یک کشتی کروز آلمانی تبدیل به حامل پناهنده شد، آن را توسط یک زیردریایی شوروی در ژانویه 1945 مورد حمله قرار گرفت. حدود 9000 نفر در دریای بالتیک فرود آمد، و این باعث مرگبار ترین فاجعه دریایی از تمام دوران است.
Paul Pokriefke یک مادربزرگ نابالغ در یک شبنم قایقرانی متولد شده است که روزنامه نگار میانه ای است که تلاش می کند تا رویدادهای غم انگیز را کنار هم بگذارد. در حالی که مادرش همه ی موجودیت خود را در لحظات ناسالم ببیند، پولس آرزو می کند که زندگی شان کمتر از گذشته باشد. برای پسر نوجوانش، که در تاریکی، گوشه های راست و چپ اینترنت است، Gustloff مظهر انکار رنج آلمان در زمان جنگ است.
از دست دادن به عقب برای حرکت به جلو، Crabwalk در یک بار داستان فریبنده از یک فاجعه در دریا و بررسی بی اهمیت از روش های نسل های مختلف آلمانی ها در حال حاضر گذشته خود را مشاهده کنید.
خرید کتاب بر گام خرچنگ
جستجوی کتاب بر گام خرچنگ در گودریدز
معرفی کتاب بر گام خرچنگ از نگاه کاربران
پاره كردن. Günter Grass (1927-2015) Crabwalk، توسط Günter GrassGünter Grass Im Krebsgang در سال 2002 ظاهر شد، کار دیرتر، اما یکی از بهترین گراس تا کنون نوشته است. @ حادثه @ در مرکز این کتاب به خوبی شناخته نشده است - در مورد آن به تازگی در صفحات عالی Armageddon عالی، \"نبرد برای آلمان\"، 1944-1945 یاد گرفتم. در اواخر ژانویه سال 1945، شش میلیون نفر ارتش سرخ، ارتش محور را به آلمان کشاندند و غارت، سوزاندن، تجاوز و قتل، بازپرداخت برای سال های مشابه توسط قدرت های محور در اتحاد جماهیر شوروی بود. شهروندان آلمانی به شدت ناامید شده بودند تا به زودی امنیت منطقه خود را از منطقه به دست بگیرند. در 30 ژانویه یک کشتی کروز سابق، ویلهلم گاستلوف، که برای تکمیل 1900 طراحی شده بود، با حدود 8000 تا 10 هزار نفر (غیرنظامی و برخی از سربازان، به شدت مجروح شد)، از جمله 4500 کودک، بسته شد و در غرب دریای بالتیک سرگردان (-18 درجه سانتیگراد اندازه گیری شد؛ یک یخچال فریزر مجبور شد مسیر عبور در خلیج دندزیک را باز کند). یک زیردریایی روسی بر روی کشتی اتفاق افتاد و آن را با از دست دادن همه، اما 949 بازماندگان شناخته شده (با توجه به هاستینگز، 1،239 به گفته گراس)، که این بزرگترین فاجعه دریایی در تاریخ است. (یک هفته بعد یک زیردریایی دیگر نیز چنین کشتی پناهنده ای را از بین برد، که فقط 300 عدد از مکمل 3000 تن از آن جان سالم به در بردند.) چمن در دنزیک، چند مایل از بندر که از آن آخرین ویلهلم گلاستوف سفر خود را آغاز کرد، متولد شد. او ممکن است بعضی از افرادی را که در آبهای سرشار از مرگ در بالتیک ناپدید شده شناخته اند. بنابراین، چگونه او تصمیم گرفت در مورد این حادثه وحشتناک بنویسد؟ پیچیده، با چندین لایه. روایتگر روزنامه نگار متوسطی است که مادرش در وایتهلم گلاستوف قرار داشت که شب سرنوشت ساز بود. او در همان شب در کشتی که او را نجات داد متولد شد. او در اطراف حادثه مرکزی با ترس و لرزان ترسناک، نزدیک شدن به آن، دست زدن به آن، و سپس چرخش، رقص می کند. برای جلوگیری از برخورد با آن او داستان تمام خانواده اش (*) را تا کنون و همچنین سه نفر دیگر بیگانه می گوید: کارگر نازی که پس از آن کشتی نامگذاری شد، دانش آموز یهودی که او را در سوئیس به قتل رساند و کاپیتان از زیردریایی های شوروی که سه اژدر را در کشتی پر از آتش زدند. او همچنین داستان تحقیق خود را در مورد حادثه، از جمله بازبینی دقیق وب سایت های دوستانه نازی ها (**)، و همچنین کل داستان زندگی ویلهلم گوستلف، می گوید. روایت ترکیب ترکیبی پیچیده ای از تمام این و هنوز عناصر دیگر است، پریدن از طریق زمان و فضا. خود را در کتاب به عنوان یک نویسنده قدیمی و @ خسته @، که راوی را تشویق می کند تا در نهایت بیان رنج از شرق پروسس ها، به جای آن را به سمت عقب نشینی های سمت راست برساند. در حال حاضر و دوباره، گراس به او توصیه می کند که چگونه باید انجام شود. هنگامی که راوی در نهایت خود را برای توصیف غرق شدن واقعی به ارمغان می آورد، تلاش می کند تا به عنوان محرمانه باقی بماند، به عنوان واقعی