مانند شما می خواستید شنیدن اسکورپیون ها را بازی کنید @ راک من مثل توفان @ اما شما در یک قایق حزب و همه شما Scrantonicity II بازی Scorpions بازدید است. ممکن است خارش داشته باشید یا ممکن است آن را نداشته باشید. البته، برای کسانی که طرفداران بزرگ Scorpions نبودند، احتمالا در کل برای کل مجموعه خواهد بود. ای کاش من...
مشاهده لینک اصلی
4.5 ستاره من عاشق الیزابت Strouts نوشتن سال گذشته زمانی که من خواندن نام من لوسی بارتون است. او توانایی نوشتن در ذات زندگی مردم و می تواند در سطح عمیق تر آگاهی در مبارزات زندگی روزمره بنویسد. در سیزده داستان که از Olive Kitteridge تشکیل شده است، Strout یک بار دیگر توانایی من را برای اتصال همه ما به یکدیگر نشان داد. حتی در پایان کتاب، زرق و برق دار، زیتون کیتبرج همگی خود را نشان داده است که همه ما می توانیم به آن ارتباط داشته باشیم. تنها دلیل اینکه من این کتاب را پنج ستاره تمام نکردم این بود که احساس کردم برخی از داستانها توجه من را نادیده گرفته اند. با این حال، این بسیار محتاطانه و هیجان انگیز خواندن بود.
مشاهده لینک اصلی
این کتاب برنده جایزه پولیتزر، اغلب نظرات خوب، اما مخلوط شده است، و من می توانم درک کنم که این امر برای همه جذاب نیست. از ماه آینده من یک سال دیگر (نگران کننده !!!) نزدیک به 60 ساله هستم و 34 سال ازدواج کرده ام، من حدس می زنم که من برای این کتاب جمعیت مطلوب هستم. اگرچه عنوان «زیتون کیتریجد» پس از معلم ریاضی مونرو، بازنشسته با رویکرد بی روحانه، تعداد کمی از 13 داستان در ارتباط با دیگر مردمی است که زادگاه کروزبی، مین را با او در میان می گذارند، بعضی از آنها فقط آشنایان گاه به گاه هستند. موضوع مشترک که متصل است به نظر می رسد این واقعیت است که هر چند با توجه به شرایط مختلف، هر کس در اینجا به نظر می رسد در تلاش برای پیدا کردن جای خود را در جهان است. این کتاب گلی پر از بینش است، اما اگر شما هرگز آن را ندیده اید، احتمالا این را نخواهید دید. برخی از موضوعات در اینجا عبارتند از پیری، همسران پیر، ازدواج های طولانی (در یک داستان به عنوان یک وعده غذایی پیچیده و به دنبال یک دسر دوست داشتنی)، بچه ها رشد کرده، و لذت زندگی و ناامیدی. در یک داستان Basket Of Trips، حتی زمانی که شوهر در حال مرگ است، زن و شوهر از سبد خرید سبد بروشورهای سفر و برنامه های جایی که آنها در آینده سفر می کنند، دانستن کامل به خوبی این هرگز اتفاق نخواهد افتاد. بله، این داستان ها درباره افرادی است که سعی در کشف راه هایی برای دستیابی به روز، هفته یا سال آینده دارند، و آنها را درک می کنند که انتخاب های خود را در زندگی زودهنگام، به تأثیر پایدار بر روی (یا در چند مورد آنها را تحریک می کنند. این یک وو یک کتاب برای من است که من به شدت توصیه می کنم به سالمندان همسال من. 5 ستاره
مشاهده لینک اصلی
وقتی این کتاب را شروع کردم، مطمئن نبودم که چگونه آن را دوست دارم. اولین داستان جالب بود و من احساس کردم که هنری را دوست داشتم، اما بعدا تمام شد و داستان دوم به نظر می رسید کمی برای اولین بار باشد. با این حال، به عنوان کتاب پیشرفت کردم، من خودم را دوست داشتم عمق شخصیت های در vignettes و شخصیت های تکراری از زیتون و هنری که در داخل و خارج، گاهی اوقات به عنوان بازیکنان کامل و گاهی به عنوان ستون های فرعی ظاهر شد. Olive یکی از آن شخصیت های ما نفرت به هر چیزی مشترک با ما نمی خواهیم او را تشخیص دهیم یا به او ارتباط داشته باشیم یا فکر می کنیم که او به هیچ وجه ما را آشکار نمی کند، اما ما انجام می دهیم. من الیو را دوست نداشتم، اما او را خیلی بهتر از آنچه که دوست دارم اعتراف می کنم. من می خواستم از او بخواهم که به آینه نگاه کند و سعی کند ببیند چه زمانی دیگر به دیگران نگاه می کرد. او در انکار زندگی می کرد، این مکانیزم بقا بود و او مجازاتی را که در آن زمان به دردسر افتاده بود پرداخت کرد. استروت یک نویسنده عالی است و در زیر پروژۀ فصیح او، پیام ها و بینش های مهم است. @ بعد از همه، زندگی یک هدیه بود - یکی از این چیزهایی که در مورد بزرگ شدن می شد دانستن این است که چند لحظه فقط لحظات را می گذراند، آنها هدیه ای بودند. و اینطور که واقعا خوب است، مردم باید در این زمان سال با چنین جدی جشن بگیرند. مهم نیست که چه افرادی زندگی می کنند (ممکن است بعضی از این خانه ها در حال گذراندن باشند، باید برخی از مصیبت های عجیب و غریب را نگه دارند)، هنوز هم همه مردم مجبور شدند جشن بگیرند؛ زیرا به طرق مختلف به نوعی می دانستند که زندگی چیز جالبی بود @ او دینامیک بین مردم را درک می کند، روابط پیچیده ای دارد، زندگی فقط می تواند مضر باشد، و گاهی اوقات تنهایی، حتی در شرکت دیگران. در پایان، من فکر کردم سبک که در آن داستان ارائه شده بود الهام گرفته شده است. این به ما اجازه داد تا شخصیت های بسیار زیادی را ببینیم تا حس جامعه را درک کنیم، و هنوز هم احساس می کنیم که سفر را تنها با Olive انجام داده ایم.
مشاهده لینک اصلی