"Criticism" collects nine essays, seven of which are new to this edition, by Erich Auerbach, Rene Girard, Victor Brombert, Shoshana Felman, Peter Brooks, Sandy Petrey, Alison Finch, Lisa G. Algazi, and Susanna Lee A Chronology of Stendhals life and work, also new to the Second Edition, and an updated Selected Bibliography are included.
خرید کتاب سرخ و سیاه
جستجوی کتاب سرخ و سیاه در گودریدز
معرفی کتاب سرخ و سیاه از نگاه کاربران
وقایع رمان در قرن نوزده و عصر پسا ناپلئونی اتفاق میفتد.
پسر جاه طلب چوبکاری به نام ژولین که نیروی ذهنی فوق العاده و استعداد بی نظیری دارد با قدم گذاشتن در خانه شهردار زندگی اش را دستخوش چنان تغییرات عظیمی میبیند که در نهایت زندگی خود و اطرافیانش را به تباهی می کشاند.
کتاب از خیلی جهات قابل مقایسه با @ابله @ داستایفسکی است. از شخصیت های دمدمی مزاج (البته نه به آن شدت) تا فضا و طبقات جامعه.
کتاب با اینکه در یک فضای تاریخی نوشته شده و رمان تاریخی به حساب می آید و خود نویسنده هم تاکید خاصی به این نکته دارد!
باز به نظر منم یک رمان عاشقانه است.
شخصیت ژولین گاهی از دن کیشوت به پرنس میشکین تغییر می کند و همین شکل دهنده نام کتاب است.
شخصیتی جاه طلب نظامی (سرخ) یا کشیشی روحانی و مسیحی (سیاه)
البته دو شخصیت مونث کتاب هم کمابیش این حس را به خواننده القا می کنند :
خانم دورنال پاکدامن و عاشق (سیاه)
مادموازل ماتیلد جاه طلب مغرور و عاشق (سرخ)
پرداخت شخصیت ها خیلی عالی است به خصوص شخصیت ماتیلد عالی بسط پیدا کرده و شخصیت مورد علاقه من است!
در پایان کتاب با اینکه گاهی ملال آور است ولی به شدت توصیه میشود.
مشاهده لینک اصلی
بی‌تردید یکی از جذاب‌ترین، روانشناسانه‌ترین، عمیق‌ترین، و پربارترین رمان‌هایی است که تا به حال خوانده‌ام. ویژگی برجسته‌ی رمان استاندال، به عقیده‌ی من، شرح جزء به جزء و تفصیلی فضای حاکم بر یک عصر تاریخی، از طریق شرح احوال درونی و مناسبات بیرونی انسان‌هایی است که هر یک بی‌شک نماینده‌ی نوعی تیپ و شخصیت و طبقه‌ی اجتماعی و کاست فرهنگی‌اند.
ظرافت‌هایی که استاندال در شرح و نامیدن احوال روحی و روانی شخصیتها به خرج می‌دهد مثال‌زدنی است. حالات روانی خشم، نفرت، ریا، دورویی، عزت نفس، عشق، حق‌شناسی، احترام، انتقام، جاه‌طلبی، خودپسندی، حسادت، نیازمندی، حسابگری، دنائت، پول‌دوستی و شمار بسیار زیادی از سایر احوال درونی انسان در این رمان به دقت و با موشکافی و وسواس تحسین‌برانگیزی از یکدیگر تفکیک شده‌اند. نیچه می‌گوید که فقط در فرانسه روان‌شناس پیدا میشود، و منظورش نه هوگو و بالزاک، بلکه بیشتر استاندال و لاروشفوکو است که شاید پیش زمینه‌ای برای نگارش تاریخ روانی قرن نوزدهم به دست استاندال بوده. به علاوه، آنچه نیچه @نگارش تاریخ احساسات و عواطف بشر@ می‌نامد، بسیار شبیه به همین کتاب می‌بود.