که ممکن است، با تکیه بر گزارش بازماندگان، تکمیل تک همراه کشتی آلمانی و ملوانان زیردریایی روسیه. من در مورد آن چیزی بیشتر نمی گویم. با این حال، 1/4 کتاب همچنان باقی مانده است، چرا که با گذشت زمان به عنوان تاریخ و حوادث غرق شدن ویلهلم گاستلوف، از طریق روایت داستان های خانوادگی و وب سایت های قهوه ای، گراس تنها به راوی خود اجازه نداده است اجتناب از توصیف حادثه تهاجمی، اما در یک شیوه کاملا غیر انتزاعی، در مورد انسانها مربوط به تاریخ است - چه افراد نمی دانند، آنچه آنها فکر می کنند می دانند، آنچه که آنها مایل به @ تغییر @ یا فرض، آنچه آنها مایل به نام درک خود از تاریخ را انجام دهند. در این نکته نهایی از متن ظاهر می شود: یکی دیگر از فاجعه های کوچکتر رخ می دهد که کتاب را گسترش می دهد و عمیق تر می شود. من هر گونه شگفتی را خراب می کنم. پروسس گران نه در این متن چشمک می زند و نه درخشان است (هرچند از گویش Danziger لذت بردم که راویان همیشه صحبت می کنند). هنر این کتاب در مش بسیار محصور شده از بسیاری از موضوعات مجزا ظاهر می شود. من به سادگی شگفت زده می شود که چمن چقدر می تواند در متن 216 صفحه قرار بگیرد بدون این که به نظر می رسد یک تخلیه اطلاعات بیش از حد باشد. برعکس، Im Krebsgang یک کتاب غنی، سخت و موفقی است. در هر جهت، جلد چهارم یک تئاتوگرافی سهبعدی دانزیگ، دلیل اصلی این است که چرا گراس جایزه نوبل را دریافت کرد. (*) مادر پرحرمانه خود، تولا پوکریفکه، نیز ظاهر شده در گراس Katz und Maus (گربه و موش) کتاب دوم در Trilogy Grass دانزيگ (**) یکی از آنها او را با شگفتی ناخوشایند عرضه کرد.
مشاهده لینک اصلی
من معتقدم که اکثر افرادی که این کتاب را به زبان انگلیسی خواندند، این کار را انجام می دهند، زیرا توسط گراس و هیچ چیز از ویلهلم گاستلوف، و یا بحث و جدل این کتاب بخشی نیست. من دور گردم؛ گرچه من مانند گربه دوست دارم، من به ویژه Gustloff علاقه مند شدم. این برای آن نبود، شاید این کتاب را خوانده ام. اگر من داشتم، فکر نمی کردم این را درک کنم، و آن را نمی توانستم آن را به دست آورم. من شک دارم که آیا این عنوان بهترین است به عنوان ادبیات. کاراکترها، اگر چه به خوبی طراحی شده اند، جذاب نیستند و شما را درگیر نمی کنند. ساختار پیچیده و گیج کننده است. نه به خصوص رنگارنگ است؛ به رغم ظاهر موضوع آن، چیزی شبیه صحنه سر و دست و پا گیر اسب در تانک قلع نیست. پذیرش انتقادی برای ترجمه انگلیسی مخلوط شده است (به طور خاص، ناظر، لقب خوب آن را داد). با این همه با وجود همه اینها، دلیل خوبی برای دادن آن به پنج ستاره وجود دارد. Wilhelm Gustloff یک کروز کروز آلمانی بود که بیشتر جنگ را در Gotenhafen (نام آلمانی آن زمان برای بندر لهستانی گودینا) سپری کرد. در ساعت 1 بعد از ظهر در 30 ژانویه 1945، با نزدیک شدن روس ها، او با برخی از پرسنل قایقرانی، نیروهای کمکی دریایی 300 زن و تعداد ناشناخته اما تعداد زیادی پناهنده غیر نظامی آلمانی به سمت غربی رفت. درست بعد از 9 بعد از ظهر، او در آب و هوای بسیار بد، توسط یک زیردریایی روسی در ساحل Pomerania (دوباره، در حال حاضر بخشی از لهستان)، تحت فشار قرار دادند. او در عرض یک ساعت غرق شد. حدود 1250 نفر نجات یافتند. در حال حاضر تعداد مرده ها حدود 9،400 نفر است که نیمی از آنها ممکن است کودکان باشند. این بدترین فاجعه دریایی در تاریخ بود؛ به نظر آن، تعداد تلفات تایتانیک در حدود 1600 بود. علاوه بر این، گزارشات شاهد عینی، غرق شدن با یک ترسناکی است که تایتانیک را به مورچه کاهش می دهد. دو یا سه کتاب در مورد غرق شدن به زبان انگلیسی وجود دارد، بهترین بودن دوبسون، پین و میلر عالی است The Jelly Night. با این حال، در کل، تعداد کمی از مردم خارج از آلمان در مورد غرق شدن می دانند. اما مطمئنا آلمانی ها خود را انجام می دهند و به یک فوتبال سیاسی تبدیل شده اند و ریزیجیستی های راستین ادعا می کنند که این فاجعه به عنوان یک جنایت جنگی است. چمن گفت که او حداقل تا حدی بخشی از گشتلوف را از دست راست ربود. در حقیقت، این کتاب در طول یک دوره بحث در آلمان ظاهر