پدری و پسر کم سن و سالش، سرزمینی سوخته و ویران‌شده را در می‌نوردند و به آرامی به سوی ساحلی ناشناخته پیش می‌روند. در چشم‌اندازهای ویران، هیچ چیز حرکت نمی‌کند، مگر خاکستری که باد آن را می‌پراکند. آنها چیزی ندارند به جز تپانچه‌ای برای دفاع از خودشان در برابر مردانی که سایه وار در حرکتند، لباس‌های کهنه، یک گاری غذای یافت شده از میان زباله‌ها و مردارها و مهمتر از همه یکدیگر. شاهکار مکارتی در آن است که در چنین فضای هول‌انگیزی، معجزه‌ی انسانیت تزلزل‌ناپذیر را، با جذابیتی وصف‌ناپذیر به تصویر می‌کشد.
خرید کتاب جاده
جستجوی کتاب جاده در گودریدز
معرفی کتاب جاده از نگاه کاربران
نکته اصلی من که می خواهم با آن برخورد کنم این است که چگونه توانستم از این کتاب با یک احساس تازگی از قدردانی در خط مقدم ذهنم دور شویم. من مطمئنا نمی توانم گمراه شوم و این داستان را به عنوان کسی که به طور مستقیم چیزهایی را خوشحال می کند منتشر می کند، اما من فکر می کنم که این کار به طور غیرمستقیم انجام می شود (و اصطلاح @ happy @ برای اهداف من در اینجا بسیار آسان است). این یک داستان بسیار تاریک از جهان است که از طریق یک حلال معرفتی گذشت. دنیایی که از سیستم های بزرگ زیست محیطی آن جدا شده است. جیب های کوچک homo sapiens باقی می ماند و تقریبا تمام دیگر حیوانات و گیاهان زندگی از بین رفته است. برای پدر و پسر \"شخصیت های اصلی رمان که به وجود خود با کمترین ضربهای از خود میپردازند\" برای آنها تقریبا هر لحظه از ترور و بدبختی تشکیل شده است. غذا بسیار کم است. همسران اغلب احتمال دارد که آنها را بکشند و بخورند. این در حالی است که چشم انداز خوبی در افق وجود ندارد. و هنگامی که ترور به نظر می رسد فوری کمتر و آنها لحظه ای برای غم و اندوه در لوکس حافظه دراز مدت گم شده اند، افکار به نظر می رسد از پریشانی دردناک و بی شرمی است و همانطور که در محیط اطراف و شرایط دور افتاده است. واقعا، واقعا حادثه و حادثه. باشه. اتصالات در حالی که در یک نوع اتفاقی سطحی و معمولی اتفاق می افتد، این که اولین بار به عنوان خوانده شده جاده برای اولین بار به محض این که درجه حرارت من در بخش های کارتوگرافی من فقط به درجه تک رقمی افتاد . مرگ آهسته پاییز راه را برای توقف ناگهانی و متوقف کردن موقت و شلوغی آلی فراهم کرده است. آسمان ها اغلب تمایل دارند با خاکستر های شسته شده و سفید پوستان از بین بروند. همانطور که تقریبا بدون گفتن است، جهان مک کارتیا، آخرالزمان ناشناخته است که هر روز خاکستری تر از گذشته است. بنابراین به نظر می رسد برخی از روابط خویشاوندی بین این جهان و محدوده فعلی من وجود داشته باشد، اما مهمتر از همه، مهمتر از همه، تفاوت های متنوعی است. در مقایسه با دنیای بی نظیر کتاب که به سمت چپ من می آید، زمستان غیر رسمی منطقه سه کشور شیکاگو یک روح واقعی است. رنگها هنوز فراوان هستند، اگر انتخاب کنید که آنها را متوجه شوید. ساختمان ها، اتومبیل ها و لباس هایی که ما خودمان قرار می دهیم در مجموع مجموعهای از رنگها، الگوهای، نوآوری ها و غیره را نشان می دهد که به چشم هایی که عادت کرده اند و انتظار می رود از زمین های خاکستری خرد شده به عنوان یک جشن عبرانی از زیبایی و بینایی مانند هیچکس دیگر. اگرچه نور خورشید در حال حاضر کمتر از سایر فصل ها است، اما هنوز هم، اغلب به اندازه کافی، توسط گرما و نورانی که از ستاره ای که در آن ستاره بالای ستاره ای پر از ستاره پرستی دیده می شود، بازدید می شود، به عنوان یک انفجار تصادفی از برخی از زیر ساخت های قابل اشتعال، نفس، و یا از یک آتش نادان زانو زده و تلاش برای آوردن به زندگی است. در افشاگری کامل، من نمیتوانم بگویم که هر کسی تا به حال من را متعهد به داشتن یک خوشبینانه کرده است. من این کار را به کشتی های