کتاب شرح زندگانی ژولین سورل، فرزند چوب‌فروشی روستایی، از اهالی شهری خیالی به نام @ورییر@ است. با حافظه‌ی فوق‌العاده‌اش کل کتاب مقدس را نزد یک کشیش به زبان لاتینی حفظ می‌کند. نزد خانواده‌ی دو رنال، که شهردار شهر یادشده است، آموزگار سرخانه میشود و به خانم دو رنال، همسر شهردار، دل می‌بازد. (ناگفته نماند که ژولین علاوه بر موهبت حافظه‌ی خوب، جوان زیبارویی هم هست.) کار عشق ژولین و خانم دورنال بالا می‌گیرد، به طوری که جوان زیبارو ناچار میشود ورییر را به مقصد @بزانسون@ ترک کند و به مدرسه‌ای دینی برود. بعد از یک سال، به کمک رئیس این مدرسه، که دوستش می‌دارد، منشی یکی از افراد متنفذ پاریس به نام مارکی دو لامدل میشود و در این منصب خوش می‌درخشد. رفته رفته دلباخته‌ی مادموازل دو لامول، یا ماتیلد، فرزند مارکی دو لامول میشود، اما مدتی پس از برقراری رابطه‌ی عاشقانه، ماتیلد ژولین را به دلیل پایه‌ی اجتماعی پستش پس می‌زند. ژولین مغرور به یاری فردی روس‌تبار به نام کوراسوف راه و روش جلب دوباره‌ی عشق ماتیلد به خویش را می‌آموزد و دوباره او را به دست می‌آورد و این بار باردارش می‌کند. ماتیلد ماجرای این عشق خود را، که از نظر پایه‌ی بلند خانوادگی‌شان نوعی رسوایی محسوب میشود، به پدر اطلاع می‌دهد. خشم پدر از ماجرا به جایی می‌رسد که از خانم دو رنال، معشوقه‌ی سابق ژولین، جویای احوالات درونی این جوان و نیت اصلی وی در برقراری رابطه‌ی عاشقانه با دختر خویش میشود. خانم دو رنال، که پس از رفتن ژولین به پاریس دینداری پیشه کرده، به تحریک کشیش اعتراف‌نیوش خویش نامه‌ای به مارکی دو لامول می‌نویسد و در شرح روحیات جاه‌طلبانه و مغرور ژولین تا می‌تواند بد گویی می‌کند. این نامه از طریق ماتیلد به ژولین می‌رسد. ژولین از فرط خشم به ورییر می‌رود و دو تیر به سمت خانم دو رنال شلیک می‌کند، اما او فقط آسیبی جزٸی میبیند و جان به در میبرد. ژولین دستگیر میشود و به زندان می‌افتد. ماتیلد و حتی خانم دو رنال که هنوز هم عاشق ژولین است برای عفو ژولین دست به هر کاری می‌زنند، اما موفق نمی‌شوند. ژولین اعدام میشود و خانم دو رنال سه روز بعد می‌میرد.
این شرحی است از کل داستان. اما جذابیت داستان با دانستن این جزٸیات از بین نمی‌رود، چون بر این جزٸیات قاٸم نیست.
مشاهده لینک اصلی
اگر هیچ چیز دیگری نیست، ترجمه مون کریف را بخوانید تا به خودتان بتابانید که در داستان بسیار غم انگیز، به طور کلی آموزش داده شده و به راحتی تکه تکه شده است (اما اعتماد به نفس که ما از او سرزنش می کنیم، باعث انحراف از شمشیر می شود که در آن لحظه، ساخته شده او را به نظر می رسد بسیار خوش تیپ در چشم Mademoiselle د لا مول) - آن را شگفتی برای سبک ایمیل های کاری خود را انجام دهد. به من اعتماد کنید در مورد این یکی چه چیزی در مورد استنتیال بگویید؟ فکر می کنم او بین آستین و Dostoevsky وجود دارد. قرمز و سیاه، اساسا یک روایت است که در مورد تحرک کالسی و عدم آن، مانند Austen، اما با دوز سالم بمبارد که دواستیوفسکی آنرا لذت میبرد، لذت میبرد. بزرگترین اقدام در اتاق های پذیرایی اتفاق می افتد و چنین، هرچند نه همه. استدلال فاقد وسوسه انگیز استونیستی آستن است و شخصیت ها قطعا از ذخایر بریتانیا ناتوانند. از آنجا که الیزابت بنت و آقای دارسی ممکن است دست خود را با دست نگه داشتن دست به دست هم دهند، دوستداران استندالس با حمایت از نردبان های پهن شده به طور گسترده تحت پوشش شب قرار می گیرند، گاهی اوقات هرکدام به شدت سعی می کنند باور کنند که احساس می کنند چه احساسی دارند. نگرانی اصلی آنها واقعا با آن چه کسی بهتر است. یا گاهی اوقات این عشق غیرممکن شیرین و خودخواهانه است، بی نظیر و مخرب وحشتناک است. مدتی بعد من شنیده ام که دختر بعدی شانزده ساله یک مکالمه محرمانه و مخوف با کسی که در کنار خانه هایمان در دوشنبه صبح در یک روز هفته در لحظات کوتاهی از خواب بیدار شنیدم - فرار نمیکنم - شما را تعقیب میکنم. - کمی از دیوانه در صدایی، آن را گرفتن برخی از شجاعت، بنابراین آگاه از چگونگی قرار دادن خود را هنوز پیدا کردن خود افتخار از چگونگی کلمات صدا. مانند شان در تلاش برای لباس های جسورانه، نگاه کردن به خود را در آینه، هر دو اعتراض و اغوا شده توسط اثر. آنچه در مورد استنتال وجود دارد - این لحظه کشف است.