شد، پس از هشدار به وی در سال 1997، هشدار داد که آلمانی ها در مورد رنج خودشان سکوت کرده اند، و از حق داشتن آن برای اهداف خود استفاده کرده اند. چمن به وضوح موافق است خلاصه خلاصه، Crabwalk داستان یک نوجوان آلمانی تخیلی Tulla است که تولد یک پسر بچه را بر روی کشتی که او را از دریا نجات داد. بعد از جنگ او در آلمان شرقی مستقر می شود و به استالین مشتاق تبدیل می شود. اما پسر پل به غرب می رود، روزنامه نگار می شود و مادرش فریاد می زند تا داستان غرق شدن را بنویسد، اگرچه او واقعا نمی خواهد. در همین حال، او ازدواج می کند و پسر خودش دارد؛ ازدواج ناکام میماند، و پسر، کنراد، به یک نوجوان بی دست و پا گیر تبدیل می شود و یک وب سایت تجدیدنظرطلبی را که به Gustloff و Nazi â € œheroâ € پس از آنها نامگذاری شده، آغاز می کند. اما یک پسر یهودی وارد چت روم می شود و شروع به بحث در مورد او می کند. این پسر یهودی واقعا به نظر میرسد و این که چگونه اختلافات آنها پایان مییابد، در اینجا نباید نشان داده شود. اما این کتاب، یک تمثیل جذاب برای دیدگاه گرا از تاریخ آلمان پس از جنگ است. نسل جنگی (تولا) ظاهرا توبه می کند (اما آیا این کار را انجام می دهد؟ آیا آن را به سادگی به ارتدوکس های جدید می رساند؟)؛ نسل بعدی (پل) از تاریخ کشورشان بسیار ناخوشایند است، زیرا آنها به سختی از آن صحبت می کنند و بنابراین کمی برای کمک به نسل سوم (کنراد) با آن مواجه می شوند. این کتاب در اواخر دهه 1990 در برابر فتنه های تنفر از پوست سر قرار می گیرد و ارتباطی میان فاشیست های گذشته و حال ایجاد می کند. اگر من آلمانی بودم، مطمئن نیستم که چگونه این کتاب را مشاهده کنم. اگر گراس را دوست داشتم، ممکن است آن را به عنوان یک هشدار شفاف از بمب های اخلاقی که هنوز با کشورم مقابله می کنند ببینم. اگر من این کار را نکردم، ممکن است آن را به عنوان وسیله نقلیه جادویی برای دیدگاه خود از آلمان پس از جنگ معرفی کنم. در هر صورت، دیدگاه من احتمالا توسط جایی که من به سمت چپ یا راست قرار می گیرد رنگ می شود. من صادقانه نمی دانم اجازه بدهید آلمانی ها تصمیم بگیرند اما این کتاب فراتر از محیط آلمانی است و برای بقیه ما مهم است. اولا، گراس ما را نشان می دهد که چگونه یک تجدیدنظرطلبی مؤثر می تواند با افزایش مسائلی که نسبت به آنها کمتر مورد توجه است، بتواند گذشته را تسهیل کند و از سوالات واقعی منحرف شود. در این مورد، رویزیونیست ها این واقعیت را نشان می دهند که Gustloff خدمه یک کشتی بریتانیایی را قبل از جنگ نجات داد، همانطور که به سرنوشت کشتی های آلمانی مرتبط بود؛ آن نیست همچنین در مورد قربانیان غیرنظامی صحبت می شود، اما فرار از این واقعیت که کشتی همچنین از یک انبار قایقرانی خارج شده است. در عین حال بسیار آسان نیست که بپرسید چه کسی از جنگی که غیرنظامیان فرار کرده بودند آغاز شده است. اما در عین حال، گراس همچنین اشاره می کند که دهه ها پس از جنگ، واکنش خود را به دست آوردند، و کنراد جوان را از اینکه نازی ها واقعا می توانند ...
مشاهده لینک اصلی
رویدادهای بزرگترین فاجعه دریایی در تاریخ و نتیجه تراژیک آن موضوع آسان نیست که توجه خوانندگان پنجاه و چند سال بعد را جلب کند. @ چرا فقط در حال حاضر؟ @ یک سوال خوب است و یکی که شروع CRABWALK. ویلهلم گاستلف، یک کشتی کروزSight through Joy @ تبدیل به پناهنده پناهنده شد، پس از یک حمله زیردریایی شوروی در 30 ژانویه 1945 غرق شد که منجر به مرگ بیش از 9000 نفر و نیمی از آنها کودکان و نوزادان شد. اگر چه جزئیات از غرق شدن از آن زمان شناخته شده است، اکراه برای تبلیغ آنها وجود دارد. چمن راهی برای شکستن سکوت پیدا کرده است. حداقل یک جنبه از انگیزه او برای انجام چنین کاری در دوران وقوع بلایای در جامعه امروز اتفاق می افتد و کاملا به وضوح در انتهای کتاب ظاهر می شود. Tullla Pokriefke، یکی از بازماندگان تراژدی، نمی تواند کلمات را برای توصیف آنچه که او در کشتی به عنوان اژدر ضربه: @ هیچ یادداشت در مقیاس برای آن ... @ با این وجود، برای سال های او اصرار دارد که پسرش تمام آن را بنویسد - همانطور که