برنده جایزه پولیتزر 1921، عصر بیگناهی، پرتره استادانه ادیت وارتون از تمایل و خیانت در عصر طلایی قدیم نیویورک است، زمانیکه مردم جامعه "بیش از بیماری را به هراس رسانده اند".
این جهان جهان نیچل آرچر است زیرا او آماده می شود ازدواج زیبای اما متداول May Welland. اما هنگامی که کلینز مرموز الن اولنسکا پس از ازدواج فاجعه آمیز به نیویورک می رسد، آرچر عمیقا در عشق او زندگی می کند. آرچر از میان وظیفه و اشتیاق پاره شده است، تلاش می کند تصمیم بگیرد که یا شجاعانه زندگی خود را تعریف می کند یا بی رحمانه آن را نابود می کند.
خرید کتاب عصر بی گناهی
جستجوی کتاب عصر بی گناهی در گودریدز
معرفی کتاب عصر بی گناهی از نگاه کاربران
@ به راحتی احساس کرد که اگر او بتواند چشم انداز زمین را از دست بدهد، او راه می رفت و راه آسمان و دریا آن را محاصره می کرد، بقیه دنیا ممکن است کمتر خالی باشند. @ من معتقدم که بهترین نوع کتاب ها کسانی هستند که انتظار ندارند عشقشان را بپوشند، اما بی تردید انجام می دهند. شما می دانید، کسانی که سالها در قفسه نشسته اند و شما در نهایت به هوی و هوس می پردازید، هیچ نظری ندارید که انتظار داشته باشید، اما فکر می کنید از آن لذت ببرید؟ سپس شما آن را شروع می کنید و همه چیز ناگهانی شما را به خود جلب می کند: محیط، پروسس، شخصیت ها، طرح ... و شما فکر می کنید که چرا من هیچ وقت این نویسنده را قبل از این نمی خواندم؟ قبل از اینکه پنج فصل اول تمام شود، آن را در لیست مورد علاقه های برتر قرار می دهم. من با عصر بی گناهی به شدت لذت بردم. آنقدر زیبا، دلربا و هوشمندانه بود. و من همه چیز را در مورد آن دوست داشتم در قلب داستان، مثلث عشق پیچیده ای است که بین سه عضو ثروتمند از نخبگان جامعه قدیمی نیویورک وجود دارد. حشرات می تواند در واقع حل آسان اگر شخصیت های زندگی نمی کردند در سال های 1870 نیویورک. @ این شیوه قدیمی نیویورک بود ... به نحوی که مردم بیشتر از بیماری به هراس افتادند که مرتب بالاتر از شجاعت قرار میگرفتند و فکر میکردند هیچ چیز از @ scenes @ بیشتر ناسازگار است، به جز کسانی که به آنها ظلم کرد. @ گرچه عاشقانه در نظر گرفته شده است، عصر بی گناهی است و عمدتا یک طنز است. راه Wharton سرگرم کننده در جامعه نیویورک سرگرم کننده بود، اما در همان زمان توصیف او و جو او ایجاد شد لذت بخش بود. من عاشق خواندن در مورد soirà © es در اپرا، شام چند وجهی، مسابقات تیراندازی و تیراندازی گلوله بود. این جهان جالب و جذاب بود که من از خواندن و یادگیری کامل لذت بردم. اما آنچه که این کتاب را حتی بهتر ساخته بود، هوشمندانه وارتون و شیوه ی آن بود که ما واقعیات اجتماعی را در زیر همه چهره ها و فریبندهای فریبنده نشان دادیم. @ در حقیقت همه آنها در یک نوع دنیای هرج و مرج زندگی می کردند، جایی که واقعیت واقعی هرگز نمی گفت، انجام می شد و یا حتی فکر نمی کرد، بلکه فقط توسط مجموعه ای از نشانه های دلخواه نشان داده می شد. در یک کلمه، این جامعه ریاکاری است. لجاجت و رفتارهای جعلی ترتیب روزهای خود هستند، و بیشتر از آن می دانند که به آن استفاده می شود، اما هرگز جرات تغییر آن را ندارد. Newland Archer پیشنهاد می کند Mayand Well @ به دلیل این موضوع درست است @ و می تواند @ را قبول کند، زیرا این درست است @. احساسات واقعی و عقاید واقعی از هیچ نتیجه ای برخوردار نیستند و در حقیقت از جای خود نیستند. ترکیب کردن در آنچه مهم است. به این ترتیب، می و نیگلند مشغول هستند. ماه مه مدل کامل زني است؛ جوان، زیبا، نرم، مطیع، انعطاف پذیر، معمولی و بدون هیچ گونه نظر در مورد هر چیز مهم است. به طور خلاصه، او بسیار خسته کننده است. Newland شروع می کند تقریبا همان. او یک وکیل جوان است، به شیوه زندگی اول و قوانین سختگیرانه جامعه اش، که به نظر نمی رسد قادر به فکر کردن در خارج از جعبه و انجام هر چیزی اصلی است. هر دوی آنها شخصیت های خوب با کیفیت بسیار خوب هستند، اما آنها اصرار ندارند. بسیار جالب بود