به عنوان یکی از بهترین رمان هایی که از جنگ جهانی دوم بیرون آمد، "برادران و مرده" از انتشار آن به عنوان یکی از برجسته ترین انتقادات دریافت کردند و از آن زمان به بخشی از کانون آمریکایی تبدیل شده است.
این داستان در نوشته های گریت، روزنامه نگاری نوشته شده است، این داستان به دنبال یک دسته ارتشی از سربازان پا است که برای داشتن جزیره ی Anopopei از ژاپن مبارزه می کنند. در سال 1948، "برهنه و مرده" از بهترین نویسندگان آمریکایی قرن بیستم است.
خرید کتاب برهنه ها و مرده ها
جستجوی کتاب برهنه ها و مرده ها در گودریدز
معرفی کتاب برهنه ها و مرده ها از نگاه کاربران
The Executioners Song یکی از بهترین کتابهایی بود که من در سال گذشته خواندم - به طوری که من احساس نکردم تا آن را بررسی کنم - بنابراین انتظارات زیادی برای The Naked and Dead بود. جلوی پوشش از SF Chronicle فکر می کند که این رمان شاید بهترین کتاب برای بیرون آمدن از هر جنگی باشد @ که واقعا از بین رفته و باعث جذابیت من شده است. فقط کمی بیش از صد صفحه در و IMHO برهنه و مرده است بد نیست، اما این کتاب بهتر از جنگ و صلح و یا Iliad نیست. آن حتی یک کلاسیک واقعی نیست، هرچند که خواندن خوب است. پیش از اینکه ما به بسیاری از فیلمهای جنگ دسترسی داشته باشیم، برهنه ها و مرده ها خیلی بیشتر ضروری بود. شما می توانید تمام کلیشه های جنگی را که در حال حاضر حضور دارند مشاهده کنید، هرچند یک مرد سیاه پوست وجود ندارد (نیروهای نظامی هنوز هم یکپارچه شده اند و یهودیان و اسپانیایی ها شخصیت های اقلیت در اینجا هستند). من باید بگم که من فکر نمی کنم این همه ساله باشه. شما مطمئنا می توانید ببینید که چرا در آن زمان پرفروش بود و همچنین می توانید ببینید که میلر در اوایل دهه ی 20، هنگامی که این اولین رمانش را نوشت، می گوید: داستان خوب و جالب است، اما 700 صفحه طول دارد. اگر 300 صفحه بود یا اگر من بیشتر مراقب بود یا دیگر گزینه های دیگری وجود نداشت، اما من باید از طریق افسردگی پس از پروستوم با چیزهایی که واقعا انگشتان پا را می پوشانم، از بین ببرم. سرگرم کننده خواندن است. یکی از چیزهای مورد علاقه من این است که چگونه تمام شخصیت ها @ fug @ تمام وقت را می گویند، همانطور که درfug شما، مادر fugger! @ آن احساس می کند که تاریخ است، که همیشه بد نیست.
مشاهده لینک اصلی
این یک کتاب شگفت انگیز با توجه به این بود که نویسندگان برای اولین بار رمان را منتشر شد. همه چیز شگفت انگیز با توجه به میلر چیزی حدود 20 ساله بود که او آن را نوشت. من بعد از خواندن جایی که میدر در طول جنگ جهانی دوم پیوست به ارتش پیوستم تا تجربهی زندگی را بدست آورد تا بتواند یک کتاب بنویسد. من واقعا Mailers نوشتن سبک را دوست داشتم زنده بود، زنده و حجیم بود. میلر جنگل را در جزئیات کامل توصیف می کند. شما تقریبا می توانید احساس کنید که توسط برگ های متراکم و رطوبت ناپاک خسته شده اید. به این فضای ترس و اضطراب افزوده می شود که میلر به طرز وحشیانه ای ایجاد می کند و شما رمان بزرگ جنگی دارید. بعضی از فلاشبك ها می توانند کمی كوچك شوند و گاه کمی دشوار است كه با توجه به تعداد زیادی كاراكتر، كسانی را دنبال كنید. من عاشق این واقعیت است که هیچ قهرمان یا شخصیتی وجود ندارد که می تواند به عنوان یک مرد خوب دیده شود. میلر هر شخصیت را در معرض انقراض و اختلالات قرار می دهد و به سادگی نشان می دهد که چگونه هر عمل تحت فشار زندگی جنگی و نظامی به طور کلی. من می توانم بفهمم چرا این کتاب زمانی که در دهه 50 میلادی منتشر شد (بحث، خشونت گرافیکی، جنسیت، اخلاق گرایی و غیره) بسیار بحث برانگیز بود. این برای بسیاری از مردم که به داستانهای جان وین در مورد رفتارهای قهرمانی و تقسیمات اخلاقی کاملا متفاوتی مورد استفاده قرار گرفته بود، باید بیدار شود. چیزهای خوب