او آن را به یاد می آورد. پل پوکریفکه، روزنامه نگار متوسطه دوم که متولد یکی از کشتی های نجات در زمان غرق شدن است، با اشتیاق به @ job @ می رود. هس به وسیله بازیکن اصلی پس زمینه، خود را تحت فشار قرار داد. پولس با توجه به فرمت، گستره و عمق کتاب خود با او بحث می کند. او در حمایت از یک مستند بیطرف در کشتی، تاریخ آن و تلخ آن، یک نازی @ شهید @ و قهرمان است. ناتوانی او در انجام این پروژه در تمام موارد، در مورد عدم تمایل نسل ها به تحقق و مقابله با تمام جنبه های گذشته آلمان است. پل همچنین در موارد دیگر نیز معمول است ... اما او از طریق جزئیات جزئیات پالس را راهنمایی می کند: موضوع اصلی غرق شدن کشتی و ردیابی آن را در نظر بگیرید؛ زندگی مردم مستقیما با آن ارتباط برقرار کنید؛ فراموش نخواهم کرد Tulla، خود و پسر شما - آن را شخصی کنید. نتیجه نتیجه توصیف شخصیت های تاریخی مانند ویلهلم گوستلوف، فعال نازی، دیوید فرانکفورتر، یهودی آلمانی که او را در سال 1936 کشته و الکساندر ماریینسکو، کاپیتان زیردریایی که غرق این کشتی بوده و با Pauls و خانواده اش زندگی می کند، از آن زمان تا حالا. سه نسل از Pokriefkes، عمیقا تحت تاثیر فاجعه، باید با آن و تاریخ انحصاری نازی ها در راه فردی خود مقابله کنند. هیچکدام از آنها با زندگی روزمره خود راحت نیستند. او یک نویسنده و منتقد معتبر مانند گونتر گراس را می گیرد تا این فاجعه را به صورت عمومی که امروزه معنی دار است، عمومی کند. با اشاره به غرق شدن گلاستوف در رمان های قبلی، به نظر می رسد که او هنگامی که او جوان بود، تولا را می شناخت، او تمایلی به گسترش آن نداشت، تا زمانی که چارچوب داستانی مناسب را که در آن حقایق جاسازی شده بود شناسایی کرده بود. او در زمان فاجعه، شخصیت قوی Tulla را پیدا کرد، که در آن از بازماندۀ موفقیت آمیز و واقع گرایانه نسل او تجلیل می کرد. او در شرق باقی می ماند، به نظر می رسد بدون هیچ تلاشی برای رژیم استالینیست، تعصبات را تغییر دهد، دفاع از آن به مدت طولانی پس از فروپاشی دیوار. زبان گوشت گونتر و مهارت های ادبی غیرقابل انکار است؛ اما زبان او اغلب دشوار (حداقل در آلمان) و تصویر پیچیده و استفاده از استعاره او را تحسین و منتقدان به ارمغان آورده است. در Crabwalk، هر دو زبان و تصاویر برای خواننده هیچ مشکلی ندارند. در حقیقت، متن جریان را نسبتا هموار می کند: با وجود موضوع، سریع می شود. پیاده روی به سمت چپ مانند خرچنگ و @ scuttling به عقب @ برای حرکت به جلو توصیف جریان داستان است. کاراکترها به آرامی به نظر می رسند و رشته های متفاوتی ادغام می شوند تا یک تصویر جامع را تشکیل دهند. پاول تفسیر بیشتر یا کمتر در حال حاضر در مورد تلاش های نوشتاری او، واکنش های او نسبت به خانواده و او، پریدن به عقب و جلو در داستان، نتایج، گاهی اوقات، در یک لحظه تا حدودی سبک تر و بیشتر مکالمه است. عمق عمدا از ساختار یک \" رمان (که در نسخه انگلیسی مشخص نشده است) برای انتقال رویدادهای تاریخی و تاثیر آن بر گروهش از آلمانی ها. علاوه بر داشتن یک رمان کوتاه، رمانتیک همواره به شدت ساختار یافته و متمرکز بر یک رویداد بزرگ است. این اغلب شامل یک زاویه آموزشی یا پیام اخلاقی است. همه این عناصر را می توان در Crabwalk یافت. پیام خمشی به طور خاص به نسل بعد از جنگ می پردازد. او در داستان به مسئله ی مکرر نئونازی های جوان، پوست سرخ ها و خطر وب سایت های نفرت انگیز در اینترنت که از طریق Pauls son Konny مشخص شده است، به داستان پرداخته است. او بر ناتوانی نسل والدین استوار است که با فرزندان و نیز واقعیت خود در ارتباط باشد. او توسط بسیاری از آلمانی ها از نسل پائول انتقاد می کند که نگرش های گرم و نرم را نسبت به سیاست و تاریخ مورد انتقاد قرار می دهد. او با آنچه در آینده است، نگران است. واژه آلمانی Krebs - CRAB نیز به معنای سرطان است. گرچه به طور مستقیم بیان نشده است، خواننده آلمانی نمیتواند منعکس کننده این مفهوم باشد. مانند سرطان ها، سیستم های توتالیتر و فاشیستی، جامعه را آلوده می کنند، سپس به بهبودی می روند، می آیند و می روند. ما می توانیم ...