که این داستان به طور کامل از دیدگاه نیو لاندز بیان شده بود. به طور معمول، رمان های کلاسیک نوشته شده توسط زنان معمولا فقط در مورد قهرمانان نظر می دهند. اما در این مورد ما فقط به افکار هراس افتخار می کنیم. یک قهرمان، علاوه بر این، یک مرد عادی معمولی است که هرگز به او توصیه نمی کند. این احتمالا اولین رمان است که تا آن زمان خیلی دوست داشتم بدون اینکه قهرمان شویم! او فاقد یک جرقه خاص بود که به این طریق خواننده را جلب کرد. داستان عاشقانه با این حال با شکوه است، زیرا تغییرات و رشد شخصیت هر دو عاشقان است که باعث دلگرمی و شگفتی آن می شود. تمام آینده او ناگهان به نظر می رسد قبل از او باز شود. و از بین بردن خلوت بی پایان خود را، او شاهد تصادف ناپایدار یک مرد که هیچ وقت آن را نداشت اتفاق می افتد. @ اما Newlands دقت و دقت پیش بینی می شود به طور کامل وارونه، زمانی که او با کلینز اولنسکا جذاب و هیجان انگیز ملاقات می کند. مادام اولنسكا، فرار زن شرور لهستانی او، در میان دوستان و خانواده اش پناه می گیرد و در وسط دنیای محافظت شده جامعه نیویورك به سر می برد. الن قدیمی تر از بسیاری از زنان محروم است، بیشتر از جهان دیده شده است، و او ایجاد می شود کاملا در میان نخبگان. قاطعانه، قوی، مستقل و دوستانه، راهکارهای حسابداری از هر کسی متفاوت است و او تنها کسی است که جرأت می کند با قوانین خود زندگی کند. @ شما نگاه اول من به یک زندگی واقعی را به من نشان دادید و در همان لحظه از من خواستید که با یکی از شوم صحبت کنید. از آنجا که او به آرامی از تفاوت های او آگاه می شود، او به دنبال تشکیل خود در جهان مودبانه است، در حالی که آرچر در نهایت می تواند راهی برای خروج از پیش بینی الگو داشته باشد. از زندگی اش بوم، جاذبه متقابل. این چیزی بود که من بیشتر در مورد داستان عشق خود را دوست داشتم. راه هر كدام آنها را آموختند و چیز دیگری را به دیگران آوردند. الن اعتماد، وفاداری و ثبات را یاد می گیرد. در عوض، او برخی از خستگی را به ادویه تا زندگی نیوزیلند به ارمغان می آورد ...
مشاهده لینک اصلی
اغلب کتاب هایی را که من شروع می کنم، پایان می دهم، اما زمانی که ابتدا سعی کردم خواندن این رمان را بیست و پنج تا سی سال پیش امتحان کنم، نمی فهمم که آن را پنج صفحه گذشته گذاشتم. من یک خاطره مبهم از دیدن سازگاری فیلم در دهه 1990 داشتم، اما این به وضوح من را القا نکرد که دوباره به رمان بروم. بنابراین من مطمئن نیستم که چه چیزی باعث تصمیم گیری من برای خرید و گوش دادن به کتاب های صوتی چند سال بعد است. با این حال، من خوشحالم که انجام دادم من می دانستم که وارتون یک رمان انتقادی از جهان که از آن به وجود آمد - اواخر قرن نوزدهم میلادی در نیویورک نوشته شده بود - اما من چنین تصوری عجیب نداشتم. من نیز انتظار نداشتن نگرانی های غریب از طنز را نداشتم. در اوایل سالی که من در مورد حماسه فورسیت، که در آن گالزوثی ریاکاری از طبقه متوسط بالغ انگلیس در همان دوران را نشان می داد، یادآوری شد. اما Galsworthy بر روی بوم گسترده تر نقاشی شده است از وارتون، که تمرکز بر قهرمانان مرکزی نیچلند قهرمانان مبارزه بین مطابق با انتظارات قرار داده شده توسط او توسط طبقه و موقعیت اجتماعی و میل خود را به دنبال قلب او. من واقعا دوست دارم وارتون و شرح او از جامعه عالی در دهه 1870 نیویورک فوق العاده تحریک آمیز است. من در زمان جنگ به مناقشات داخلی در قله Newland بیشتر علاقه مند شدم، و من به تدریج با اشاره های مکرر به شخصیت های سرخورده، سرخورده و نادیده گرفته شدم. (وارتون واقعا راه دیگری نداشت اما می توانست احساسات قوی، اما محکم را نشان دهد؟) اما ترس و وحشت از پایان، من را غرق کرد: آن صدا قوی و واقعی را صدا زد. این رمان تصویری جالب از یک مکان خاص و در یک زمان خاص است، اما هنوز در مورد درگیری بین انتظارات اجتماعی و خانوادگی و یکپارچگی و آزادی فرد وجود دارد. این باعث شد که من بخواهم بیشتر از ادیت وارتون کار کنم.