مشاهده لینک اصلی
این تیزترین کتابی است که تا به حال خوانده ام. P. Lovecraft، نویسنده ترسناک از دهههای پیش از قرن بیستم، در داستانهایش خیلی بحث و گفت و گو داشت، زیرا او آگاه بود که او گفتگوهای بدی را آغاز کرده است. زباله سوزانده شده، زرق و برق دار. او می دانست که قلعه او شرح و عمل داستان هایش بود و از این رو برای اکثر او به آن چسبیده شد و داستان های خشمگین کننده ای را که بسیار رضایت بخش بود نوشت. در مقابل، نورمن میلر گفتگو های زیادی در \"ناکید و مرده\" . او این را نگفت زیرا آن کت و شلوار قوی او بود. او آن را نوشت زیرا ظاهرا او هیچ کس نزد او نزدیک نبود، که به اندازه کافی مهربان بود،Norm، این زباله است. شما باید این را بازنویسی کنید. @ او واقعا میتوانست یک دوست مثل این را استفاده کند. او واقعا می تواند از یک دوست استفاده کرد که به او گفت: \"درست است، مرد، این کل کتاب یک شمع بخار بخار است. سوزاندن آن. هنگامی که غضروف رفته است، احساس پاکیزه بیشتری می کنید. @ من در طول زندگی ام خیلی خواندهایم. درست است که همه چیز عالی نبوده است (نگاه کنید به: Stephen Kings @ Desperation @). و برخی از آن شگفت انگیز است. برخی از این اشک ها را به چشمانم آورد و چیزهای دیگر باعث خشم من شد و من می خواستم بر سر یک کلیسای راهبه ها کار کنم. و در تمام این خواندن، از بسیاری از انواع مختلف داستان، من هرگز، و من این را بدون هیچ گونه تعصب و یا عدم اطمینان می گویند، به عنوان چیزی که به عنوان گریه به عنوانThe برهنه و مرده @. من آن را یک ستاره دادم، زیرا نمی توانستم راه را برای دادن یک تعداد منفی ستاره ها تعیین کنم. مشخص شدن ... فقط بد بود. همانطور که من اشاره کردم، گفت و گو وحشتناک بود. بله، سرگردان بله، پرطرفدار. اما همچنین فوق العاده متاسفانه. اکثر شخصیت های این کتاب در کنفرانس خبری تحلیلی نوشته شده اند که همه آنها به نظر عقب مانده اند. هیچ کدام از شخصیت های داستان، a) هر کدام از ویژگی های بازخرید، و یا ب) هر چیزی که آنها را جذاب تر ساخته بود. هر احساسی در کتاب، به همان شیوه ای شبیه به Ive خوانده شده است. من از سال دوم دبیرستان بهتر دیدم. همه کاراکترها و هر اندیشهای که داشتند (میلر مطمئن بود که همه چیز را برای همه در طول مدت کتاب بخوانید) یک فستیوال دائمی بود: آنها آنقدر بد بودند که چقدر ارتش @ fugging @ آنها بود، چگونه آنها اطمینان دادند که همسرانشان به خانه می آیند و توانایی حفظ نعوظ را دارند. همه اینها را با این واقعیت ترکیب کنید که هیچکس، هیچکس نمیتواند کاری انجام دهد که در طول 721 صفحه انجام شود. این که آیا یک گردان گشت زنی انجام داد، ایستادن به گروهبان دیوانه، یا حمل یک بدن به اردوگاه، یا هر کدام از موارد دیگر کاراکترها در کتاب @ سعی کرد @ انجام شود، همه شکست خوردند و کل نقطه همه چیز آنها در تلاش بودند تا خواننده را به گوش دادن به نازک شدن لعنتی خود در مورد آن بپردازند. در اولین 400 (400) صفحه اول رمان اتفاق نیفتاده است. خوب، خوب، برخی از bitching وجود دارد. و این تنش انحرافی به عنوان همجنسگرایان غالبا بازی های غلبه بر بازی را با کمک همیار خود بازی می کند. و یک کاراکتر