مشاهده لینک اصلی
آه قرن نوزدهم! شمارۀ زیرنویس: \"یک کرونیکل قرن نوزدهم (که من تا به حال آن را نمی دانستم: آن را در پوشش یا صفحه عنوان هر نسخه از کتاب من در دست نیست) \"من هشت اشاره از عبارت\" قرن نوزدهم \"توسط راوی شناخته شده را می شمارم، که دو نفر از آنها متولد شده اند، از جمله نقل قول بالا، که از یکی از فصل های بعد است. انقلاب و آشفتگی تغییر در جهان منجر به این گردهمایی شده است، به همین ترتیب نسل ما از ترس و ترس و وحشت شرایط قرن بیست و بیست و یکم برخوردار است: مثلا رفتار با زنان؛ سرکوب روحیه قدرتمند؛ دولت ازدواج؛ ریاکاری و عدم همدلی در تمام سطوح. بار دیگر، هیچ چیز جدیدی در جهان وجود ندارد. پروس در حال تعامل است و به سرعت حرکت می کند (هر چند اشتباهات تایپ و قالب بندی از کیندل فشرده تقریبا رایگان، ناامید کننده بود، خیلی کم شد). من به ویژه از ساراج تعاملات نوشتاری و سرهم بندی کردن انگیزه از موضوعات و شخصیت ها به عنوان کار به پایان رسید. این کتاب چیزی شبیه به انتظار نیست. من یک مفهوم مبهم داشتم که می توانست خبری باشد، شاید خشونت آمیز باشد. آن نه خشک و نه خشونت آمیز، به جز احساسات خشونت آمیز شخصیت اصلی؛ و عمدتا و سرگرم کننده، حیرت انگیز در زمان (به عنوان مثال، صحنه اتاق خواب). این سیاسی است، اما تمرکز آن بر شخصی (از جمله روانشناسی این شخصیت ها) در آن پویایی است. به طور کلی، خواندن ناهموار است. در نهایت، یک جذاب آن است.
مشاهده لینک اصلی
من این را به دو دلیل می خوانم: اول، حالا، وقتی می میرم، می توانم بگویم: \"چرا بله، من استنتال را می خوانم\". راستش، نمی دانم چه کسی در بستر مرگم از من درباره استنتال سوال می کند، اما یکی دیگر از آن برای متوقف کردن لیست نگران من. ممکن است برخی از حساب های مرگ برای اسنوباهای کتاب که شامل یک Ghost از ادبیات گذشته است. سپس گفتگو ما می تواند اینگونه باشد: روح ادبیات گذشته: و شما ستندی را خوانده اید ... من: بله، واقعا! GLP: هومم. بله هوم ... و در ترجمه بود، اعتقاد دارم؟ من: آه. ار بله. GLP: Hmmmmm من یادم میآید که دلیل دوم این است که یکی از کتابهای مورد علاقه یامجس است. من نمی توانم خیلی پیش بینی کنم که او چه چیزی را دوست دارد به طور کلی، بجز اینکه چه چیزی لیستی از کتاب های مورد علاقه اش را می سازد.من خیلی اعتماد دارم که اگر مجبور بودم این را برای یک کلاس بخوانم، من از آن بسیار متنفر بودم. اما به عنوان سرگرمی خواندن، آن را به طور کامل لذت بخش بود. جسارت ما این مرد جولین را داریم که از یک خانواده طبقه کارگر است، اما روشن است و می خواهد در جهان حرکت کند. او یک طلسم ناپلئون را گرفت، اما متاسفانه برای جولین، در حال حاضر به شدت به مرمت بود، بنابراین بهترین طرح برای تحرک بالا از طریق کلیسا است. او هم زمان را پیدا می کند که با دو زن بالای طبقه کار کند، که هر دو از مؤسسۀ @ من عاشق او هستند! اما او مرا ناتوان می کند! اما اگر او فکر می کند من از او نفرت دارم، او را دوست دارم! اما اگر او را به من عطا کند، زیرا او را نابود می کند، زیرا او را دوست دارم، او را از بین می برم! پس او را به من عذاب می بخشد، زیرا او را از بین می برم زیرا او را دوست دارد زیرا من از او نفرت می گیرم؛ زیرا او مرا ناتوان می کند زیرا من او را دوست دارم و دوباره او را دوست دارم. اینجا همه شوخی نیست جیمز این نسخه بزرگ کاغذی 1950s این کتاب را با یک مقدمه توسط Clifton (اطلاعات لطفا!) Fadiman جایی که او طول می کشد برای توضیح اهمیت کار استندالز که اولین رمان روانشناختی است، و سپس اضافه می کند @ هیچ کسی می نویسد استنتال برای طرح. @ شما دیوانه هستید؟ طرح تخریب شده بهترین بخش است. همچنین تصور من این است که این کتاب بینشهای زیادی درباره سیاستهای فرانسه دارد که به طور کامل به من رسیده است، زیرا دانش من از این دوره زمانی تا حدودی ناچیز است و من نمیتوانم دریابیم که آیا این کتاب قبل یا بعد از انقلاب ژوئیه اتفاق افتاده است یا خیر. در واقع، جولین می تواند در برخی از فانتزی های سیاسی دخالت کند که اکنون می توانست انقلاب ماه جولای را که من در مورد آن فکر می کردم کرده بودم. آموزش و پرورش من در تاریخ فرانسه شامل اطلاعات زیادی در مورد Charlemagne بود، پس از آن جنگ 100 ساله بود، پس پادشاه خورشید وجود داشت، و سپس آنها Bastille، و سپس ناپلئون، و سپس Vichy، پس از آن آنها فرودگاه پس از چارلز دگول، که نشان می دهد که چگونه تاریخ همیشه دایره کامل می آید چون Charles De Gaulle و Charlemagne هر دو به نام چارلز، بیشتر یا کمتر.Grade: A-توصیه می شود: اگر این شده است در اطراف در فهرست کلاسیک خود را که شما به معنای خواندن است، حلق آویز، قطعا برای آن بروید