مشاهده لینک اصلی
این یک کتاب زرق و برق دار با برخی از شخصیت های عالی و محیط خاص است که من در هر رمان دیگر تجربه کرده ام. ادیت وارتون خواننده را عمیق درون دنیای عجیب و غریب طبقه بالا اواخر قرن نوزدهم نیویورک می گیرد، جزئیات رفتارها، نگرش ها، قوانین، ریاکاری ساختگی، زیبایی و سطحی بودن دیدنی، و بیشتر دروغ هایی که همه باید خود و دیگران اطراف خود را برای زنده ماندن در یک فرهنگ محکم رژیم که فقط به سختی به زنی رسیده و در حال حاضر در حال سقوط است. شخصیت اصلی هارتون، Newland آرچر، یکی از بهترین شخصیت های مردانه نوشته شده است که تا به حال در سراسر آمده است. نقاشی بصری او در تناقضات معرفت مردانه بسیار مشتاق است که سخت است باور کند که او هرگز مرد نیست. در عین حال، نوشتن او بدون هیچ حساسیتی و شعف بدون هیچ گونه آریتمی یا گلوبالی بیش از حد است که من پیدا می کنم اغلب نوشته های ویکتوریا را مشخص می کند. بارها این کتاب را خوانده ام (در 17 و 26)، من عمیقا بر من تأثیر گذاشت. این تجربه بسیار متفاوت در هر زمان بود، اما آشنایی من با شخصیت ها و موقعیت ها (که توسط مشاهدات متعدد از انطباق فیلم کامل مکانیک مارتین اسکورززس بهبود یافته بود) باعث شد که خواندن دوم به خصوص با ارزش باشد. من یک سوء ظن قوی دارم که در زندگی ام چند بار به آن بازگشته ام. من عاشق می دانم که یک کتاب از چنین کیفیت همیشه برای من مجددا با هر زمان که من hankering را دریافت کنید.
مشاهده لینک اصلی
در دهه 1870 دنیای جامعه ی نیویورک بزرگ و پرطرفدار، خود راضی به نظر می رسد، یک زن متولد خانواده ی قابل قبول است، اما در اروپا یک عمه عمیق غول پیکر پرورش یافته و در حال حاضر شایعه می شود که از شوهرش، یک ثروتمند شمارش لهستان به عنوان یک سنگ پرتاب شده به یک حوضچه هنوز، ورود شاهزاده النه اولنسکاس موجب می شود که در سراسر سطح سیلور، بیرون حرکت کند، درحالیکه خیلی بیشتر از چیزی که عمیق تر می شود، ممکن است هماهنگ و تغییر کند. @ در مفهوم خزانی که در عصر در یک اتاق بخار گرم، و در ترکیب گلو منفجر شده و سلاح های لخت؛ اما این اثر غیرقابل تحمل بود. @ وقتی شاهزاده اولنسکا را می بینیم، از طریق چشم نیوانلند آرچر، وکیل جوان تولد عالی و شغل قابل قبول محترم، خسته کننده و بی شرمانه است. کل رمان، که در سال 1920 نوشته شده است، اما تقریبا به طور کامل در دهه 1870 تنظیم شده است، به نظر می رسد از نقطه نظر قهرمانان است و بسیاری از تنش روانی باهوش از محدودیت های او به عنوان ناظر ناشی می شود. آرچر از لحاظ بصری چشمگیر است. او بسیار جوان است، تا حدودی درگیر است؛ او دوست دارد به خواندن، او به اروپا سفر کرد، او احساس می کند و گاهی اوقات شورشیان در برابر توجیه convalience از جهان و خانواده اش؛ و در عین حال او خود را از این کنوانسیون ها، یک محصول - شاید ناگزیر - از یک مکان و زمان خاص محدود می کند. با این حال، چیزی در مورد او وجود دارد، چیزی شریف، تقریبا بی گناه. او را به تماس نزدیک با کنتس می اندازد (هر چند او خود را انکار می کند) باعث شده و به او متصل شده است. یکی دیگر از شخصیت های مرکزی است و او شاید کلرانه ترین است. ممکن است ولد، پسر عموی کونتیس اولنسکو، یک زیبایی است، بی گناه بی گناه، هنوز هم به جهان و واقعیت هایش کور است و تنها دختران پناهگاه آن دوران می تواند باشد. این مسئول مسابقه Newland خواهد بود که این جوان جوان را بیدار کند تا او را محاکمه کند تا او را نگه دارد. برای آرچر می گوید که او برای او مراقبت می کند و به عنوان رمان باز می شود آرچر و مه می خواهند اعلام تعامل خود را - یک رویداد است که خود را یکی از امواج متوقف شده توسط ورود شاهزاده است. چقدر ممکن است می فهمید؟ آیا به عنوان Newland معتقد است که او بی گناه و بی اطلاع است؟ در یک صحنه، آرچر را میبینیم که خواهان برقراری ارتباط کوتاه، ازدواج زودتر است. برای یک لحظه او بی حرکت باقی ماند و سپس او را بر چهره چنین قدری ناامید کرد که او نیمه کمر او را از نگه داشتن او .... به عنوان آنها با یکدیگر روبرو شد، او به نظر می رسید در رشد زنانه و کرامت. هر دو برای یک لحظه ساکت بودند، به طوری که با نگرانی از روند پیش بینی نشده کلمات آنها ... @ لایه های بسیاری از لذت ظریف در ردیت های ادیت وارتون وجود دارد. نخست برای من بینش ظاهری روانشناختی است، ظهور تدریجی شخصیت ها و زندگی نیمه چشمک زدن است. ساختار روایی نیز دارای کیفیت پنهان است گاهی اوقات، در میان توصیف غنی، صدای همه جانبه عجیب و غریب از Newlands، به نظر می رسد به نظر می رسد و سرزنش تقریبا نامفهوم از پشت قطار drapes مخملی. سر و صدای پایانی، قوس روحانی مخفی، شگفت انگیز بود و به نظر من بسیار حرکت می کرد. اما راه های دیگری برای قدردانی از عصر بی گناه وجود دارد. مانند هر نمايش صحنه و لباس عجيب و غريب بي.بي.ر، لباس ها، مجموعه ها، مکان ها هيچيک از تماشايي نيست. وارتون محصولی از جهان است که شرح داده شده است: شایعات، شبهای پر زرق و برق و خسته کننده در اپرا، لباس های نفیس که در حالی که مد روزی نباید هرگز در ظاهر ترین سبک پاریس باشد، بلکه صرفا برای یک یا دو سال حفظ شده است در کاغذ بافت قبل از دیدن دیده می شود. هارتون هر جزئیات را با توجهی دوست داشتنی به ارمغان می آورد که ارزش بهترین مدیران مجموعه را دارد؛ در واقع او یک کتاب در مورد طراحی داخلی نوشت، به طوری که توصیف دقیق و دقیق خود از مانتو های سنگ مرمر و ساعتهای اورمول لذت خاصی برای کسانی مانند من که از چنین چیزهایی لذت می برند. سپس این بینش شگفت انگیز برای زندگی قرن نوزدهم وجود دارد. چه کسی می دانست که زنان واقعا در همه دامن های تنیس روی زمین بازی می کردند؟ و کرست، برای آسمان ها! چگونه آنها مدیریت کردند؟ از آنجایی که من بسیاری از کارهایم را در وال استریت انجام دادم و با وحشت به بحران اعتباری در حال وقوع در سالهای 2007 تا 2008 نگاه کردم، تقریبا دولت های نامحدود، کمک های مالی، عدم شرم آور بودن، نبود کامل پاسخگو بودن شخصی یا شرکتی، یکی دیگر از جنبه ها بود از این رمان است که من را قدردان عصر بیگناهی وارتون می داند.در پایان کتاب یک بانک شکست می خورد و بانکدار به رسوایی اجتماعی عمیق و تبعید می شود. نه فقط به علت شکست بلکه برای گناه غیر قابل توجیه برای ادامه دادن به پول برای یک روز تمام شده پس از شکستش اجتناب ناپذیر بود و بسیاری از مشتریانش به یکی از اقشار حاکم متعلق بودند؛ . @ Wharton توجه زیادی به این ریاکاری می کند. هنوز برای نیگلند، ایده ی رضایت مالی مطلق به عنوان اولین قانون قانون گنتلمن ها، در آن بسیار عمیق تلقی شده بود .... صداقت بی رحمانه نیوتن نیویورک بود.