مشاهده لینک اصلی
تقریبا ده روز طول کشید تا این کتاب بیش از حد طول بکشد. این عمدی بود. من فکر می کنم هر و جمله ای از این کتاب به دلایلی وجود دارد، هرچند من نمی توانم دلایلی برای بعضی ها به دست آورم! این داستان در اطراف اتفاقات احمقانه در جهان امروز، جایی که اینترنت وجود دارد و یک روش معمول برای برقراری ارتباط است، چرخش دارد. اتفاق می افتد ساده است زمانی که شما آن را دریافت کنید، اما گرفتن آن بسیار ساده نیست! نويسنده خود را در يكي از صفحات آغازين ادعا مي كند كه او به روشي شكل مي گيرد كه شيب كراوات را شكل مي دهد؛ رفتن به جلو و عقب به طوری که نتیجه کلی یک حرکت آهسته به جلو است. بنابراین، تمام داستان جنبشی مداوم بین خاطرات و واقعیت های حال حاضر است. این بسیار نوآورانه است برای نوشتن یک رمان در چنین روش ایده ای، آیا آن را ندیده است! راهکار ساختن شخصیت ها به تدریج کاملا هنرمندانه است. این به من حس خوبی نسبت به افرادی که نسبت به عقایدشان قبل و بعد، و بعد و بعد از جنگ جهانی دوم، و اینکه چگونه آنها برای فکر کردن و انجام عمل به کار خود مشغول بودند، و نه بیش از حد فراتر رفته بودند. علاوه بر این، ارائه وی از جنگ منصفانه است و نه بیش از حد طرفدار، که در مورد بسیاری از آثار هنری معروف در مورد جنگ است. با وجود این واقعیت که در نهایت شما در مورد نازی ها، جدید یا قدیمی فکر می کنید که منفی است، شما باید رویکرد دگماتیک توسط یهودیان را که به نظر قابل توجهی بیشتر از نازی ها متمدن است، در نظر بگیرید. این کتاب به جنگ جهانی می پردازد زاویه دیگری است. لازم به ذکر است که ترجمه فارسی این کتاب را بخوانید و کاملا رضایت بخش بود. به طور کلی، من توصیه می کنم همه، به ویژه کسانی که دوست ندارند داستان های بسیار قشنگی بخوانند، برای رفتن به این خواندن. من واقعا آموخته ام که به داستان مدرن می گویم که از یک دیدگاه بهتر و پیشرفته تر نگاه می کند. فرزین! فرزین
مشاهده لینک اصلی
من بعضی از کتابهای گونتر گراس را خوانده ام (شاید تقریبا، اگر و نه نیمی از آنهایی که او منتشر شده) و اعتراف کنم که من هرگز از طرفداران آن نیستم. من به نظر میرسد که نفرت، خشم و دیگر احساسات حل نشده وجود دارد. و من همیشه احساس می کردم که روابط شما با آلمان بسیار ناراحت کننده است. اما آلمان چیست؟ خوب، فعلی. پس چطوری؟ مشکل این است که گراس گذشته در SS است، یعنی در آلمان هیتلر شرکت کرده است، که آلمان از گذشته است، هنوز هم گناه و ترس وجود دارد. بنابراین من احساس گریزی در گونتر گراس دارم. Aliás، آن نیز در حال حاضر در مرحلهA خرچنگ @، کار که متجاوز فرم انتظارات داستان positiva.A من در کشتی در حال غرق شدن تمرکزWilhelm @ Gustloff توسط یک زیر دریایی روسیه در سال 1945 حتی در جنگ جهانی دوم، و در زندگی پل، که میلی آمپر £ (روزنامه نگار و راوی داستان است در همان روز که آدولف هیتلر در سال 1933 به قدرت رسید، احساس بسیار بدی در مورد آن به دنیا آمد) و در این سفر کشتی و که من آن را درک می کنم، در زمان این خرابکاری کشتی متولد شد، که باعث مرگ 10،000 مسافر خواهد شد. به عبارت دیگر، تمرکز بر پل، مادرش و پسر پل. این کار ما را به فکر می کنم TAMBA © متر در £ Questa یهودی، سرزنش برای اجتناب ناپذیری در £ situaçà Polónia @ @ بین آلمان و Rússia بین سوسیالیسم ملی و کمونیسم ساندویچ .. خواندن جالب است. این ما را در مورد تاریخ اخیر تاریخ اروپا تفکر می کند. و من در برخی از راه کمک کرد، به خودم آشتی از یک سو، با Günter چمن (من خواندن زندگی نامه اش،Descascando پیاز @ و من هنوز دوست تر) و کار خود و در یکی دیگر، با عمل خواندن به عنوان یک رفتار دوستانه، که با خستگی، اشباع و برخی از demotivation، چند بار در ماه گذشته به من مراجعه کرد ...! پس از سال 2013، در قفسه ی من، ارزش انتظار شما را داشت. زمان آن فرا رسیده است. زمان او آمده است (برای من).
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب بر گام خرچنگ
خرید کتاب بر گام خرچنگ
جستجوی کتاب بر گام خرچنگ در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