مشاهده لینک اصلی
\"هنگامی که یک بار،\" جولین به او می گوید، \"وقتی که من می توانستم در طول پیاده روی ما از طریق جنگل Vergy خیلی خوشحال بود، جاه طلبی آتشین جذب روح من شد برای مناطق خیالی. به جای طراحی مجدد دوست داشتنی من نزدیک به قلب من به قلب، آینده از من خارج شد؛ من متعلق به جنگ های بی شماری بودم که مجبور بودم برای ساختن یک ثروت عظیم بجنگم ... نه من بدون دانستن شادی اگر شما به من نمی آمد @ (476)
مشاهده لینک اصلی
(نقد و بررسی در زبان فارسی زیر) ما آن را بسیار دوست دارم، و من تا حدودی با تعجب isso.Ao ایناسیو من با شخصیت جولین اذیت، خودخواه هستم، محاسبه، و در واقع هرگز احساس واقعا احساسی در داستان درگیر است. اما به نوعی، نویسنده توانست من را همیشه مورد علاقه من نگه دارد، هرگز من را ناراحت نکرد - حتی در مورد جنبه های تاریخ فرانسه که کاملا برای من معلوم نیست. چند نکته جالب توجه است، اما آنها به من کمی شناخته شده اند. حقیقت این است که در زمانی که این ترجمه ساخته شد، فرهنگ فرانسوی در جامعه پرتغالی امروز نقش و نفوذ فرهنگ آمریکایی داشت. بنابراین، برآورد می کنم که خوانندگان آن زمان، دانش معقولی از شخصیت های اصلی و رویدادهای تاریخی که در اینجا آورده شده اند، داشتند. اما من می خواهم که چارچوب داشته (من اعتراف میکنم که preguiçosa هستم و £ شده است جستجو) .Gostei نوشتن به اندازه کافی، پر از منتقدان و humorÃsticos یا irónicos یادداشت بر روی جامعه فرانسه از SA © CULO نوزدهم، از جمله روحانیت است. داستان براساس واقعیت های واقعی است اما احتمالا طرح های دراماتیک او اغراق آمیز بود و به یک روایت رسید که احساس کردم پویایی و توانایی تبدیل شدن به یک تئاتر، یک فیلم یا یک مینی (و حقیقتا 8 تا 8 فیلم بر اساس این کتاب وجود دارد، هر چند من هرگز از هر یک از آنها شنیده ام ...) و همچنین یک رمان \"روانشناختی\" است که در آن نویسنده دائما به ما نشان می دهد افکار و بازتاب از شخصیت، به ویژه شخصیت های اصلی (به عنوان در £ تواند موفق شود)، که به نظر می رسید psicóticos چیزی، هر سه - جولین، ماتیلد و خانم خصوص Rênal.Recomendo که دوست کلاسیک و من واقعا آن را دوست داشتم، و من تا حدودی از این واقعیت شگفت زده شدم. در آغاز من شخصیت جولینز - خودخواه و دستکاری کردم - و من هرگز واقعا در داستان دخیل نبودم. اما به نوعی نویسنده توانسته است تمام وقت من را مورد توجه قرار دهد و من هرگز حوصله نداشتم، حتی زمانی که شخصیتها درباره جنبه های تاریخ فرانسه که من کاملا نادیده می گیرند بحث می شود. پاورقی ها مربوطه، اما کمیاب هستند. در حقیقت، هنگامی که این ترجمه انجام شد، فرهنگ فرانسوی در میان جامعه پرتغالی، مانند فرهنگ آمریکا، امروزه نفوذ زیادی داشته است. بنابراین، من معتقدم خوانندگان پرتغالی در آن زمان، اطلاعات مفیدی در مورد شخصیت های اصلی تاریخی و رویدادهای ذکر شده در این کتاب داشته اند. اما دوست داشتم که به کسب اطلاعات بیشتر (من باید اعتراف من تنبل هستم و من هیچوقت آن را نگاه کنید) .من لذت می برد نوشتن بسیار زیاد است، با تمام نقد و طنز و کنایه درباره جامعه فرانسه در قرن 19، از جمله روحانیت است. داستان بر اساس حوادث واقعی است، اما جزئیات احتمالا اغراق آمیز است، و در نتیجه یک روایت پویا است که به راحتی می تواند به یک بازی، یک فیلم یا سری مینی تبدیل شود (و در حقیقت، 8 تا 8 وجود دارد! در این کتاب، اگر چه من هرگز در مورد هر یک از آنها ...) شنیده می شود. این رمان روانی است. همچنین، با نویسنده به ما اجازه در افکار شخصیت ها و ملاحظات، به خصوص شخصیت های اصلی (به عنوان انتظار می رود) که به نظر می رسید کاملا روانی من، همه سه نفر از آنها - جولین، ماتیلد و خانم د رعنال هستند. به خصوص کسانی که کلاسیک و رمان های تاریخی را دوست دارند توصیه می شود.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب سرخ و سیاه
خرید کتاب سرخ و سیاه
جستجوی کتاب سرخ و سیاه در گودریدز
پسر جاه طلب چوبکاری به نام ژولین که نیروی ذهنی فوق العاده و استعداد بی نظیری دارد با قدم گذاشتن در خانه شهردار زندگی اش را دستخوش چنان تغییرات عظیمی میبیند که در نهایت زندگی خود و اطرافیانش را به تباهی می کشاند.