بارگیری شده از بندرهای بسته بندی شده مرغ، ناامیدی و سایر مباحث دیگر برای حالت های عاطفی منفی و اختیارات روحی برگزار کردم. اما من همچنین احساس می کنم که مبارزه علیه نیهیلیسم، بی نظمی بی نظمی و ایدئولوژی اشرافی از همه راهها، مبارزه بنیادین بزرگ برای خودم و برای همسایگان پرتغالی بی موهای عجیب و غریب است که به زحمت می اندیشند. برای اینکه بتوانیم به عدم اطمینان، بدبینی شهودی، مرگ ناگهانی و حتی خالی شدن ابدیت به طور کلی در فرسودگی آن نگاه کنیم، هنوز هم چیزی عمیقا خوب و معنی دار را از بین می بریم. من نیز غریبه به آرزوهای خوشی برای رها کردن دانشکده های شناختی انسانی، توانایی ظاهرا منحصر به فرد برای پیشروی، پیش بینی، ایجاد امکانات، نتایج، اهداف، تعجب و تمایل به هدایت در جهان و اطراف آن نیست. و درون ما، و بر این چیزها و انعکاس خود، بازتاب خود، خود انعکاس ... این انطباق های تکاملی مفید (و محصولات جانبی خود را) اغلب احساس باربری را به کسانی که همچنین boatloads فوق العاده به نوعی به شخص خود متصل است این بار به سادگی در این واقعیت است که در جایی که می توان پیش بینی کرد، می توانند پیش بینی نتایج ناخوشایند را ببینند. من از لحاظ ذهنی به توافق نرسیدم وقتی که کریگ شوارتز، در حال بودن جان مالکوویچ، به شامپانزه حیوان خانگی همسرش اشاره می کند که @ آگاه بودن لعنت است. @ من به طرز شگفت آوری نقل قول ساموئل جانسون در آغاز ترس و آمپر ؛ لاتین در لاس وگاس که @ آن کسی که از یک حیوان خارج می شود، از شر درد از یک مرد خلاص می شود. @ و یک شب جادویی، مرد آواز خواندن آهنگ [که در بالا از آن حذف شده است] به معنای واقعی کلمه به من حمله کرد و استعاره ای از این نغمه های نیهیلیستی من را بیدار کرد و با اشاره به کلمات «پائین بودن انسان» که در دست من بود، بر روی یک پرچم آمریكایی آمریكا خراشیده شد و چیزی را به اثر این موضوع فریاد زد: چیزی است كه نمی توانید خلاص شوید ! @ اساسا یک حقیقت آشکار به من مانند یک تن آجر افتاده است، به طوری که برخی از حقایق آشکار اما هنوز به نوعی گمراه کننده می خواهند انجام دهند. بود ...
مشاهده لینک اصلی
من فقط برخی از بازبینی های بچه ها را از جاده که حاوی موارد زیر بود خواند: @ در سه ساعت که من این کتاب را خوانده ام، خودم گریه کردم، خندید، فریاد زد، و اغلب او لبخند زد. ... به محض این که من آن را تمام کردم، نشستم احساس خجالت می کردم، اما به هیچ وجه بد نبود، واقعا شبیه من بالا بود. @ وای، شخص. منظورم واقعا؟ لب شما لرزید؟ و بالاخره احساس کردی؟ و لب شما لرزید؟ Pherphuxake، شما حتی به کسی مانند آن می گویند؟ -------------------------------------- ------------------------------- جاده توسط Cormac McCarthy یک کتاب افتضاح و افتضاح است. من باید آگاهانه خود را از قضاوت از کسانی که معتقدند که کتاب شایسته است را محدود کند. نگران نباشید، این واقعیت که بخشی از یک اقلیت بسیار کوچکی در این زمینه است (فقط 3 درصد از کتابفیلمهای همکار من Goodreads نیز به بررسی یک ستاره رسیدند) از من فرار نکرده است. با این وجود من معتقد به صحت عینی موقعیت من هستم - با وجود ماهیت ذاتی ذاتی هر بحث ادبی - و من با نفس کشیدن خود را حفظ خواهم کرد که جاده باید به نام راد، زیرا آن را چیزی بیش از کورمک مک کارتی تلاش برای اعلام به جهان است که او یک دیک بزرگ ادبی دارد. من لیستی از عوامل ایجاد شده را افزایش می دهند که باعث می شود یک کتاب مکنده را افزایش دهند و من از اینکه جاده ها اکثر آنها را نمایش می دهند، ساخته ام. Letâ € ™ s چک لیست من و ببینید که چه چیز در جاده ظاهر می شود: • طرح که فاقد روشن شدن شروع و یا پایان دادن (چک) • شخصیت های مهم است که رشد نمی کنند و یا از تجربیات آنها یاد بگیرند (چک) â € ¢ مهم شخصیت هایی که اقدامات آنها انگیزه ای روشن ندارند (چک کردن) â € ¢ صحنه ها و گفت و گو که تکراری یا غیر اصلی هستند (چک) â € ¢ خشونت و گور برای ارزش شوک شامل (چک) â € ¢ مکان ها و تنظیمات مبهم (چک) â € ¢ تاریخچه و مقدمه ای که مبهم هستند (چک) â € ¢ گرامر و علائم نقطه گذاری استفاده شده در شیوه ی ظالمانه یا خودمحکومت (چک) â € ¢ یادداشت ها و نشانه گذاری استفاده شده در حالت مبهم (چک) â € ¢ استعاره ها و آنالوگ هایی که ظاهر می شوند فریبنده، مجبور و مجزا (بررسی کنید) خوب، برای عادلانه بودن جاده، اکثر عوامل فرسایشی را نشان نمی دهد؛ همه آنها را نمایش می دهد. آن را به عنوان اینکه مک کارتی عمدا کتاب خود را طراحی کرده است، آن است که خلاف آنچه من فکر می کنم برای خواندن با کیفیت انجام می دهد. اکنون قبل از اینکه هرچه بیشتر بدانم، می توانم چند چیز را از راه بیرون کنم. بسیاری از McCarthy از استفاده از نشانه های نقل قول و سایر نشانه ها ساخته شده است، با برخی از پیدا کردن آن درخشان و بعضی از آن را ظالمانه و خودخواهانه. من خانه خود را در اردوگاه اعتراض و خودخواهی به خانه می آورم. درواقع من متوجه شدم مککارتی از ناراحتی نقطه گذاری؛ راه خود را می گوید: \"کلمات من بسیار زیبا، کامل و کامل است که آنها خودشان ایستاده اند. منظورم این نیست که منظورم را به معنای خاصی تعریف کنم. در واقع پیام من بیش از حد قدرتمند است که توسط کنوانسیون مشابه که رمان نویس مرموز را محدود می کند، بسیار مهم است که از خرابکاری نشانه گذاری ها رنج می برد. »بنابراین ترک نشانه گذاری می تواند نه تنها برای خواننده گیج کننده باشد، بلکه همچنین به طرز وحشیانه ای خودخواهانه و متکبر. با این حال، به نظر می رسد که من اعتقاد ندارم که جاده فقط به این دلیل است که هیچ علامت نقل قول ندارد. با استفاده از چنین وسیله ای، اگر آن را برای هدف مورد استفاده قرار می دهید که به پیام منتقل می شود، Ã la Clindness استفاده کنید. بنابراين نشانه گذاری تنها عامل مکمل فاکتور نيست. در عوض، من اعتقاد دارم که راه جابجایی می کند، زیرا که هر کتابی می تواند کتاب را بکشد. فقدان بی نظیر علامت نقل قول و نشانه گذاری دیگر تنها نشانه ای از عظمت کتاب از دست دادن کتاب است. مهم این است که درک کنیم که این فقط یک موضوع نیست که من دوست ندارم جاده. من واکنش تقریبا شدید به جاده و به گروه بزرگ و بزرگ از slobbering، فریاد، تحسین تسمه باریک. به نفع صداقت عقلانی، خودم را به چالش کشیدم که چرا این چنین است. چرا نمی تونم فقط جاده رو رها کنم در حالی که دیگران سرگرم کننده اند؟ چرا باید بر روی افرادی که دوست دارند جاده را با احساس برتری برهنه نگاه کنم؟ چرا من اهمیت می دهم که اگر دیگران از معنویت ذهنی فروختن نان به اسهال اسب و تقلید از جایزه فانتزی لذت ببرند؟ برای پاسخ دادن به این سوال، به برخی از روحانی ها پاسخ داده شد: من به شدت به جاده واکنش نشان می دهم؛ زیرا طرفداران و منتقدان ادبیات دوست دارم به McCarthyâ € ™ ثانیه راک، در حالی که کارهای داستان علمی - \"ژانر مورد علاقه من\" بدون توجه به شایستگی خود را رد کنند. منتقدان جشنواره را جشن می گیرند، اما از نظر علمی تخیلی به عنوان یک ژانر برای افرادی که هرگز از سرگرمی فرزند خود برای سابین های سبک یا شادابی نوجوانان خود با جنگ های فضایی رشد نکردند، به ستایش می پردازند. علمی تخیلی به جوایز و حوادث خود رسیده است، از توجه به افتخارات ادبی گسترده تر، و من را با این تصور که جهان ادبی فیزیکدانان را به عنوان ادبیات واقعی و قانونی درک نمی کند. اما از نظر من جاده کار نوجوان است. با استانداردهای زیر که من می توانم یک رمان علمی تخیلی کیفیت (و یا هر رمان کیفیت) را قضاوت، جاده کوچک و ساده است، همراه با غیر اصلی ...
