رابرت جانسون مرد سیاهپوستی که در معامله با شیطان (آقا) به قدرتی بینظیر در نوازندگی گیتار (سبک بلوز) رسیده سر از اردوگاه سرخپوستان اسپوکن در میآورد و با توماس آتیش به پاکن بدترین قصهگوی قبیله برخورد میکند. او گیتارش را زمانی که با راهنمایی توماس برای ملاقات با بزرگ مادر به پای کوه «ولپینیت» میرود در ماشین او جا میگذارد و همین بهانهای میشود تا توماس همراه با دو دوست دیگر خود به نامهای جونیور پولتکین و ویکتور جوزف (چس و چکرز دو دختر سرخپوست از قبیله «فلتهد» در ادامه به عنوان خواننده کر به گروه اضافه میشوند) گروه موسیقی راکی را با نام «کایوت اسپرینگز» تشکیل میدهند. آنها برآنند تا درد و رنجی که در طول تاریخ پر فراز و نشیب بومیان بر آنها رفته را به موسیقی بدل کنند.
خرید کتاب آوازهای غمگین اردوگاه
جستجوی کتاب آوازهای غمگین اردوگاه در گودریدز
معرفی کتاب آوازهای غمگین اردوگاه از نگاه کاربران
از طنز تلخ کتاب های شرمن الکسی، فقط تلخی ش را داشت. آن هم یک تلخی بی مزه و کشدار! پر از آه و ناله بود داستان فقط. که چقدر سرخ پوست ها بدبخت اند و به ما ظلم شده و از این صحیت که خوب البته درست است و در کتاب های دیگرش هم بود ولی نه به این صورت. بد بختی در این کتاب موج می زد. اصلا داستان یک سری بدبخت بود که بین مردمِ بدبختی مانند خودشان زندگی می کردند. طی اتفاقاتی این امید به وجود آمد که از این بدبختی بیرون بیایند ولی نشد و آخرش دوباره غرق در بدبختی خودشان شدند!
یعنی یک چیزی در مایه های فیلم های ایرانی بود. (حالا نه به این غلظت.)
ترجمه خیلی بد بود. خیلی! یعنی اگر زبان اصلی اش را بخوانم شاید کلا نظرم عوض شود.
بعد التحریر: الان که نگاه کردم کتاب @پرواز@ را هم با همین ترجمه خواندم. ولی به این بدی نبود...
مشاهده لینک اصلی
بعد ازتجربه فوق العاده @خاطرات صددرصد واقعی یک سرخپوست پاره وقت@این دومین کاری بود که از شرمن الکسی خوندم.لحن روایی تلخ تر وگزنده تر از کتاب قبلی بود اما همچنان سبک منحصر به فرد الکسی را داشت .رئالیسم جادویی کتاب واینه در قالب داستان یک گروه راک امروزی کل تاریخ وآداب های سرخپوست های آمریکارا روایت میکنه راخیلی دوست داشتم.یه تجربه متفاوت از یه فرهنگ کاملا متفاوت.اما هنوز هم @خاطرات صددرصد واقعی یک سرخپوست پاره وقت@کتاب محبوبم باقی میمونه
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب آوازهای غمگین اردوگاه
خرید کتاب آوازهای غمگین اردوگاه
جستجوی کتاب آوازهای غمگین اردوگاه در گودریدز
یعنی یک چیزی در مایه های فیلم های ایرانی بود. (حالا نه به این غلظت.)
ترجمه خیلی بد بود. خیلی! یعنی اگر زبان اصلی اش را بخوانم شاید کلا نظرم عوض شود.
بعد التحریر: الان که نگاه کردم کتاب @پرواز@ را هم با همین ترجمه خواندم. ولی به این بدی نبود...
مشاهده لینک اصلی
بعد ازتجربه فوق العاده @خاطرات صددرصد واقعی یک سرخپوست پاره وقت@این دومین کاری بود که از شرمن الکسی خوندم.لحن روایی تلخ تر وگزنده تر از کتاب قبلی بود اما همچنان سبک منحصر به فرد الکسی را داشت .رئالیسم جادویی کتاب واینه در قالب داستان یک گروه راک امروزی کل تاریخ وآداب های سرخپوست های آمریکارا روایت میکنه راخیلی دوست داشتم.یه تجربه متفاوت از یه فرهنگ کاملا متفاوت.اما هنوز هم @خاطرات صددرصد واقعی یک سرخپوست پاره وقت@کتاب محبوبم باقی میمونه
مشاهده لینک اصلی