غلطک از بین می رود. اما از سوی دیگر، در ابتدا 400 صفحه خلوتی وجود دارد که باعث می شود عقل خود را برای اتمام (تعهد، کودک، تعهد) مطرح کند. بنابراین پس ازdry شروع @ طولانی تر از بسیاری از رمان ها، گروه دوم به ماموریت بزرگ خود می رود. اما اول: اجازه دهید به غروب خورشید نگاه کنی بنابراین آنها به غروب آفتاب نگاه می کنند و به مأموریت خود ادامه می دهند و نه یک معامله بزرگ اتفاق می افتد یا وجود دارد و پس از آن کتاب over.The سان فرانسیسکو کرونیکل تماس @ برهنه و مرده @ @ ... شاید بهترین کتاب برای بیرون آمدن از هر جنگی. @ کرونیکل سان فرانسیسکو پر از جادو است. من این کتاب را خوانده ام زیرا نورمن میلر یکی از معتبر ترین نویسندگان در کانن آمریکا است. من می خواستم ببینم چه نوع دستاورد رمان موفقیت آمیزش (در سن 24 سالگی) ممکن است. من انتظار داشتمSaving Private Ryan @. چیزی که من دریافت کردم رمان مبهم خسته کننده بود. من ممکن است آن را بسوزانم من مطمئنم نورمن میلر آرزو می کرد وقت خود را صرف خواندن کتاب های کمیک آرچی می کنید.
مشاهده لینک اصلی
احتمالا بهترین حماسه جنگ در اینجا از اینجا به ابدیت @ vein Ive خواندن. و همه شگفت انگیزتر به نظر می رسد که mailer این سبک را شروع کرده است - حداقل در امریکا؛ من تولستوی را خواندم. و بعد حتی بیشتر از آن چیزی بود که میلر تنها 24 سال داشت وقتی که بیرون آمد. مطمئنا اولین رمان زیباییشناسی است. این مسئله این است که برای من نیز تأیید شده است که من فقط به حماسه جنگ درfrom here to eternity @ style نیستم. من میلر و طرح شخصیت را به طور کلی تحسین می کنم و برخی از اشعار درخشان نوشته شده است. اما ساختار فقط برای من نیست. من همچنین تصور می کردم که شخصیت ها، در حالی که به خوبی تصویر می کنند، اغلب به کلیشه ها افتادند. بزرگترین لمس شدن در بشریت آنها این است که چگونه میلر زمان را برای آنها فراهم می کند. مرگ ها پیش بینی نشده اند و قسمتی از قوس نیستند. این یک جنگ است و مردم اغلب بدون موسیقی دراماتیک میمیرند تا مخاطبان را برای آنچه که میآیند، آماده کنند.
مشاهده لینک اصلی
کتاب رمان جنگ جهانی دوم نورمن میلرز، یک رمان جنگی است و بیشتر به خاطر سرخوردگی در ساختار طبقاتی و نظامی است، که به راحتی از \"Catch 22 @\" برخوردار است که با سرسختی و رعب و وحشت است. بر خلاف کارگردانی جوزف هلر، شاید کتاب قرن دوم جنگ در ارتباط نزدیک با Vonneguts @ Slaughterhouse پنج، @ The Naked and Dead شامل هیچ شخصیتی نیست که ما بتوانیم آن را کاملا مخالفی بنامیم و شاید تنها رمان جنگی است که در آن شخصیت سختگیرانه ای وجود ندارد. شخصیت اصلی The Naked and Dead ارتش است، و آن چه به روانۀ بزرگترین نسل می انجامد. میلر جزیره Anopopei را به عنوان زمینه ای برای مطالعه چند کاراکتری خود طراحی می کند. برای اینکه خواننده گاه به گاه سرگرم نشود، به اندازه کافی یک طرح جنگی وجود دارد؛ اما روشن است که از ابتدا این میلر به صورت نوشتاری نیست. انتقاد تیزانه از ساختار نظامیان و آنچه که به ذهن مردان در مبارزه با فاجعه منجر می شود، به سرعت آشکار می شود، و شخصیت های او افراد کمتر به طور کامل تحقق می یابند (هرچند جهنم به شما یک داستان پشت را برای هر یک، به راحتی در طول زمان خواننده شروع به نفرت از آنها یا آنها کشته می شود) از stand-ins برای ایده ها. ژنرال کامینگز، تهدیدننده و مستقیما، به دلیل ایستادگی شخصی خود بیشتر از مردان که باید به نبرد سفارش دهد، بیشتر مراقبت