کتاب از خیلی جهات قابل مقایسه با @ابله @ داستایفسکی است. از شخصیت های دمدمی مزاج (البته نه به آن شدت) تا فضا و طبقات جامعه.
کتاب با اینکه در یک فضای تاریخی نوشته شده و رمان تاریخی به حساب می آید و خود نویسنده هم تاکید خاصی به این نکته دارد!
باز به نظر منم یک رمان عاشقانه است.
شخصیت ژولین گاهی از دن کیشوت به پرنس میشکین تغییر می کند و همین شکل دهنده نام کتاب است.
شخصیتی جاه طلب نظامی (سرخ) یا کشیشی روحانی و مسیحی (سیاه)
البته دو شخصیت مونث کتاب هم کمابیش این حس را به خواننده القا می کنند :
خانم دورنال پاکدامن و عاشق (سیاه)
مادموازل ماتیلد جاه طلب مغرور و عاشق (سرخ)
پرداخت شخصیت ها خیلی عالی است به خصوص شخصیت ماتیلد عالی بسط پیدا کرده و شخصیت مورد علاقه من است!
در پایان کتاب با اینکه گاهی ملال آور است ولی به شدت توصیه میشود.
مشاهده لینک اصلی
بی‌تردید یکی از جذاب‌ترین، روانشناسانه‌ترین، عمیق‌ترین، و پربارترین رمان‌هایی است که تا به حال خوانده‌ام. ویژگی برجسته‌ی رمان استاندال، به عقیده‌ی من، شرح جزء به جزء و تفصیلی فضای حاکم بر یک عصر تاریخی، از طریق شرح احوال درونی و مناسبات بیرونی انسان‌هایی است که هر یک بی‌شک نماینده‌ی نوعی تیپ و شخصیت و طبقه‌ی اجتماعی و کاست فرهنگی‌اند.
ظرافت‌هایی که استاندال در شرح و نامیدن احوال روحی و روانی شخصیتها به خرج می‌دهد مثال‌زدنی است. حالات روانی خشم، نفرت، ریا، دورویی، عزت نفس، عشق، حق‌شناسی، احترام، انتقام، جاه‌طلبی، خودپسندی، حسادت، نیازمندی، حسابگری، دنائت، پول‌دوستی و شمار بسیار زیادی از سایر احوال درونی انسان در این رمان به دقت و با موشکافی و وسواس تحسین‌برانگیزی از یکدیگر تفکیک شده‌اند. نیچه می‌گوید که فقط در فرانسه روان‌شناس پیدا میشود، و منظورش نه هوگو و بالزاک، بلکه بیشتر استاندال و لاروشفوکو است که شاید پیش زمینه‌ای برای نگارش تاریخ روانی قرن نوزدهم به دست استاندال بوده. به علاوه، آنچه نیچه @نگارش تاریخ احساسات و عواطف بشر@ می‌نامد، بسیار شبیه به همین کتاب می‌بود.