مشاهده لینک اصلی
در تلاش برای پیدا کردن آرامش در این واقعیت است که احتمالا تنها کسی نیست که به طرز تحقیرآمیز از زمان خواندن کورمک مک کارتی، جشن تولد جشنواره «جاده» خواند، اگرچه این به سختی باعث می شود که این چیز بامزه باشه. به رغم این واقعیت، حدود سه چهارم جهان به راحتی این را به عنوان کرایه ارزشمند در نظر گرفتند، من توانستم فاصله ای را برای برخی از زمان ها حفظ کنم، عمدتا از طریق نادیده گرفتن طرح عمومی کتاب و تمایلی که به طور کدرانه منجر به کورکورانه شدن یک پل با توده ها. من باید از غریزه روده خود اطاعت کنم و یکی از معدودی که با تدیوم «جاده» مواجه شدم باقی مانده بود، اما بعدا مجبور شدم یک کپی از یک شمع دقیق مرتب که شبیه بعضی از شکل کالیودوسکوپی و متقارن است، کتابفروشی دستمزد به مدت چندین ساعت به طول انجامید و متوجه شدم که این نه تنها این جایزه پولیتزر را به دست آورد، بلکه اتفاق افتاد که یک داستان آخرالزمانی است و هیچ چیز تقریبا به همان اندازه نیرومند نیست. حتی یکی از همسترهای خواننده ی من هم این را پیشنهاد کرده بود و بعد از اینکه فکر کردم که آیا من پول خود را برای این شاهکار ادعا شده یا جعبه دیگری از کارتریج نیتروس بیاندازم، تصمیم گرفتم که زمان آن را ببینم که همه ی وجود دارد در مورد (در مورد â € œThe Roadâ €، من فکر می کنم من می توانم جذابیت شارژر EZ شلاق کرم، به ویژه هنگامی که شما یکی از those ballasss bigass توپ پانچ را درک کنید). در حالی که من این را خواندم، در حالی که من این را خوانده ام، کاملا خجالت کشیدم که چگونه این جهنم توانست نه تنها برای برنده شدن جوایز از اعتبار عالی، بلکه مهمتر از آن اینکه چگونه موفق شد با خواننده عادی موفقیت تجاری داشته باشد. من واقعا علاقه مند به شنیدن چرا کسی ممکن است در واقع از \"راه\" لذت برده، که در آن مک کارتی به نحوی موفق به خرد کردن مفهوم امریکا پس از آخرالزمان. در حالی که معمولا اتفاق می افتد که طرفدار ژانر باشم، این چیزی را یافتم که در آن قلمرو جذاب نمی خواهم. در این مرحله، به طور واضح به دنبال کسی می گردم که به آنجا برود و به من بگوید که من آن را نمی دانم، و احتمالا اشاره می کنم که برای اندازه گیری خوب است. من معتقد نیستم که اینها استدلالهای معتبر هستند، اما متقاعد می شوند که من این کتاب را دوست نداشتم. بنابراین، چه چیزی را از «جاده» دریافت کردم، که من را با موقعیت خود به عنوان پرفروش # 1 و تور پایتخت برنده پولیتزر آشنا می کند؟ چند چیز، همه آنها sucky؛ یک کل مکالمات تکراری و خسته کننده و کارهای بی ادبانه و بی رحمانه به سوی ساحل، بسیاری از واژه های مخفی و مخوف، و یک اصطلاح ناخوشایند از پاراگراف های پنجاه و پنجاه کلمه که به ندرت انجام هر کاری را تا آنجا که من را به عنوان یک سرگرمی خواننده این داستان به طور خلاصه، برای هر کسی که ممکن است بدون توضیح به خواندن آن بدون خواندن کتاب؛ احتمالا به این دلیل بود که آنها به اندازه کافی عاقل بودند که بتوانند در EZ Whip سرمایه گذاری کنند و اکنون با iTunes خود تلاش می کنند تا آهنگی را پیدا کنند که به بهترین وجه این صدا را به طور کامل تکمیل کند. نوعی فاجعه به سیاره زمین رسیده است، و باید اعتراف کنم که علاقه مند شدم ماهیت این فاجعه را بیاموزم، اما مککارتی تصمیم میگیرد که این راز به دلایلی که فراتر از درک من است را حفظ کند، شاید به عنوان برجستهی \" جاده 2: خیابان. خوب، من می توانم آن را بفروشم، هرچند که بود، می دانم که هیچ مشکلی با الاغ ضخیم و ضخیم آبی رنگ زمین نداشت. نمره؛ ناشناخته رویداد ویرانگر 1، زمین 0. آیا واقعا مهم است که چه چیزی ممکن است اتفاق افتاده باشد، دیدن همه مواردی که نتیجه آن بود، پایان تقریبا تمام زندگی است که ما آن را می دانیم؟ در حقیقت، آقا، فقدان هر نوع ورودی در مورد منشاء این زنجیره حوادث، خوردن و بد شدن است. نمره: Utter Buffoonishness 1، Cormac McCarthy 0. به زودی، هر چه اتفاق افتاد، ما پدر و پسر را در تلاش برای زنده ماندن در نتیجه پس از آن، و همه چیز برای این enterprising بسیار امیدوار کننده دوتا، همانطور که همه ساکنان سیاره زمین را از بین می برد، نه تنها تمام زندگی گیاهی و حیوانی را از بین می برد، بلکه در یک نمایش تکان دهنده از بی نظیر و بی نظیر، نیز با علامت های نقل قول، کولون، سمیکولو ها و بسیاری از افسانه ها کنار گذاشته شد. افرادی که از این هولوکاست در سرتاسر جهان استفاده می کنند اندکی فاصله دارند: باند های پراکنده ای از انسان هایی که به دلیل غیبت و طغیانگرانه به دلیل کمبود سرگرمی های دیگر و یا تغذیه، چندین قارچ و علامت سوال، دوره ها و زیر مجموعه ای از آپوستروف ها را مدیریت کرده اند فرار از بین بردن. پدر و پسر در طول چندین سال ناشناخته توانسته اند از وجود ناخوشایندی برخوردار باشند و زمستان نزدیک به وعده ی سرخ شدن است، به طوری که آنها را برای یک خط ساحلی جنوب غیرواقع می کنند، جایی که من فقط می توانم فرض کنم آنها انتظار دارند با چیزی بیشتر مواجه شوند پذیرش سفر آنها شاید جادوگر ترین خسته کننده ای است که هرگز خوانده ام. آنها یک سبد خرید را همراه با کالاهای ضعیف خود فشار می دهند در حالی که به طور متناوب از طریق خاکستر خرد می شوند و در رنده ها خواب می گذارند. یک بار در حالی که آنها با دیگران روبرو می شوند ...