می کند. فلیله او، لئونتن هیر، پسر بیگانه ای است که آرمانگرایی او را به خطر می اندازد. مردانی از مخالفان مخالف تبعیض و تبعیض نژادی خود را دارند که می توانند بخشی از کتاب را برای مخاطبان مدرن بخوانند. با این حال، میلر نقطه عطفی خود را در سراسر مد به دست می آورد، و شما فقط به اندازه کافی در مورد خوراک توپ، که فقط به عنوان توانایی پاتو به عنوان اعمال غیر قابل اعمال اقدامات خشونت آمیز و وحشتناک است. میلر همچنین با نثر نفس گیر و ساده که از یک روزنامه نگار انتظار می رود را می نویسد و هنوز تصویری متقاعد کننده از شخصیت های او و محیط اطرافش را نشان می دهد. خوانندگان گاه به جزئیات به جزئیات نظامی توجه می کنند، یک کنوانسیون نه هلر و نه ونونهگت لازم است که نقاط خاص خود را به نمایش بگذارد و آن چیزی که می تواند بخشی از داستان های Mailers را بشکند. با این حال، این اثر سزاوار است که در همین همان پروتکل پیچیده نظامی پس از سالها مطالعه شود و برای جامعه شناسان و انسان شناسان ارزشمند باشد.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب برهنه ها و مرده ها
خرید کتاب برهنه ها و مرده ها
جستجوی کتاب برهنه ها و مرده ها در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
این یک کتاب شگفت انگیز با توجه به این بود که نویسندگان برای اولین بار رمان را منتشر شد. همه چیز شگفت انگیز با توجه به میلر چیزی حدود 20 ساله بود که او آن را نوشت. من بعد از خواندن جایی که میدر در طول جنگ جهانی دوم پیوست به ارتش پیوستم تا تجربهی زندگی را بدست آورد تا بتواند یک کتاب بنویسد. من واقعا Mailers نوشتن سبک را دوست داشتم زنده بود، زنده و حجیم بود. میلر جنگل را در جزئیات کامل توصیف می کند. شما تقریبا می توانید احساس کنید که توسط برگ های متراکم و رطوبت ناپاک خسته شده اید. به این فضای ترس و اضطراب افزوده می شود که میلر به طرز وحشیانه ای ایجاد می کند و شما رمان بزرگ جنگی دارید. بعضی از فلاشبك ها می توانند کمی كوچك شوند و گاه کمی دشوار است كه با توجه به تعداد زیادی كاراكتر، كسانی را دنبال كنید. من عاشق این واقعیت است که هیچ قهرمان یا شخصیتی وجود ندارد که می تواند به عنوان یک مرد خوب دیده شود. میلر هر شخصیت را در معرض انقراض و اختلالات قرار می دهد و به سادگی نشان می دهد که چگونه هر عمل تحت فشار زندگی جنگی و نظامی به طور کلی. من می توانم بفهمم چرا این کتاب زمانی که در دهه 50 میلادی منتشر شد (بحث، خشونت گرافیکی، جنسیت، اخلاق گرایی و غیره) بسیار بحث برانگیز بود. این برای بسیاری از مردم که به داستانهای جان وین در مورد رفتارهای قهرمانی و تقسیمات اخلاقی کاملا متفاوتی مورد استفاده قرار گرفته بود، باید بیدار شود. چیزهای خوب
مشاهده لینک اصلی
این تیزترین کتابی است که تا به حال خوانده ام. P. Lovecraft، نویسنده ترسناک از دهههای پیش از قرن بیستم، در داستانهایش خیلی بحث و گفت و گو داشت، زیرا او آگاه بود که او گفتگوهای بدی را آغاز کرده است. زباله سوزانده شده، زرق و برق دار. او می دانست که قلعه او شرح و عمل داستان هایش بود و از این رو برای اکثر او به آن چسبیده شد و داستان های خشمگین کننده ای را که بسیار رضایت بخش بود نوشت. در مقابل، نورمن میلر گفتگو های زیادی در \"ناکید و مرده\" . او این را نگفت زیرا آن کت و شلوار قوی او بود. او آن را نوشت زیرا ظاهرا او هیچ کس نزد او نزدیک نبود، که به اندازه کافی مهربان بود،Norm، این زباله است. شما باید این را بازنویسی کنید. @ او واقعا