من معتقدم که اکثر افرادی که این کتاب را به زبان انگلیسی خواندند، این کار را انجام می دهند، زیرا توسط گراس و هیچ چیز از ویلهلم گاستلوف، و یا بحث و جدل این کتاب بخشی نیست. من دور گردم؛ گرچه من مانند گربه دوست دارم، من به ویژه Gustloff علاقه مند شدم. این برای آن نبود، شاید این کتاب را خوانده ام. اگر من داشتم، فکر نمی کردم این را درک کنم، و آن را نمی توانستم آن را به دست آورم. من شک دارم که آیا این عنوان بهترین است به عنوان ادبیات. کاراکترها، اگر چه به خوبی طراحی شده اند، جذاب نیستند و شما را درگیر نمی کنند. ساختار پیچیده و گیج کننده است. نه به خصوص رنگارنگ است؛ به رغم ظاهر موضوع آن، چیزی شبیه صحنه سر و دست و پا گیر اسب در تانک قلع نیست. پذیرش انتقادی برای ترجمه انگلیسی مخلوط شده است (به طور خاص، ناظر، لقب خوب آن را داد). با این همه با وجود همه اینها، دلیل خوبی برای دادن آن به پنج ستاره وجود دارد. Wilhelm Gustloff یک کروز کروز آلمانی بود که بیشتر جنگ را در Gotenhafen (نام آلمانی آن زمان برای بندر لهستانی گودینا) سپری کرد. در ساعت 1 بعد از ظهر در 30 ژانویه 1945، با نزدیک شدن روس ها، او با برخی از پرسنل قایقرانی، نیروهای کمکی دریایی 300 زن و تعداد ناشناخته اما تعداد زیادی پناهنده غیر نظامی آلمانی به سمت غربی رفت. درست بعد از 9 بعد از ظهر، او در آب و هوای بسیار بد، توسط یک زیردریایی روسی در ساحل Pomerania (دوباره، در حال حاضر بخشی از لهستان)، تحت فشار قرار دادند. او در عرض یک ساعت غرق شد. حدود 1250 نفر نجات یافتند. در حال حاضر تعداد مرده ها حدود 9،400 نفر است که نیمی از آنها ممکن است کودکان باشند. این بدترین فاجعه دریایی در تاریخ بود؛ به نظر آن، تعداد تلفات تایتانیک در حدود 1600 بود. علاوه بر این، گزارشات شاهد عینی، غرق شدن با یک ترسناکی است که تایتانیک را به مورچه کاهش می دهد. دو یا سه کتاب در مورد غرق شدن به زبان انگلیسی وجود دارد، بهترین بودن دوبسون، پین و میلر عالی است The Jelly Night. با این حال، در کل، تعداد کمی از مردم خارج از آلمان در مورد غرق شدن می دانند. اما مطمئنا آلمانی ها خود را انجام می دهند و به یک فوتبال سیاسی تبدیل شده اند و ریزیجیستی های راستین ادعا می کنند که این فاجعه به عنوان یک جنایت جنگی است. چمن گفت که او حداقل تا حدی بخشی از گشتلوف را از دست راست ربود. در حقیقت، این کتاب در طول یک دوره بحث در آلمان ظاهر شد، پس از هشدار به وی در سال 1997، هشدار داد که آلمانی ها در مورد رنج خودشان سکوت کرده اند، و از حق داشتن آن برای اهداف خود استفاده کرده اند. چمن به وضوح موافق است خلاصه خلاصه، Crabwalk داستان یک نوجوان آلمانی تخیلی Tulla است که تولد یک پسر بچه را بر روی کشتی که او را از دریا نجات داد. بعد از جنگ او در آلمان شرقی مستقر می شود و به استالین مشتاق تبدیل می شود. اما پسر پل به غرب می رود، روزنامه نگار می شود و مادرش فریاد می زند تا داستان غرق شدن را بنویسد، اگرچه او واقعا نمی خواهد. در همین حال، او ازدواج می کند و پسر خودش دارد؛ ازدواج ناکام میماند، و پسر، کنراد، به یک نوجوان بی دست و پا گیر تبدیل می شود و یک وب سایت تجدیدنظرطلبی را که به Gustloff و Nazi â € œheroâ € پس از آنها نامگذاری شده، آغاز می کند. اما یک پسر یهودی وارد چت روم می شود و شروع به بحث در مورد او می کند. این پسر یهودی واقعا به نظر میرسد و این که چگونه اختلافات آنها پایان مییابد، در اینجا نباید نشان داده شود. اما این کتاب، یک تمثیل جذاب برای دیدگاه گرا از تاریخ آلمان پس از جنگ است. نسل جنگی (تولا) ظاهرا توبه می کند (اما آیا این کار را انجام می دهد؟ آیا آن را به سادگی به ارتدوکس های جدید می رساند؟)؛ نسل بعدی (پل) از تاریخ کشورشان بسیار ناخوشایند است، زیرا آنها به سختی از آن صحبت می کنند و بنابراین کمی برای کمک به نسل سوم (کنراد) با آن مواجه می شوند. این کتاب در اواخر دهه 1990 در برابر فتنه های تنفر از پوست سر قرار می گیرد و ارتباطی میان فاشیست های گذشته و حال ایجاد می کند. اگر من آلمانی بودم، مطمئن نیستم که چگونه این کتاب را مشاهده کنم. اگر گراس را دوست داشتم، ممکن است آن را به عنوان یک هشدار شفاف از بمب های اخلاقی که هنوز با کشورم مقابله می کنند ببینم. اگر من این کار را نکردم، ممکن است آن را به عنوان وسیله نقلیه جادویی برای دیدگاه خود از آلمان پس از جنگ معرفی کنم. در هر صورت، دیدگاه من احتمالا توسط جایی که من به سمت چپ یا راست قرار می گیرد رنگ می شود. من صادقانه نمی دانم اجازه بدهید آلمانی ها تصمیم بگیرند اما این کتاب فراتر از محیط آلمانی است و برای بقیه ما مهم است. اولا، گراس ما را نشان می دهد که چگونه یک تجدیدنظرطلبی مؤثر می تواند با افزایش مسائلی که نسبت به آنها کمتر مورد توجه است، بتواند گذشته را تسهیل کند و از سوالات واقعی منحرف شود. در این مورد، رویزیونیست ها این واقعیت را نشان می دهند که Gustloff خدمه یک کشتی بریتانیایی را قبل از جنگ نجات داد، همانطور که به سرنوشت کشتی های آلمانی مرتبط بود؛ آن نیست همچنین در مورد قربانیان غیرنظامی صحبت می شود، اما فرار از این واقعیت که کشتی همچنین از یک انبار قایقرانی خارج شده است. در عین حال بسیار آسان نیست که بپرسید چه کسی از جنگی که غیرنظامیان فرار کرده بودند آغاز شده است. اما در عین حال، گراس همچنین اشاره می کند که دهه ها پس از جنگ، واکنش خود را به دست آوردند، و کنراد جوان را از اینکه نازی ها واقعا می توانند ...
