کتاب خم رودخانه

اثر وی اس نیپال از انتشارات درسا - مترجم: مهدی قراچه داغی-معروف ترین رمان ها

این کتاب توسط سلیم، مسلمان قومی هند و یک مغازه دار در یک شهر کوچک و رو به رشد در داخل کشور دور از کشور، نوشته شده است. سالوم تغییرات سریع در آفریقا را با فاصله خارج از کشور مشاهده می کند. در رمان درخشان V.S. نایپول ما را عمیقا به زندگی یک انسان می اندازد - یک هندو که از طریق خونریزی های تاریخ جهان سوم ریشه کن شده است، در یک شهر جدا شده در خم شدن رودخانه ای بزرگ در یک کشور مستقل آفریقایی زندگی می کند. نایپول به ما چشمگیر ترین و ناراحت کننده ای می دهد که چه اتفاقی می افتد در جایی که بین دنیای مدرن خطرناک و مدرن و گذشته و سنت های مستحکمی اش اتفاق می افتد.


خرید کتاب خم رودخانه
جستجوی کتاب خم رودخانه در گودریدز

معرفی کتاب خم رودخانه از نگاه کاربران
4/30 در اینجا ما می رویم .... من می شنوم آن را sucks.5 / 7 / 09A مجموع snoozefest.Niampaul برنده جایزه نوبل است؟ پوسته! من کمی تحقیق در Niepul که من در حال خواندن این تفکر،are شما عاشق شوخی من!؟! @ Rave بررسی در نیوزویک، نیویورک تایمز .. و در و بر و در. کمیته نوبل ناپاول را به جوزف کنراد مقایسه کرد و گفت: @ نیاپول وارث کنراد است. شاید این فقط من برای کنراد، نویسنده «قلب تاریکی» (و همسایه ای از قطب!) یا شاید آن را فقط به من ادبیات متعلق به آنچه که * بهترین بخشی از این کتاب یک یادداشت چسبنده در صفحه 200 بود که گفت: \"من نمی تونم باور کنم که شما این را خیلی زود انجام دادید. ممنون، دیوید روس!

مشاهده لینک اصلی
این یک کتاب خسته کننده است. نایپول به نظر می رسد بسیار علاقه مند به گفتن ما چگونه جهان کار می کند، و یا حداقل چگونه آن را در آفریقا کار می کند (او می داند آفریقا قاره است و نه یک کشور، درست است؟) مشکل این است که این به ظاهر یک رمان است و نه یک اثر غیر داستانی است و نیاپول یک داستان نویسان بسیار خوب است. او عمدتا روایت می کند نه نمایشنامه. جاهای طولانی و طولانی وجود دارد که در آن هیچ گفت و گوی وجود ندارد، که در صورتی که چیزی در این قسمت ها جالب باشد، همه چیز درست خواهد بود. من همیشه تصور می کردم که شرم آور بود که کورت وونگوت هرگز برنده جایزه نوبل ادبیات نشد. پس از خواندن Jelineks معلم پیانو و در حال حاضر این کتاب، من فکر می کنم که در واقع به خوبی برای Vonnegut صحبت می کند. اوه، و ایده عالی با استفاده از یک رودخانه به عنوان نماد مرکزی شما. من فکر نمیکنم که قبل از آن انجام شود.

مشاهده لینک اصلی
این کتاب پس از استعمار و آشفتگی را که در یک کشور آفریقایی نامعلوم به زودی پس از استقلال آن رخ می دهد، بررسی می کند. با این حال، این یک هیجان سیاسی نیست. نیاپول زمان خود را با داستان می گیرد و سرعت آن نسبتا کم هزینه است، زیرا هر دو تنظیم و شخصیت ها معرفی می شوند و پس از آن با جزئیات زیادی توسعه می یابند. شخصیت اصلی سلیم، مردی از تبار قومی هندی است که به یک شهر کوچک در کشور مرکزی آفریقا نقل مکان می کند. در آنجا او یک مغازه کوچک خریداری می کند، دوستان خود را با دیگر مهاجرین می بیند و درد های زودرس کشور تازه پذیرفتهش را می بیند. شورشی جزئی به سرعت خرد می شود و رئیس جمهور تازه انتخاب شده قدرت خود را تثبیت می کند و زمانیکه گذر زمان بیشتر و بیشتر دیکتاتوری می شود. تنش به سمت انتهای کتاب حرکت می کند. سرعت نابودی اجازه می دهد نایپول تصویر پیچیده ای از این قطعه آفریقا را نقاشی کند. فرهنگ در جزئیات عالی توصیف شده است و شما احساس می کنید که شهر و مردم آن احساس می کنید. ترکیبی بی دست و پا از مدرنیته و روش های سنتی اغلب خارج از منزل است: یک حق رای دادن BigBurger نشسته در نزدیکی بازار اصطبل که در آن کرم، گرب و میمون را می توان برای غذا خریداری شده است. در طول همه اینها، پس مانده های گذشته استعماری همچنان آشکار است. این شهر با خرابه سوخته خانه از استادان اروپایی که در خارج پرتاب شد زمانی که استقلال به دست آمد و مجسمه آنها تخریب شده و یا defaced.Naipaul شده است از طرفدار استعمار متهم خال خال به دلیل آن یک عکس خوشحال است که او رنگ ها فساد شایع است و رشوه تنها راه برای انجام کارهاست. به نظر می رسد که تعداد مقامات دولتی تقریبا روزانه افزایش پیدا می کند و بسیاری از آنها اغلب کمی برای انجام این کار صرف نظر می کنند، مگر اینکه به راه های جدیدی مبادرت کنند که ساکنان خارجی را برای رشوه ها تکان دهند. از طریق همه اینها، سخنرانی رئیس جمهور، به طور فزاینده ای از ظواهر تشریح می کند. این یک تصویر شاد نیست، اما یک سناریو است که در زندگی واقعی چند بار بیش از حد بازی کرده است.