مشاهده لینک اصلی
یک مرد و پسر جوانش در کنار یک بزرگراه مسافرت می کنند، امیدوارند که به اندازه ی کافی جنوبی برای جلوگیری از یورش زمستان، به آنجا بروند. این یک چشم انداز پست آخرالزمانی است، با خاکستر سنگین، که در آن شما می توانید از فقدان پرنده ها و یا اشکالات وزوز شنیدن. زبان قابل توجه است من از توماس هاردی برای زیبایی زبان یاد گرفتم، اما این زیبایی متفاوت است. مککارتی از توصیفات کوتاه استفاده می کند، حتی اگر زبان حتی در زبان نابود کننده تنفس باشد، و ترسیده نسل های معلم انگلیس ابتدایی، با عطف کردن عبارات بیهوده به عنوان جملات (p 27 - رودخانه به مراتب پایین تر). او در تبدیل اسم ها به افعال موثر است. ، همانطور که در p4 â € \"â € œWhen آن به اندازه کافی سبک بود برای استفاده از دوربین های دوچشمی، او دره زیرزمینی را شیشه بندی کرده است.\" فراموش کردن محتوای روایت این استاد کار از سبک است. من عمیقا تحت تأثیر نه تنها مهارت فنی بودم که زبان را به هدفش قالب می داد، اما تاثیر عاطفی مؤثر کار. این یک کتاب است که به آرامی خوانده می شود، برای لذت بردن، و نه برای سرعت بخشیدن به آن، برای تسریع در نظر گرفتن طرح. حوادثی که در این مورد بسیار مضحک هستند، با تمرکز بر ناامیدی، خودکشی، قاعدگی، وجود دارد. با این حال، عشق پدر به فرزندش قابل لمس است و با وجود خاکستر خاکستری همه جا، هنوز امیدوار است. بسیار توصیه می شود، اما این یک کتاب برای کسانی که دارای معده ضعیف هستند نیست.
مشاهده لینک اصلی
جاده وعده داده است. پدر و پسر، بازماندگان آخرالزمان ناشناس، به این وعده پی برده اند. Cormac McCarthy آنها را از راه پیروی از طریق بیابان های بی جا، جنگل های مرده و شهرک های فرسوده پیگیری می کند. قدمهایی که آنها در گرد و غبار همه جا به وجود می آورند توسط نفس خاکستری سرد زمین خاکستری می شوند. هر چه که پشت سر گذاشته شود، از وجود آن جلوگیری می کند وعده شکننده است آن را بیش از حد محکم نگه دارید، رویای آن را بسیار خشونت آمیز، و وعده و جاده به گرد و غبار تبدیل می شود، و شما را در بیابان می گذارد و جایی برای رفتن ندارد. پدر و پسرش این را در قلب خود می دانند. با این حال، آنها با هم، آتش را هر روز به سوی جنوب حمل می کنند. هر قدمی که می کشید، یک شورش علیه یک جهان سرد و خشک است. در یک سیاره ای که دیگر لوکس زندگی را تحمل نمی کند، جاده زنده ماندن تنها یک مقصد را می داند. بی تردید، یک پدر و یک پسر، فریبنده کالاهای و خاطرات کنسرو شده، آتش را در برابر آسمان های بی تکلف نگه می دارند و یکدیگر را نگه می دارند. Ssh این درست است
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب جاده
خرید کتاب جاده
جستجوی کتاب جاده در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
من فقط برخی از بازبینی های بچه ها را از جاده که حاوی موارد زیر بود خواند: @ در سه ساعت که من این کتاب را خوانده ام، خودم گریه کردم، خندید، فریاد زد، و اغلب او لبخند زد. ... به محض این که من آن را تمام کردم، نشستم احساس خجالت می کردم، اما به هیچ وجه بد نبود، واقعا شبیه من بالا بود. @ وای، شخص. منظورم واقعا؟ لب شما لرزید؟ و بالاخره احساس کردی؟ و لب شما لرزید؟ Pherphuxake، شما حتی به کسی مانند آن می گویند؟ -------------------------------------- ------------------------------- جاده توسط Cormac McCarthy یک کتاب افتضاح و افتضاح است. من باید آگاهانه خود را از قضاوت از کسانی که معتقدند که کتاب شایسته است را محدود کند. نگران نباشید، این واقعیت که بخشی از یک اقلیت بسیار کوچکی در این زمینه است (فقط 3 درصد از کتابفیلمهای همکار من Goodreads نیز به بررسی یک ستاره رسیدند) از من فرار نکرده است. با این وجود من معتقد به صحت عینی موقعیت من هستم - با وجود ماهیت ذاتی ذاتی هر بحث ادبی - و من با نفس کشیدن خود را حفظ خواهم کرد که جاده باید به نام راد، زیرا آن را چیزی بیش از کورمک مک کارتی تلاش برای اعلام به جهان است که او یک دیک بزرگ ادبی دارد. من لیستی از عوامل ایجاد شده را افزایش می دهند که باعث می شود یک