مشاهده لینک اصلی
این وارتون دوم من است و من خوشحالم که برگشتم. این پنجره در جامعه نخبه سالهای 1870 نیویورک از نقطه اوج سال 1920 ترکیبی از محیط بسیار بافتی و طبیعت گرایی است که آن را یک تصویر پر انگیز از یک محدوده لحظه ای، با یک پروسس تازه و با دقت تزئین شده و حساسیت مدرن که کاملا از دیرباز از نوشتن قرن نوزدهم (به خصوص سبک آمریکای شمالی که به من خیلی سختی می بخشد، به نظر کلاسیک های متعددی توجه نمی شود)، متضاد و متواضعانه (و من) بسیار متأثر می شود. یکی دیگر از دلایل این که من این را خیلی دوست دارم، انتقاد او از موضوع آن است. جامعه Wharton در حال ظهور نور به عنوان تحریک، رکود، باریک و نا محسوس است. با این حال، وارتون خود را به حمله حمله نمی کند، اما، به طرز شوم ویرانگر تر، پرونده او را بر تجارب و پاسخ های یک مرد جوان، Newland آرچر، در مرکز صحنه، که در افتتاح این رمان در مورد ایجاد یک ازدواج که به وسیله جامعه ایده آل است، تا May Welland. ورود مجدد به محیط زیست الن اولنسكا از خرابكاری ازدواج او با اعضای بسیار اعتیادآمیز اشرافیت اروپایی به نظر می رسد كه نخستین قاعدگی را به خطر می اندازد، چرا كه لباس شب امپراطوری او را به عنوان نادان بودن یا بی عدالتی در كنار هم قرار می دهد. و یک جانباز واقعی از زیبایی. هیجان می آید از دیدگاه Newlands به من اجازه می دهد تا به شنیدن حجم از ارتباط نامشخص است که او را درک شده است و برای درک و همچنین درز غنی از شایعات است که با او به اشتراک گذاشته شده است. اگر او در بعضی مواقع به طور ناگهانی به سراغش می آید، از کمبود حساسیت و بینش برخوردار نیست؛ او مقدار زیادی از اینها را دارد و ما آنها را با خوشمزه و آموزنده می گذرانیم. بسیاری از افکار او تقریبا فمینیستی در متهم کردن نقش جنسیتی هستند؛ اگر چه او فکر می کند که مازی بی گناهی را کشت (غفلت) به عنوان یک بار برای او، او همچنین تاثیر منفی او را بر او می بیند. پیچیدگی شخصیت میز، یک تفاوت است که روایت را بسیار رضایت بخش تر از آن می تواند در دست یک نویسنده کمتر مراقب و تیز ذهن و کمتر با بصیرت روانشناختی است. وارتون از طرز تفکر مای، نشان می دهد که بی گناهی زنان جوان یک جادو است که Newland با آن متقاعد شده است. همانطور که اغلب اتفاق می افتد، شخصیت دیدگاه بعضی اوقات جالب تر از آن است که او تصویر خود را دارد که او نقاشی نمی کند. مغناطیس الن بسیار قابل ملاحظه است زیرا Newland به طور موثر ارتباط برقرار می کند که زندگی اش چه مقدار و چه مقدار از زندگی اش داشته است. اشتیاق صادقانه او به هنر، او را از محیط او جدا می کند (شاید از صحنه ی باز در اپرا)، زیرا، همانطور که 100 صفحه غیرعادی نشان می دهد، هنرمندان و خلاقیت ها بخشی از جامعه نیستند، آنها در بهترین حالت با تحمل اسطوره ای در نظر گرفته می شوند توسط یک نخبگان که خودشان را در هنرهای تجسمی بدون تمجید واقعی می خوانند. در فصل بعدی، یک صحنه تئاتر دیگر، واقعیت نیوتلند را تکمیل می کند که هیچ ربطی به رونق جامعه نیویورک وجود ندارد. Newland نمی تواند از این که احساس کند که مسائلی که او قبلا از آن استفاده کرده اند، تقلید مسخره امیز است، مفسران ممكن است با فلوجه ارتباط داشته باشند. وارتون از بی شرمی خود استفاده می کند تا بیعدالتی ها