مشاهده لینک اصلی
à ‰ درست است که موضوع à © descolonizaçà به £، قبل و pós، اثرات و عوارض، اما à © بیشتر از آن، à © پرس و جو به آنچه به ما انگیزه برای تعیین اهداف، در مقصدهای باور ، برای جستجوی بیشتر و بهتر. از دیدگاه افریقا، هرچند توسط یک متولد هند، در خدمت رمان به حساب می آید برای \"اوقات فراغت\" دیده می شود. نایپول نوشتن خوب است، اما تعجب آور نیست، حداقل در ترجمه، متن تحمیل شده به گفتمان، این بله بسیار خاص، بسیار دستاورد و منسجم در سراسر کل رمان است. سدیم £ درجه à © آسان مجموعه ای است که به تن، من می گویند à © یک فضای © CIE وجود ندارد سودا، به این معنا که احساسات مربوط به غم و اندوه و شکست، اما در همان زمان £ abnegaçÃ، اجازه می دهد فضای کتاب افزایش می یابد، اجازه می دهد تنفس، بدون تهویه احساس، و هرگز اجازه ناپدید شدن امید کامل. همانطور که می دانیم که ارزش آن نیست، هنوز هم تلاش می کند، هرچند این تلاش را کاهش داده، اما این کار را انجام می دهد، مثل اینکه برای زنده ماندن به نفس کشیدن در انتظار روزهای بهتر ادامه دهد. من £ sensaçà چه در £ گذشته برای آفریقا در حال حاضر گاهی اوقات مشکل در گرفتن به درک که تن دارند، مشکل همان است که من احساس زمانی که من برای اولین بار تلاش به دیدن این فیلم سوناTerra ¢ @ Mbula، اقتباس شده از کتاب همگام میا کوتو، و پس از آن تجربه را دیدم با چشم دیگر. نایپول موفق به ایجاد فضای آفریقایی در موضوع صفحات شده است، که با غم و اندوه همراه است و با آرزوی ادامه دادن به مبارزه حتی به آرامی ادامه دارد. à ‰ درست است که Naipaul £ سدیم کلمات گوشت چرخ کرده، یک © مستقیم، roçao نژادپرستی، و در آنجا حتی آنهایی که بر £ او را ببخشد، اما چیزی که à © گفت می توان خارج از متن گرفته شده و در دهان قرار داده شده نویسنده نوشتن به لحاظ سیاسی صحیح برای منتقدان اروپا مفید خواهد بود، اما ما هرگز نمی توانیم به قلب برسیم و خودمان احساس کنیم که ما واقعا در داخل این قاره احساس می کنیم. Aliáso مرا تحت تاثیر قرار ترین در خواندن بود دقیقا آفریقا از طریق چشم از یک نمونه £ اروپا و یک نمونه £ آفریقایی خوانده شده، CIE بی طرفی فضای © که به میله های شخصیت Naipaul که به ما اجازه دیدن وجود دارد که تا کنون در آثار دیگر با آفریقا در پس زمینه دیده نشده بود. \"هنگامی که استقلال آمد، مردم منطقه ما با خشم و ترس خندیدند - تمام خشم در طول زمان دوره استعمار، تمام ترسهای قبیله ای که در همان حال خواب بود. مردم منطقه ما به شدت تحت درمان قرار گرفتند، نه تنها توسط اروپایی ها و اعراب، بلکه همچنین توسط دیگر آفریقایی ها؛ و هنگامی که آن را به independência آمد، حاضر به اطاعت از دولت جدید نصب شده در پایتخت. @ یک زمان وجود دارد که تقریبا بسته کتاب، زمانی که انفجار شخصیت هدف قرار دادن عاشق، چیزی که به میله های برخی تاریخ که با این حال به propósito منتشر از خود نایپول. با توجه به توصیفی که من انجام داده ام، معتقدم که نویسنده در گذشته خود را انجام داده است، اما ما نمی توانیم این کارها را مجددا انجام دهیم. هنوز £ من می توانم به هیچ وجه دفاع از نویسنده، اما در £ من می توانم فراموش کرده ام چه © در جامعه ای که استقبال و تشویق می کند این comportamentos.Inevitavelmente رودخانه Naipaul ما را به یاد تاریکی کنراد، البته در یک تن متمایز زندگی همانطور که در بالا ذکر شد و رویکرد خیلی دشوار است. Naipaul بودن melancólico هرگز اجازه می دهد تا سیاهی در کل، انجام راه حل های £، اما هرگز بندد، به وضوح معتقد است که در چرخه زندگی، احساس می کند در سراسر کتاب، با دهان از شخصیت های خود، یک crença در بودایی princÃpio که â € à © œTudo ناپایدار â € .Publicado در VI (مورد https: //virtual-illusion.blogspot.com ...)!