کتاب مکنده را افزایش دهند و من از اینکه جاده ها اکثر آنها را نمایش می دهند، ساخته ام. Letâ € ™ s چک لیست من و ببینید که چه چیز در جاده ظاهر می شود: • طرح که فاقد روشن شدن شروع و یا پایان دادن (چک) • شخصیت های مهم است که رشد نمی کنند و یا از تجربیات آنها یاد بگیرند (چک) â € ¢ مهم شخصیت هایی که اقدامات آنها انگیزه ای روشن ندارند (چک کردن) â € ¢ صحنه ها و گفت و گو که تکراری یا غیر اصلی هستند (چک) â € ¢ خشونت و گور برای ارزش شوک شامل (چک) â € ¢ مکان ها و تنظیمات مبهم (چک) â € ¢ تاریخچه و مقدمه ای که مبهم هستند (چک) â € ¢ گرامر و علائم نقطه گذاری استفاده شده در شیوه ی ظالمانه یا خودمحکومت (چک) â € ¢ یادداشت ها و نشانه گذاری استفاده شده در حالت مبهم (چک) â € ¢ استعاره ها و آنالوگ هایی که ظاهر می شوند فریبنده، مجبور و مجزا (بررسی کنید) خوب، برای عادلانه بودن جاده، اکثر عوامل فرسایشی را نشان نمی دهد؛ همه آنها را نمایش می دهد. آن را به عنوان اینکه مک کارتی عمدا کتاب خود را طراحی کرده است، آن است که خلاف آنچه من فکر می کنم برای خواندن با کیفیت انجام می دهد. اکنون قبل از اینکه هرچه بیشتر بدانم، می توانم چند چیز را از راه بیرون کنم. بسیاری از McCarthy از استفاده از نشانه های نقل قول و سایر نشانه ها ساخته شده است، با برخی از پیدا کردن آن درخشان و بعضی از آن را ظالمانه و خودخواهانه. من خانه خود را در اردوگاه اعتراض و خودخواهی به خانه می آورم. درواقع من متوجه شدم مککارتی از ناراحتی نقطه گذاری؛ راه خود را می گوید: \"کلمات من بسیار زیبا، کامل و کامل است که آنها خودشان ایستاده اند. منظورم این نیست که منظورم را به معنای خاصی تعریف کنم. در واقع پیام من بیش از حد قدرتمند است که توسط کنوانسیون مشابه که رمان نویس مرموز را محدود می کند، بسیار مهم است که از خرابکاری نشانه گذاری ها رنج می برد. »بنابراین ترک نشانه گذاری می تواند نه تنها برای خواننده گیج کننده باشد، بلکه همچنین به طرز وحشیانه ای خودخواهانه و متکبر. با این حال، به نظر می رسد که من اعتقاد ندارم که جاده فقط به این دلیل است که هیچ علامت نقل قول ندارد. با استفاده از چنین وسیله ای، اگر آن را برای هدف مورد استفاده قرار می دهید که به پیام منتقل می شود، Ã la Clindness استفاده کنید. بنابراين نشانه گذاری تنها عامل مکمل فاکتور نيست. در عوض، من اعتقاد دارم که راه جابجایی می کند، زیرا که هر کتابی می تواند کتاب را بکشد. فقدان بی نظیر علامت نقل قول و نشانه گذاری دیگر تنها نشانه ای از عظمت کتاب از دست دادن کتاب است. مهم این است که درک کنیم که این فقط یک موضوع نیست که من دوست ندارم جاده. من واکنش تقریبا شدید به جاده و به گروه بزرگ و بزرگ از slobbering، فریاد، تحسین تسمه باریک. به نفع صداقت عقلانی، خودم را به چالش کشیدم که چرا این چنین است. چرا نمی تونم فقط جاده رو رها کنم در حالی که دیگران سرگرم کننده اند؟ چرا باید بر روی افرادی که دوست دارند جاده را با احساس برتری برهنه نگاه کنم؟ چرا من اهمیت می دهم که اگر دیگران از معنویت ذهنی فروختن نان به اسهال اسب و تقلید از جایزه فانتزی لذت ببرند؟ برای پاسخ دادن به این سوال، به برخی از روحانی ها پاسخ داده شد: من به شدت به جاده واکنش نشان می دهم؛ زیرا طرفداران و منتقدان ادبیات دوست دارم به McCarthyâ € ™ ثانیه راک، در حالی که کارهای داستان علمی - \"ژانر مورد علاقه من\" بدون توجه به شایستگی خود را رد کنند. منتقدان جشنواره را جشن می گیرند، اما از نظر علمی تخیلی به عنوان یک ژانر برای افرادی که هرگز از سرگرمی فرزند خود برای سابین های سبک یا شادابی نوجوانان خود با جنگ های فضایی رشد نکردند، به ستایش می پردازند. علمی تخیلی به جوایز و حوادث خود رسیده است، از توجه به افتخارات ادبی گسترده تر، و من را با این تصور که جهان ادبی فیزیکدانان را به عنوان ادبیات واقعی و قانونی درک نمی کند. اما از نظر من جاده کار نوجوان است. با استانداردهای زیر که من می توانم یک رمان علمی تخیلی کیفیت (و یا هر رمان کیفیت) را قضاوت، جاده کوچک و ساده است، همراه با غیر اصلی ...