مشاهده لینک اصلی
رویدادهای بزرگترین فاجعه دریایی در تاریخ و نتیجه تراژیک آن موضوع آسان نیست که توجه خوانندگان پنجاه و چند سال بعد را جلب کند. @ چرا فقط در حال حاضر؟ @ یک سوال خوب است و یکی که شروع CRABWALK. ویلهلم گاستلف، یک کشتی کروزSight through Joy @ تبدیل به پناهنده پناهنده شد، پس از یک حمله زیردریایی شوروی در 30 ژانویه 1945 غرق شد که منجر به مرگ بیش از 9000 نفر و نیمی از آنها کودکان و نوزادان شد. اگر چه جزئیات از غرق شدن از آن زمان شناخته شده است، اکراه برای تبلیغ آنها وجود دارد. چمن راهی برای شکستن سکوت پیدا کرده است. حداقل یک جنبه از انگیزه او برای انجام چنین کاری در دوران وقوع بلایای در جامعه امروز اتفاق می افتد و کاملا به وضوح در انتهای کتاب ظاهر می شود. Tullla Pokriefke، یکی از بازماندگان تراژدی، نمی تواند کلمات را برای توصیف آنچه که او در کشتی به عنوان اژدر ضربه: @ هیچ یادداشت در مقیاس برای آن ... @ با این وجود، برای سال های او اصرار دارد که پسرش تمام آن را بنویسد - همانطور که او آن را به یاد می آورد. پل پوکریفکه، روزنامه نگار متوسطه دوم که متولد یکی از کشتی های نجات در زمان غرق شدن است، با اشتیاق به @ job @ می رود. هس به وسیله بازیکن اصلی پس زمینه، خود را تحت فشار قرار داد. پولس با توجه به فرمت، گستره و عمق کتاب خود با او بحث می کند. او در حمایت از یک مستند بیطرف در کشتی، تاریخ آن و تلخ آن، یک نازی @ شهید @ و قهرمان است. ناتوانی او در انجام این پروژه در تمام موارد، در مورد عدم تمایل نسل ها به تحقق و مقابله با تمام جنبه های گذشته آلمان است. پل همچنین در موارد دیگر نیز معمول است ... اما او از طریق جزئیات جزئیات پالس را راهنمایی می کند: موضوع اصلی غرق شدن کشتی و ردیابی آن را در نظر بگیرید؛ زندگی مردم مستقیما با آن ارتباط برقرار کنید؛ فراموش نخواهم کرد Tulla، خود و پسر شما - آن را شخصی کنید. نتیجه نتیجه توصیف شخصیت های تاریخی مانند ویلهلم گوستلوف، فعال نازی، دیوید فرانکفورتر، یهودی آلمانی که او را در سال 1936 کشته و الکساندر ماریینسکو، کاپیتان زیردریایی که غرق این کشتی بوده و با Pauls و خانواده اش زندگی می کند، از آن زمان تا حالا. سه نسل از Pokriefkes، عمیقا تحت تاثیر فاجعه، باید با آن و تاریخ انحصاری نازی ها در راه فردی خود مقابله کنند. هیچکدام از آنها با زندگی روزمره خود راحت نیستند. او یک نویسنده و منتقد معتبر مانند گونتر گراس را می گیرد تا این فاجعه را به صورت عمومی که امروزه معنی دار است، عمومی کند. با اشاره به غرق شدن گلاستوف در رمان های قبلی، به نظر می رسد که او هنگامی که او جوان بود، تولا را می شناخت، او تمایلی به گسترش آن نداشت، تا زمانی که چارچوب داستانی مناسب را که در آن حقایق جاسازی شده بود شناسایی کرده بود. او در زمان فاجعه، شخصیت قوی Tulla را پیدا کرد، که در آن از بازماندۀ موفقیت آمیز و واقع گرایانه نسل او تجلیل می کرد. او در شرق باقی می ماند، به نظر می رسد بدون هیچ تلاشی برای رژیم استالینیست، تعصبات را تغییر دهد، دفاع از آن به مدت طولانی پس از فروپاشی دیوار. زبان گوشت گونتر و مهارت های ادبی غیرقابل انکار است؛ اما زبان او اغلب دشوار (حداقل در آلمان) و تصویر پیچیده و استفاده از استعاره او را تحسین و منتقدان به ارمغان آورده است. در Crabwalk، هر دو زبان و تصاویر برای خواننده هیچ مشکلی ندارند. در حقیقت، متن جریان را نسبتا هموار می کند: با وجود موضوع، سریع می شود. پیاده روی به سمت چپ مانند خرچنگ و @ scuttling به عقب @ برای حرکت به جلو توصیف جریان داستان است. کاراکترها به آرامی به نظر می رسند و رشته های متفاوتی ادغام می شوند تا یک تصویر جامع را تشکیل دهند. پاول تفسیر بیشتر یا کمتر در حال حاضر در مورد تلاش های نوشتاری او، واکنش های او نسبت به خانواده و او، پریدن به عقب و جلو در داستان، نتایج، گاهی اوقات، در یک لحظه تا حدودی سبک تر و بیشتر مکالمه است. عمق عمدا از ساختار یک \" رمان (که در نسخه انگلیسی مشخص نشده است) برای انتقال رویدادهای تاریخی و تاثیر آن بر گروهش از آلمانی ها. علاوه بر داشتن یک رمان کوتاه، رمانتیک همواره به شدت ساختار یافته و متمرکز بر یک رویداد بزرگ است. این اغلب شامل یک زاویه آموزشی یا پیام اخلاقی است. همه این عناصر را می توان در Crabwalk یافت. پیام خمشی به طور خاص به نسل بعد از جنگ می پردازد. او در داستان به مسئله ی مکرر نئونازی های جوان، پوست سرخ ها و خطر وب سایت های نفرت انگیز در اینترنت که از طریق Pauls son Konny مشخص شده است، به داستان پرداخته است. او بر ناتوانی نسل والدین استوار است که با فرزندان و نیز واقعیت خود در ارتباط باشد. او توسط بسیاری از آلمانی ها از نسل پائول انتقاد می کند که نگرش های گرم و نرم را نسبت به سیاست و تاریخ مورد انتقاد قرار می دهد. او با آنچه در آینده است، نگران است. واژه آلمانی Krebs - CRAB نیز به معنای سرطان است. گرچه به طور مستقیم بیان نشده است، خواننده آلمانی نمیتواند منعکس کننده این مفهوم باشد. مانند سرطان ها، سیستم های توتالیتر و فاشیستی، جامعه را آلوده می کنند، سپس به بهبودی می روند، می آیند و می روند. ما می توانیم ...