مشاهده لینک اصلی
اخبار که V.S. نایبال جایزه نوبل ادبیات را به دست آورد و به زودی پس از وقایع تکان دهنده 9-11 ساله بود. وال استریت ژورنال از اخبار خواسته و نوشت که نایپال به عنوان یک نویسنده جهان سوم که ارزش های غرب را درک می کرد، ارزشمند بود. مجله بحث کرد که پیام نایپالز این است که مردان در جهان سوم باید با همان معیارهایی که مردان در غرب صنعتی باشند قضاوت کنند. به دلایلی، ارزیابی نشریات A BEND در رودخانه در ذهن من بود که آن را چند روز گذشته بخوانم. به نظر می رسد احتمال دارد نایبال همدردی با این مفهوم داشته باشد که همه جا باید بشر با همان استانداردها قضاوت شود. او از این که این استانداردها باید ارزش های سیاسی و سیاسی خاصی را نشان دهند، قدردانی می کند. این بسیار شگفت انگیز است، زیرا او دیدگاه مشترک را رد می کند که همه چیز در مورد استعمارگری در آفریقا بد است، حتی با عذرخواهی برای برده داری که یادآوری دفاع ارسطو از برده داری در اخلاق است. (ارسطو نقش بردگان را در یک خانواده شاد به عنوان یکی از احترام و اهمیت ... توصیف می کند، اما نایبال، برده های سنتی را در شرق آفریقا در شرایط مشابه توصیف می کند.) اما این پیام مرکزی Naipauls نیست. یک جرقه در رودخانه به دیدگاه Hobbesian میپردازد که در حالت طبیعی او هر مرد در جنگ با هر مرد دیگری است. این وضعیت طبقاتی در زمان جنگ داخلی در افریقای مرکزی پس از استعمار متوجه شده و تصویر برداری از نایپالز آن وحشتناک است. راه حل های هابز برای این حالت وحشتناک طبیعی برای مردان است که خودشان را به یک پادشاه قوی تحمیل کنند که در قبال نظم، امنیت و ایمنی در نزدیکی قدرت مطلق قرار می گیرد. این راه حل در آفریقای مرکزی پس از استعمار تلاش شده است. Naipals @ Big Man @ فقط یک رهبر است. اما در اواخر قرن بیست و یکم آفریقای مرکزی، او نمیتواند امنیت خود را در برابر نژادپرستی و خشونت تضمین کند، و در عین حال امنیت مردم. حکومت او تنها کمی کمتر از هر حکومتی کم می شود. هنگامی که من پیامی را جستجو می کنم، من نتیجه می گیرم که نایبال درباره نقش نهادها در تعدیل رفتار انسان ها تعجب می کند. او تصدیق می کند که نهادهای استعمارگر مردم را علیه خشونت محافظت می کنند، در حالی که سیاست های پسا استعماری آفریقای مرکزی نتوانسته اند چنین نهادهای ایجاد کنند. این استدلال برای استعمار نیست. در عوض، این تحقیق درباره موسسات و نقش آنها در محافظت از بشر از دولت طبیعی ما است، همانطور که هابز آن را پیش بینی می کند.

مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب خم رودخانه


 کتاب گروگانگرفتگی
 کتاب گروگانکشتگی
 کتاب صبر کن تا هلن بیاد
 کتاب همسایه بغلی 2
 کتاب مجموعه پائولو کوئلیو (7 جلدی با قاب)
 کتاب هرگز به سنجاب اعتماد نکن