مشاهده لینک اصلی
در تلاش برای پیدا کردن آرامش در این واقعیت است که احتمالا تنها کسی نیست که به طرز تحقیرآمیز از زمان خواندن کورمک مک کارتی، جشن تولد جشنواره «جاده» خواند، اگرچه این به سختی باعث می شود که این چیز بامزه باشه. به رغم این واقعیت، حدود سه چهارم جهان به راحتی این را به عنوان کرایه ارزشمند در نظر گرفتند، من توانستم فاصله ای را برای برخی از زمان ها حفظ کنم، عمدتا از طریق نادیده گرفتن طرح عمومی کتاب و تمایلی که به طور کدرانه منجر به کورکورانه شدن یک پل با توده ها. من باید از غریزه روده خود اطاعت کنم و یکی از معدودی که با تدیوم «جاده» مواجه شدم باقی مانده بود، اما بعدا مجبور شدم یک کپی از یک شمع دقیق مرتب که شبیه بعضی از شکل کالیودوسکوپی و متقارن است، کتابفروشی دستمزد به مدت چندین ساعت به طول انجامید و متوجه شدم که این نه تنها این جایزه پولیتزر را به دست آورد، بلکه اتفاق افتاد که یک داستان آخرالزمانی است و هیچ چیز تقریبا به همان اندازه نیرومند نیست. حتی یکی از همسترهای خواننده ی من هم این را پیشنهاد کرده بود و بعد از اینکه فکر کردم که آیا من پول خود را برای این شاهکار ادعا شده یا جعبه دیگری از کارتریج نیتروس بیاندازم، تصمیم گرفتم که زمان آن را ببینم که همه ی وجود دارد در مورد (در مورد â € œThe Roadâ €، من فکر می کنم من می توانم جذابیت شارژر EZ شلاق کرم، به ویژه هنگامی که شما یکی از those ballasss bigass توپ پانچ را درک کنید). در حالی که من این را خواندم، در حالی که من این را خوانده ام، کاملا خجالت کشیدم که چگونه این جهنم توانست نه تنها برای برنده شدن جوایز از اعتبار عالی، بلکه مهمتر از آن اینکه چگونه موفق شد با خواننده عادی موفقیت تجاری داشته باشد. من واقعا علاقه مند به شنیدن چرا کسی ممکن است در واقع از \"راه\" لذت برده، که در آن مک کارتی به نحوی موفق به خرد کردن مفهوم امریکا پس از آخرالزمان. در حالی که معمولا اتفاق می افتد که طرفدار ژانر باشم، این چیزی را یافتم که در آن قلمرو جذاب نمی خواهم. در این مرحله، به طور واضح به دنبال کسی می گردم که به آنجا برود و به من بگوید که من آن را نمی دانم، و احتمالا اشاره می کنم که برای اندازه گیری خوب است. من معتقد نیستم که اینها استدلالهای معتبر هستند، اما متقاعد می شوند که من این کتاب را دوست نداشتم. بنابراین، چه چیزی را از «جاده» دریافت کردم، که من را با موقعیت خود به عنوان پرفروش # 1 و تور پایتخت برنده پولیتزر آشنا می کند؟ چند چیز، همه آنها sucky؛ یک کل مکالمات تکراری و خسته کننده و کارهای بی ادبانه و بی رحمانه به سوی ساحل، بسیاری از واژه های مخفی و مخوف، و یک اصطلاح ناخوشایند از پاراگراف های پنجاه و پنجاه کلمه که به ندرت انجام هر کاری را تا آنجا که من را به عنوان یک سرگرمی خواننده این داستان به طور خلاصه، برای هر کسی که ممکن است بدون توضیح به خواندن آن بدون خواندن کتاب؛ احتمالا به این دلیل بود که آنها به اندازه کافی عاقل بودند که بتوانند در EZ Whip سرمایه گذاری کنند و اکنون با iTunes خود تلاش می کنند تا آهنگی را پیدا کنند که به بهترین وجه این صدا را به طور کامل تکمیل کند. نوعی فاجعه به سیاره زمین رسیده است، و باید اعتراف کنم که علاقه مند شدم ماهیت این فاجعه را بیاموزم، اما مککارتی تصمیم میگیرد که این راز به دلایلی که فراتر از درک من است را حفظ کند، شاید به عنوان برجستهی \" جاده 2: خیابان. خوب، من می توانم آن را بفروشم، هرچند که بود، می دانم که هیچ مشکلی با الاغ ضخیم و ضخیم آبی رنگ زمین نداشت. نمره؛ ناشناخته رویداد ویرانگر 1، زمین 0. آیا واقعا مهم است که چه چیزی ممکن است اتفاق افتاده باشد، دیدن همه مواردی که نتیجه آن بود، پایان تقریبا تمام زندگی است که ما آن را می دانیم؟ در حقیقت، آقا، فقدان هر نوع ورودی در مورد منشاء این زنجیره حوادث، خوردن و بد شدن است. نمره: Utter Buffoonishness 1، Cormac McCarthy 0. به زودی، هر چه اتفاق افتاد، ما پدر و پسر را در تلاش برای زنده ماندن در نتیجه پس از آن، و همه چیز برای این enterprising بسیار امیدوار کننده دوتا، همانطور که همه ساکنان سیاره زمین را از بین می برد، نه تنها تمام زندگی گیاهی و حیوانی را از بین می برد، بلکه در یک نمایش تکان دهنده از بی نظیر و بی نظیر، نیز با علامت های نقل قول، کولون، سمیکولو ها و بسیاری از افسانه ها کنار گذاشته شد. افرادی که از این هولوکاست در سرتاسر جهان استفاده می کنند اندکی فاصله دارند: باند های پراکنده ای از انسان هایی که به دلیل غیبت و طغیانگرانه به دلیل کمبود سرگرمی های دیگر و یا تغذیه، چندین قارچ و علامت سوال، دوره ها و زیر مجموعه ای از آپوستروف ها را مدیریت کرده اند فرار از بین بردن. پدر و پسر در طول چندین سال ناشناخته توانسته اند از وجود ناخوشایندی برخوردار باشند و زمستان نزدیک به وعده ی سرخ شدن است، به طوری که آنها را برای یک خط ساحلی جنوب غیرواقع می کنند، جایی که من فقط می توانم فرض کنم آنها انتظار دارند با چیزی بیشتر مواجه شوند پذیرش سفر آنها شاید جادوگر ترین خسته کننده ای است که هرگز خوانده ام. آنها یک سبد خرید را همراه با کالاهای ضعیف خود فشار می دهند در حالی که به طور متناوب از طریق خاکستر خرد می شوند و در رنده ها خواب می گذارند. یک بار در حالی که آنها با دیگران روبرو می شوند ...
مشاهده لینک اصلی
یک مرد و پسر جوانش در کنار یک بزرگراه مسافرت می کنند، امیدوارند که به اندازه ی کافی جنوبی برای جلوگیری از یورش زمستان، به آنجا بروند. این یک چشم انداز پست آخرالزمانی است، با خاکستر سنگین، که در آن شما می توانید از فقدان پرنده ها و یا اشکالات وزوز شنیدن. زبان قابل توجه است من از توماس هاردی برای زیبایی زبان یاد گرفتم، اما این زیبایی متفاوت است. مککارتی از توصیفات کوتاه استفاده می کند، حتی اگر زبان حتی در زبان نابود کننده تنفس باشد، و ترسیده نسل های معلم انگلیس ابتدایی، با عطف کردن عبارات بیهوده به عنوان جملات (p 27 - رودخانه به مراتب پایین تر). او در تبدیل اسم ها به افعال موثر است. ، همانطور که در p4 â € \"â € œWhen آن به اندازه کافی سبک بود برای استفاده از دوربین های دوچشمی، او دره زیرزمینی را شیشه بندی کرده است.\" فراموش کردن محتوای روایت این استاد کار از سبک است. من عمیقا تحت تأثیر نه تنها مهارت فنی بودم که زبان را به هدفش قالب می داد، اما تاثیر عاطفی مؤثر کار. این یک کتاب است که به آرامی خوانده می شود، برای لذت بردن، و نه برای سرعت بخشیدن به آن، برای تسریع در نظر گرفتن طرح. حوادثی که در این مورد بسیار مضحک هستند، با تمرکز بر ناامیدی، خودکشی، قاعدگی، وجود دارد. با این حال، عشق پدر به فرزندش قابل لمس است و با وجود خاکستر خاکستری همه جا، هنوز امیدوار است. بسیار توصیه می شود، اما این یک کتاب برای کسانی که دارای معده ضعیف هستند نیست.
مشاهده لینک اصلی
جاده وعده داده است. پدر و پسر، بازماندگان آخرالزمان ناشناس، به این وعده پی برده اند. Cormac McCarthy آنها را از راه پیروی از طریق بیابان های بی جا، جنگل های مرده و شهرک های فرسوده پیگیری می کند. قدمهایی که آنها در گرد و غبار همه جا به وجود می آورند توسط نفس خاکستری سرد زمین خاکستری می شوند. هر چه که پشت سر گذاشته شود، از وجود آن جلوگیری می کند وعده شکننده است آن را بیش از حد محکم نگه دارید، رویای آن را بسیار خشونت آمیز، و وعده و جاده به گرد و غبار تبدیل می شود، و شما را در بیابان می گذارد و جایی برای رفتن ندارد. پدر و پسرش این را در قلب خود می دانند. با این حال، آنها با هم، آتش را هر روز به سوی جنوب حمل می کنند. هر قدمی که می کشید، یک شورش علیه یک جهان سرد و خشک است. در یک سیاره ای که دیگر لوکس زندگی را تحمل نمی کند، جاده زنده ماندن تنها یک مقصد را می داند. بی تردید، یک پدر و یک پسر، فریبنده کالاهای و خاطرات کنسرو شده، آتش را در برابر آسمان های بی تکلف نگه می دارند و یکدیگر را نگه می دارند. Ssh این درست است
مشاهده لینک اصلی