کتاب شرح زندگانی ژولین سورل، فرزند چوب‌فروشی روستایی، از اهالی شهری خیالی به نام @ورییر@ است. با حافظه‌ی فوق‌العاده‌اش کل کتاب مقدس را نزد یک کشیش به زبان لاتینی حفظ می‌کند. نزد خانواده‌ی دو رنال، که شهردار شهر یادشده است، آموزگار سرخانه میشود و به خانم دو رنال، همسر شهردار، دل می‌بازد. (ناگفته نماند که ژولین علاوه بر موهبت حافظه‌ی خوب، جوان زیبارویی هم هست.) کار عشق ژولین و خانم دورنال بالا می‌گیرد، به طوری که جوان زیبارو ناچار میشود ورییر را به مقصد @بزانسون@ ترک کند و به مدرسه‌ای دینی برود. بعد از یک سال، به کمک رئیس این مدرسه، که دوستش می‌دارد، منشی یکی از افراد متنفذ پاریس به نام مارکی دو لامدل میشود و در این منصب خوش می‌درخشد. رفته رفته دلباخته‌ی مادموازل دو لامول، یا ماتیلد، فرزند مارکی دو لامول میشود، اما مدتی پس از برقراری رابطه‌ی عاشقانه، ماتیلد ژولین را به دلیل پایه‌ی اجتماعی پستش پس می‌زند. ژولین مغرور به یاری فردی روس‌تبار به نام کوراسوف راه و روش جلب دوباره‌ی عشق ماتیلد به خویش را می‌آموزد و دوباره او را به دست می‌آورد و این بار باردارش می‌کند. ماتیلد ماجرای این عشق خود را، که از نظر پایه‌ی بلند خانوادگی‌شان نوعی رسوایی محسوب میشود، به پدر اطلاع می‌دهد. خشم پدر از ماجرا به جایی می‌رسد که از خانم دو رنال، معشوقه‌ی سابق ژولین، جویای احوالات درونی این جوان و نیت اصلی وی در برقراری رابطه‌ی عاشقانه با دختر خویش میشود. خانم دو رنال، که پس از رفتن ژولین به پاریس دینداری پیشه کرده، به تحریک کشیش اعتراف‌نیوش خویش نامه‌ای به مارکی دو لامول می‌نویسد و در شرح روحیات جاه‌طلبانه و مغرور ژولین تا می‌تواند بد گویی می‌کند. این نامه از طریق ماتیلد به ژولین می‌رسد. ژولین از فرط خشم به ورییر می‌رود و دو تیر به سمت خانم دو رنال شلیک می‌کند، اما او فقط آسیبی جزٸی میبیند و جان به در میبرد. ژولین دستگیر میشود و به زندان می‌افتد. ماتیلد و حتی خانم دو رنال که هنوز هم عاشق ژولین است برای عفو ژولین دست به هر کاری می‌زنند، اما موفق نمی‌شوند. ژولین اعدام میشود و خانم دو رنال سه روز بعد می‌میرد.
این شرحی است از کل داستان. اما جذابیت داستان با دانستن این جزٸیات از بین نمی‌رود، چون بر این جزٸیات قاٸم نیست.
مشاهده لینک اصلی
اگر هیچ چیز دیگری نیست، ترجمه مون کریف را بخوانید تا به خودتان بتابانید که در داستان بسیار غم انگیز، به طور کلی آموزش داده شده و به راحتی تکه تکه شده است (اما اعتماد به نفس که ما از او سرزنش می کنیم، باعث انحراف از شمشیر می شود که در آن لحظه، ساخته شده او را به نظر می رسد بسیار خوش تیپ در چشم Mademoiselle د لا مول) - آن را شگفتی برای سبک ایمیل های کاری خود را انجام دهد. به من اعتماد کنید در مورد این یکی چه چیزی در مورد استنتیال بگویید؟ فکر می کنم او بین آستین و Dostoevsky وجود دارد. قرمز و سیاه، اساسا یک روایت است که در مورد تحرک کالسی و عدم آن، مانند Austen، اما با دوز سالم بمبارد که دواستیوفسکی آنرا لذت میبرد، لذت میبرد. بزرگترین اقدام در اتاق های پذیرایی اتفاق می افتد و چنین، هرچند نه همه. استدلال فاقد وسوسه انگیز استونیستی آستن است و شخصیت ها قطعا از ذخایر بریتانیا ناتوانند. از آنجا که الیزابت بنت و آقای دارسی ممکن است دست خود را با دست نگه داشتن دست به دست هم دهند، دوستداران استندالس با حمایت از نردبان های پهن شده به طور گسترده تحت پوشش شب قرار می گیرند، گاهی اوقات هرکدام به شدت سعی می کنند باور کنند که احساس می کنند چه احساسی دارند. نگرانی اصلی آنها واقعا با آن چه کسی بهتر است. یا گاهی اوقات این عشق غیرممکن شیرین و خودخواهانه است، بی نظیر و مخرب وحشتناک است. مدتی بعد من شنیده ام که دختر بعدی شانزده ساله یک مکالمه محرمانه و مخوف با کسی که در کنار خانه هایمان در دوشنبه صبح در یک روز هفته در لحظات کوتاهی از خواب بیدار شنیدم - فرار نمیکنم - شما را تعقیب میکنم. - کمی از دیوانه در صدایی، آن را گرفتن برخی از شجاعت، بنابراین آگاه از چگونگی قرار دادن خود را هنوز پیدا کردن خود افتخار از چگونگی کلمات صدا. مانند شان در تلاش برای لباس های جسورانه، نگاه کردن به خود را در آینه، هر دو اعتراض و اغوا شده توسط اثر. آنچه در مورد استنتال وجود دارد - این لحظه کشف است.