میتوانست یک دوست مثل این را استفاده کند. او واقعا می تواند از یک دوست استفاده کرد که به او گفت: \"درست است، مرد، این کل کتاب یک شمع بخار بخار است. سوزاندن آن. هنگامی که غضروف رفته است، احساس پاکیزه بیشتری می کنید. @ من در طول زندگی ام خیلی خواندهایم. درست است که همه چیز عالی نبوده است (نگاه کنید به: Stephen Kings @ Desperation @). و برخی از آن شگفت انگیز است. برخی از این اشک ها را به چشمانم آورد و چیزهای دیگر باعث خشم من شد و من می خواستم بر سر یک کلیسای راهبه ها کار کنم. و در تمام این خواندن، از بسیاری از انواع مختلف داستان، من هرگز، و من این را بدون هیچ گونه تعصب و یا عدم اطمینان می گویند، به عنوان چیزی که به عنوان گریه به عنوانThe برهنه و مرده @. من آن را یک ستاره دادم، زیرا نمی توانستم راه را برای دادن یک تعداد منفی ستاره ها تعیین کنم. مشخص شدن ... فقط بد بود. همانطور که من اشاره کردم، گفت و گو وحشتناک بود. بله، سرگردان بله، پرطرفدار. اما همچنین فوق العاده متاسفانه. اکثر شخصیت های این کتاب در کنفرانس خبری تحلیلی نوشته شده اند که همه آنها به نظر عقب مانده اند. هیچ کدام از شخصیت های داستان، a) هر کدام از ویژگی های بازخرید، و یا ب) هر چیزی که آنها را جذاب تر ساخته بود. هر احساسی در کتاب، به همان شیوه ای شبیه به Ive خوانده شده است. من از سال دوم دبیرستان بهتر دیدم. همه کاراکترها و هر اندیشهای که داشتند (میلر مطمئن بود که همه چیز را برای همه در طول مدت کتاب بخوانید) یک فستیوال دائمی بود: آنها آنقدر بد بودند که چقدر ارتش @ fugging @ آنها بود، چگونه آنها اطمینان دادند که همسرانشان به خانه می آیند و توانایی حفظ نعوظ را دارند. همه اینها را با این واقعیت ترکیب کنید که هیچکس، هیچکس نمیتواند کاری انجام دهد که در طول 721 صفحه انجام شود. این که آیا یک گردان گشت زنی انجام داد، ایستادن به گروهبان دیوانه، یا حمل یک بدن به اردوگاه، یا هر کدام از موارد دیگر کاراکترها در کتاب @ سعی کرد @ انجام شود، همه شکست خوردند و کل نقطه همه چیز آنها در تلاش بودند تا خواننده را به گوش دادن به نازک شدن لعنتی خود در مورد آن بپردازند. در اولین 400 (400) صفحه اول رمان اتفاق نیفتاده است. خوب، خوب، برخی از bitching وجود دارد. و این تنش انحرافی به عنوان همجنسگرایان غالبا بازی های غلبه بر بازی را با کمک همیار خود بازی می کند. و یک کاراکتر غلطک از بین می رود. اما از سوی دیگر، در ابتدا 400 صفحه خلوتی وجود دارد که باعث می شود عقل خود را برای اتمام (تعهد، کودک، تعهد) مطرح کند. بنابراین پس ازdry شروع @ طولانی تر از بسیاری از رمان ها، گروه دوم به ماموریت بزرگ خود می رود. اما اول: اجازه دهید به غروب خورشید نگاه کنی بنابراین آنها به غروب آفتاب نگاه می کنند و به مأموریت خود ادامه می دهند و نه یک معامله بزرگ اتفاق می افتد یا وجود دارد و پس از آن کتاب over.The سان فرانسیسکو کرونیکل تماس @ برهنه و مرده @ @ ... شاید بهترین کتاب برای بیرون آمدن از هر جنگی. @ کرونیکل سان فرانسیسکو پر از جادو است. من این کتاب را خوانده ام زیرا نورمن میلر یکی از معتبر ترین نویسندگان در کانن آمریکا است. من می خواستم ببینم چه نوع دستاورد رمان موفقیت آمیزش (در سن 24 سالگی) ممکن است. من انتظار داشتمSaving Private Ryan @. چیزی که من دریافت کردم رمان مبهم خسته کننده بود. من ممکن است آن را بسوزانم من مطمئنم نورمن میلر آرزو می کرد وقت خود را صرف خواندن کتاب های کمیک آرچی می کنید.