مشاهده لینک اصلی
تقریبا ده روز طول کشید تا این کتاب بیش از حد طول بکشد. این عمدی بود. من فکر می کنم هر و جمله ای از این کتاب به دلایلی وجود دارد، هرچند من نمی توانم دلایلی برای بعضی ها به دست آورم! این داستان در اطراف اتفاقات احمقانه در جهان امروز، جایی که اینترنت وجود دارد و یک روش معمول برای برقراری ارتباط است، چرخش دارد. اتفاق می افتد ساده است زمانی که شما آن را دریافت کنید، اما گرفتن آن بسیار ساده نیست! نويسنده خود را در يكي از صفحات آغازين ادعا مي كند كه او به روشي شكل مي گيرد كه شيب كراوات را شكل مي دهد؛ رفتن به جلو و عقب به طوری که نتیجه کلی یک حرکت آهسته به جلو است. بنابراین، تمام داستان جنبشی مداوم بین خاطرات و واقعیت های حال حاضر است. این بسیار نوآورانه است برای نوشتن یک رمان در چنین روش ایده ای، آیا آن را ندیده است! راهکار ساختن شخصیت ها به تدریج کاملا هنرمندانه است. این به من حس خوبی نسبت به افرادی که نسبت به عقایدشان قبل و بعد، و بعد و بعد از جنگ جهانی دوم، و اینکه چگونه آنها برای فکر کردن و انجام عمل به کار خود مشغول بودند، و نه بیش از حد فراتر رفته بودند. علاوه بر این، ارائه وی از جنگ منصفانه است و نه بیش از حد طرفدار، که در مورد بسیاری از آثار هنری معروف در مورد جنگ است. با وجود این واقعیت که در نهایت شما در مورد نازی ها، جدید یا قدیمی فکر می کنید که منفی است، شما باید رویکرد دگماتیک توسط یهودیان را که به نظر قابل توجهی بیشتر از نازی ها متمدن است، در نظر بگیرید. این کتاب به جنگ جهانی می پردازد زاویه دیگری است. لازم به ذکر است که ترجمه فارسی این کتاب را بخوانید و کاملا رضایت بخش بود. به طور کلی، من توصیه می کنم همه، به ویژه کسانی که دوست ندارند داستان های بسیار قشنگی بخوانند، برای رفتن به این خواندن. من واقعا آموخته ام که به داستان مدرن می گویم که از یک دیدگاه بهتر و پیشرفته تر نگاه می کند. فرزین! فرزین
مشاهده لینک اصلی
من بعضی از کتابهای گونتر گراس را خوانده ام (شاید تقریبا، اگر و نه نیمی از آنهایی که او منتشر شده) و اعتراف کنم که من هرگز از طرفداران آن نیستم. من به نظر میرسد که نفرت، خشم و دیگر احساسات حل نشده وجود دارد. و من همیشه احساس می کردم که روابط شما با آلمان بسیار ناراحت کننده است. اما آلمان چیست؟ خوب، فعلی. پس چطوری؟ مشکل این است که گراس گذشته در SS است، یعنی در آلمان هیتلر شرکت کرده است، که آلمان از گذشته است، هنوز هم گناه و ترس وجود دارد. بنابراین من احساس گریزی در گونتر گراس دارم. Aliás، آن نیز در حال حاضر در مرحلهA خرچنگ @، کار که متجاوز فرم انتظارات داستان positiva.A من در کشتی در حال غرق شدن تمرکزWilhelm @ Gustloff توسط یک زیر دریایی روسیه در سال 1945 حتی در جنگ جهانی دوم، و در زندگی پل، که میلی آمپر £ (روزنامه نگار و راوی داستان است در همان روز که آدولف هیتلر در سال 1933 به قدرت رسید، احساس بسیار بدی در مورد آن به دنیا آمد) و در این سفر کشتی و که من آن را درک می کنم، در زمان این خرابکاری کشتی متولد شد، که باعث مرگ 10،000 مسافر خواهد شد. به عبارت دیگر، تمرکز بر پل، مادرش و پسر پل. این کار ما را به فکر می کنم TAMBA © متر در £ Questa یهودی، سرزنش برای اجتناب ناپذیری در £ situaçà Polónia @ @ بین آلمان و Rússia بین سوسیالیسم ملی و کمونیسم ساندویچ .. خواندن جالب است. این ما را در مورد تاریخ اخیر تاریخ اروپا تفکر می کند. و من در برخی از راه کمک کرد، به خودم آشتی از یک سو، با Günter چمن (من خواندن زندگی نامه اش،Descascando پیاز @ و من هنوز دوست تر) و کار خود و در یکی دیگر، با عمل خواندن به عنوان یک رفتار دوستانه، که با خستگی، اشباع و برخی از demotivation، چند بار در ماه گذشته به من مراجعه کرد ...! پس از سال 2013، در قفسه ی من، ارزش انتظار شما را داشت. زمان آن فرا رسیده است. زمان او آمده است (برای من).
مشاهده لینک اصلی