مشاهده لینک اصلی
آه قرن نوزدهم! شمارۀ زیرنویس: \"یک کرونیکل قرن نوزدهم (که من تا به حال آن را نمی دانستم: آن را در پوشش یا صفحه عنوان هر نسخه از کتاب من در دست نیست) \"من هشت اشاره از عبارت\" قرن نوزدهم \"توسط راوی شناخته شده را می شمارم، که دو نفر از آنها متولد شده اند، از جمله نقل قول بالا، که از یکی از فصل های بعد است. انقلاب و آشفتگی تغییر در جهان منجر به این گردهمایی شده است، به همین ترتیب نسل ما از ترس و ترس و وحشت شرایط قرن بیست و بیست و یکم برخوردار است: مثلا رفتار با زنان؛ سرکوب روحیه قدرتمند؛ دولت ازدواج؛ ریاکاری و عدم همدلی در تمام سطوح. بار دیگر، هیچ چیز جدیدی در جهان وجود ندارد. پروس در حال تعامل است و به سرعت حرکت می کند (هر چند اشتباهات تایپ و قالب بندی از کیندل فشرده تقریبا رایگان، ناامید کننده بود، خیلی کم شد). من به ویژه از ساراج تعاملات نوشتاری و سرهم بندی کردن انگیزه از موضوعات و شخصیت ها به عنوان کار به پایان رسید. این کتاب چیزی شبیه به انتظار نیست. من یک مفهوم مبهم داشتم که می توانست خبری باشد، شاید خشونت آمیز باشد. آن نه خشک و نه خشونت آمیز، به جز احساسات خشونت آمیز شخصیت اصلی؛ و عمدتا و سرگرم کننده، حیرت انگیز در زمان (به عنوان مثال، صحنه اتاق خواب). این سیاسی است، اما تمرکز آن بر شخصی (از جمله روانشناسی این شخصیت ها) در آن پویایی است. به طور کلی، خواندن ناهموار است. در نهایت، یک جذاب آن است.
مشاهده لینک اصلی
من این را به دو دلیل می خوانم: اول، حالا، وقتی می میرم، می توانم بگویم: \"چرا بله، من استنتال را می خوانم\". راستش، نمی دانم چه کسی در بستر مرگم از من درباره استنتال سوال می کند، اما یکی دیگر از آن برای متوقف کردن لیست نگران من. ممکن است برخی از حساب های مرگ برای اسنوباهای کتاب که شامل یک Ghost از ادبیات گذشته است. سپس گفتگو ما می تواند اینگونه باشد: روح ادبیات گذشته: و شما ستندی را خوانده اید ... من: بله، واقعا! GLP: هومم. بله هوم ... و در ترجمه بود، اعتقاد دارم؟ من: آه. ار بله. GLP: Hmmmmm من یادم میآید که دلیل دوم این است که یکی از کتابهای مورد علاقه یامجس است. من نمی توانم خیلی پیش بینی کنم که او چه چیزی را دوست دارد به طور کلی، بجز اینکه چه چیزی لیستی از کتاب های مورد علاقه اش را می سازد.من خیلی اعتماد دارم که اگر مجبور بودم این را برای یک کلاس بخوانم، من از آن بسیار متنفر بودم. اما به عنوان سرگرمی خواندن، آن را به طور کامل لذت بخش بود. جسارت ما این مرد جولین را داریم که از یک خانواده طبقه کارگر است، اما روشن است و می خواهد در جهان حرکت کند. او یک طلسم ناپلئون را گرفت، اما متاسفانه برای جولین، در حال حاضر به شدت به مرمت بود، بنابراین بهترین طرح برای تحرک بالا از طریق کلیسا است. او هم زمان را پیدا می کند که با دو زن بالای طبقه کار کند، که هر دو از مؤسسۀ @ من عاشق او هستند! اما او مرا ناتوان می کند! اما اگر او فکر می کند من از او نفرت دارم، او را دوست دارم! اما اگر او را به من عطا کند، زیرا او را نابود می کند، زیرا او را دوست دارم، او را از بین می برم! پس او را به من عذاب می بخشد، زیرا او را از بین می برم زیرا او را دوست دارد زیرا من از او نفرت می گیرم؛ زیرا او مرا ناتوان می کند زیرا من او را دوست دارم و دوباره او را دوست دارم. اینجا همه شوخی نیست جیمز این نسخه بزرگ کاغذی 1950s این کتاب را با یک مقدمه توسط Clifton (اطلاعات لطفا!) Fadiman جایی که او طول می کشد برای توضیح اهمیت کار استندالز که اولین رمان روانشناختی است، و سپس اضافه می کند @ هیچ کسی می نویسد استنتال برای طرح. @ شما دیوانه هستید؟ طرح تخریب شده بهترین بخش است. همچنین تصور من این است که این کتاب بینشهای زیادی درباره سیاستهای فرانسه دارد که به طور کامل به من رسیده است، زیرا دانش من از این دوره زمانی تا حدودی ناچیز است و من نمیتوانم دریابیم که آیا این کتاب قبل یا بعد از انقلاب ژوئیه اتفاق افتاده است یا خیر. در واقع، جولین می تواند در برخی از فانتزی های سیاسی دخالت کند که اکنون می توانست انقلاب ماه جولای را که من در مورد آن فکر می کردم کرده بودم. آموزش و پرورش من در تاریخ فرانسه شامل اطلاعات زیادی در مورد Charlemagne بود، پس از آن جنگ 100 ساله بود، پس پادشاه خورشید وجود داشت، و سپس آنها Bastille، و سپس ناپلئون، و سپس Vichy، پس از آن آنها فرودگاه پس از چارلز دگول، که نشان می دهد که چگونه تاریخ همیشه دایره کامل می آید چون Charles De Gaulle و Charlemagne هر دو به نام چارلز، بیشتر یا کمتر.Grade: A-توصیه می شود: اگر این شده است در اطراف در فهرست کلاسیک خود را که شما به معنای خواندن است، حلق آویز، قطعا برای آن بروید
