کتاب دریای خاکستری- اثر: مولود قضات

خاطره یعنی این‌که وقتی زری جان گفت: «برو از بابا خداحافظی کن و بگو دیر نکند.» نرفتم و نگفتم. چون دلم می‌خواست دیر کند و مادربزرگ بماند پیشمان. خاطره یعنی حسرت برداشتن دوربین شکاری. همان دوربینی که وقت سفر پیدا می‌شد و باقی وقت‌ها نمی‌دانستم کجاست. همانی که بعدها شد اسباب‌بازی امیرعلی. خاطره یعنی شنیدن آن آواز برای اولین‌بار. آواز درررنا درررنا...