مشاهده لینک اصلی
احتمالا بهترین حماسه جنگ در اینجا از اینجا به ابدیت @ vein Ive خواندن. و همه شگفت انگیزتر به نظر می رسد که mailer این سبک را شروع کرده است - حداقل در امریکا؛ من تولستوی را خواندم. و بعد حتی بیشتر از آن چیزی بود که میلر تنها 24 سال داشت وقتی که بیرون آمد. مطمئنا اولین رمان زیباییشناسی است. این مسئله این است که برای من نیز تأیید شده است که من فقط به حماسه جنگ درfrom here to eternity @ style نیستم. من میلر و طرح شخصیت را به طور کلی تحسین می کنم و برخی از اشعار درخشان نوشته شده است. اما ساختار فقط برای من نیست. من همچنین تصور می کردم که شخصیت ها، در حالی که به خوبی تصویر می کنند، اغلب به کلیشه ها افتادند. بزرگترین لمس شدن در بشریت آنها این است که چگونه میلر زمان را برای آنها فراهم می کند. مرگ ها پیش بینی نشده اند و قسمتی از قوس نیستند. این یک جنگ است و مردم اغلب بدون موسیقی دراماتیک میمیرند تا مخاطبان را برای آنچه که میآیند، آماده کنند.
مشاهده لینک اصلی
کتاب رمان جنگ جهانی دوم نورمن میلرز، یک رمان جنگی است و بیشتر به خاطر سرخوردگی در ساختار طبقاتی و نظامی است، که به راحتی از \"Catch 22 @\" برخوردار است که با سرسختی و رعب و وحشت است. بر خلاف کارگردانی جوزف هلر، شاید کتاب قرن دوم جنگ در ارتباط نزدیک با Vonneguts @ Slaughterhouse پنج، @ The Naked and Dead شامل هیچ شخصیتی نیست که ما بتوانیم آن را کاملا مخالفی بنامیم و شاید تنها رمان جنگی است که در آن شخصیت سختگیرانه ای وجود ندارد. شخصیت اصلی The Naked and Dead ارتش است، و آن چه به روانۀ بزرگترین نسل می انجامد. میلر جزیره Anopopei را به عنوان زمینه ای برای مطالعه چند کاراکتری خود طراحی می کند. برای اینکه خواننده گاه به گاه سرگرم نشود، به اندازه کافی یک طرح جنگی وجود دارد؛ اما روشن است که از ابتدا این میلر به صورت نوشتاری نیست. انتقاد تیزانه از ساختار نظامیان و آنچه که به ذهن مردان در مبارزه با فاجعه منجر می شود، به سرعت آشکار می شود، و شخصیت های او افراد کمتر به طور کامل تحقق می یابند (هرچند جهنم به شما یک داستان پشت را برای هر یک، به راحتی در طول زمان خواننده شروع به نفرت از آنها یا آنها کشته می شود) از stand-ins برای ایده ها. ژنرال کامینگز، تهدیدننده و مستقیما، به دلیل ایستادگی شخصی خود بیشتر از مردان که باید به نبرد سفارش دهد، بیشتر مراقبت می کند. فلیله او، لئونتن هیر، پسر بیگانه ای است که آرمانگرایی او را به خطر می اندازد. مردانی از مخالفان مخالف تبعیض و تبعیض نژادی خود را دارند که می توانند بخشی از کتاب را برای مخاطبان مدرن بخوانند. با این حال، میلر نقطه عطفی خود را در سراسر مد به دست می آورد، و شما فقط به اندازه کافی در مورد خوراک توپ، که فقط به عنوان توانایی پاتو به عنوان اعمال غیر قابل اعمال اقدامات خشونت آمیز و وحشتناک است. میلر همچنین با نثر نفس گیر و ساده که از یک روزنامه نگار انتظار می رود را می نویسد و هنوز تصویری متقاعد کننده از شخصیت های او و محیط اطرافش را نشان می دهد. خوانندگان گاه به جزئیات به جزئیات نظامی توجه می کنند، یک کنوانسیون نه هلر و نه ونونهگت لازم است که نقاط خاص خود را به نمایش بگذارد و آن چیزی که می تواند بخشی از داستان های Mailers را بشکند. با این حال، این اثر سزاوار است که در همین همان پروتکل پیچیده نظامی پس از سالها مطالعه شود و برای جامعه شناسان و انسان شناسان ارزشمند باشد.
مشاهده لینک اصلی