مشاهده لینک اصلی
\"هنگامی که یک بار،\" جولین به او می گوید، \"وقتی که من می توانستم در طول پیاده روی ما از طریق جنگل Vergy خیلی خوشحال بود، جاه طلبی آتشین جذب روح من شد برای مناطق خیالی. به جای طراحی مجدد دوست داشتنی من نزدیک به قلب من به قلب، آینده از من خارج شد؛ من متعلق به جنگ های بی شماری بودم که مجبور بودم برای ساختن یک ثروت عظیم بجنگم ... نه من بدون دانستن شادی اگر شما به من نمی آمد @ (476)
مشاهده لینک اصلی
(نقد و بررسی در زبان فارسی زیر) ما آن را بسیار دوست دارم، و من تا حدودی با تعجب isso.Ao ایناسیو من با شخصیت جولین اذیت، خودخواه هستم، محاسبه، و در واقع هرگز احساس واقعا احساسی در داستان درگیر است. اما به نوعی، نویسنده توانست من را همیشه مورد علاقه من نگه دارد، هرگز من را ناراحت نکرد - حتی در مورد جنبه های تاریخ فرانسه که کاملا برای من معلوم نیست. چند نکته جالب توجه است، اما آنها به من کمی شناخته شده اند. حقیقت این است که در زمانی که این ترجمه ساخته شد، فرهنگ فرانسوی در جامعه پرتغالی امروز نقش و نفوذ فرهنگ آمریکایی داشت. بنابراین، برآورد می کنم که خوانندگان آن زمان، دانش معقولی از شخصیت های اصلی و رویدادهای تاریخی که در اینجا آورده شده اند، داشتند. اما من می خواهم که چارچوب داشته (من اعتراف میکنم که preguiçosa هستم و £ شده است جستجو) .Gostei نوشتن به اندازه کافی، پر از منتقدان و humorÃsticos یا irónicos یادداشت بر روی جامعه فرانسه از SA © CULO نوزدهم، از جمله روحانیت است. داستان براساس واقعیت های واقعی است اما احتمالا طرح های دراماتیک او اغراق آمیز بود و به یک روایت رسید که احساس کردم پویایی و توانایی تبدیل شدن به یک تئاتر، یک فیلم یا یک مینی (و حقیقتا 8 تا 8 فیلم بر اساس این کتاب وجود دارد، هر چند من هرگز از هر یک از آنها شنیده ام ...) و همچنین یک رمان \"روانشناختی\" است که در آن نویسنده دائما به ما نشان می دهد افکار و بازتاب از شخصیت، به ویژه شخصیت های اصلی (به عنوان در £ تواند موفق شود)، که به نظر می رسید psicóticos چیزی، هر سه - جولین، ماتیلد و خانم خصوص Rênal.Recomendo که دوست کلاسیک و من واقعا آن را دوست داشتم، و من تا حدودی از این واقعیت شگفت زده شدم. در آغاز من شخصیت جولینز - خودخواه و دستکاری کردم - و من هرگز واقعا در داستان دخیل نبودم. اما به نوعی نویسنده توانسته است تمام وقت من را مورد توجه قرار دهد و من هرگز حوصله نداشتم، حتی زمانی که شخصیتها درباره جنبه های تاریخ فرانسه که من کاملا نادیده می گیرند بحث می شود. پاورقی ها مربوطه، اما کمیاب هستند. در حقیقت، هنگامی که این ترجمه انجام شد، فرهنگ فرانسوی در میان جامعه پرتغالی، مانند فرهنگ آمریکا، امروزه نفوذ زیادی داشته است. بنابراین، من معتقدم خوانندگان پرتغالی در آن زمان، اطلاعات مفیدی در مورد شخصیت های اصلی تاریخی و رویدادهای ذکر شده در این کتاب داشته اند. اما دوست داشتم که به کسب اطلاعات بیشتر (من باید اعتراف من تنبل هستم و من هیچوقت آن را نگاه کنید) .من لذت می برد نوشتن بسیار زیاد است، با تمام نقد و طنز و کنایه درباره جامعه فرانسه در قرن 19، از جمله روحانیت است. داستان بر اساس حوادث واقعی است، اما جزئیات احتمالا اغراق آمیز است، و در نتیجه یک روایت پویا است که به راحتی می تواند به یک بازی، یک فیلم یا سری مینی تبدیل شود (و در حقیقت، 8 تا 8 وجود دارد! در این کتاب، اگر چه من هرگز در مورد هر یک از آنها ...) شنیده می شود. این رمان روانی است. همچنین، با نویسنده به ما اجازه در افکار شخصیت ها و ملاحظات، به خصوص شخصیت های اصلی (به عنوان انتظار می رود) که به نظر می رسید کاملا روانی من، همه سه نفر از آنها - جولین، ماتیلد و خانم د رعنال هستند. به خصوص کسانی که کلاسیک و رمان های تاریخی را دوست دارند توصیه می شود.
مشاهده لینک اصلی