و اختلالات بیشتری را به نمایش بگذارد؛ من عادت های مشابهی داشتم که توسط عادت های بیگانه ی عیسینان در تعطیلات اروپا شگفت زده شده بود و از آشنایانشان از اضطراب ناخوشایند درمورد اعمال و سوء تفاهم دعوت های گاه به گاه، که در میان آنها کاملا بی پروا بود، اجتناب می کردند، اما به طور کامل به معنای کمتر تظاهرات اما برجسته بریتانیا بالا (و در حال ظهور وسط) کلاس. یک اروپایی، مسیور ریویر، به عنوان غیر قابل تحمل برای ماه مه ارائه نشده است، اما کامل با یکپارچگی و تجربه است که پیکس Newlands علاقه و به نفع احترام او است. با این وسیله ها، وارتون بر تفاوت در حال رشد بین آنها تاکید می کند. از سوی دیگر، در حالی که ناسپاسی به راحتی به او می رسد، Newlands به دست آوردن کیفیت هایی که او می آموزد تا جایگاه رتبه، نظم و کنوانسیون را تحسین کند بسیار سخت تر است. عظیم خیره کننده از مناظر لوکس است، اما Wharton هرگز بدون هیچ دلیلی کار می کند، و پروسس توصیفی صاف و جسور نه تنها زیبایی های نفس گیرانه این جامعه را برای ما رنگ می کند، بلکه همچنین بیان می کند که چگونه برای بیان خود از زنان استفاده می شود و مردان. بعضی اوقات از نظر نمادین، مانند مطالعه گوسفندی که نیوتلند در یک مهمانی در کتاب یادداشت می کند، جایی که احساس می شود در کنوانسیون به دام افتاده و سرکوب شده، احساسات غالب و غیر قابل توصیفی است. بیشترین شگفت انگیز، کمبود شهر است، با توجه به سرنوشت آن؛ در اینجا حیوانات نیمی از وحشی ها در بین گیاهان بدون پوشش قرار می گیرند. فرهنگ ناهموار، جزر و مدی که در اینجا وجود دارد، بر روی غم و اندوه های متواضع از غم و اندوه خون بورن و دستاوردهای بد بدست می آید. وارتون ریشه های خشونت آمیز رفاه آنها را بررسی نمی کند، اما مطمئنا میوه ای را که توسط آبیاری خونینش دچار آن شده است نشان می دهد.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب عصر بی گناهی
خرید کتاب عصر بی گناهی
جستجوی کتاب عصر بی گناهی در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
اغلب کتاب هایی را که من شروع می کنم، پایان می دهم، اما زمانی که ابتدا سعی کردم خواندن این رمان را بیست و پنج تا سی سال پیش امتحان کنم، نمی فهمم که آن را پنج صفحه گذشته گذاشتم. من یک خاطره مبهم از دیدن سازگاری فیلم در دهه 1990 داشتم، اما این به وضوح من را القا نکرد که دوباره به رمان بروم. بنابراین من مطمئن نیستم که چه چیزی باعث تصمیم گیری من برای خرید و گوش دادن به کتاب های صوتی چند سال بعد است. با این حال، من خوشحالم که انجام دادم من می دانستم که وارتون یک رمان انتقادی از جهان که از آن به وجود آمد - اواخر قرن نوزدهم میلادی در نیویورک نوشته شده بود - اما من چنین تصوری عجیب نداشتم. من نیز انتظار نداشتن نگرانی های غریب از طنز را نداشتم. در اوایل سالی که من در مورد حماسه فورسیت، که در آن گالزوثی ریاکاری از طبقه متوسط بالغ انگلیس در همان دوران را نشان می داد، یادآوری شد. اما Galsworthy بر روی بوم گسترده تر نقاشی شده است از وارتون، که تمرکز بر قهرمانان مرکزی نیچلند قهرمانان مبارزه بین مطابق با انتظارات قرار داده شده توسط او توسط طبقه و موقعیت اجتماعی و میل خود را به دنبال قلب او. من واقعا دوست دارم وارتون و شرح او از جامعه عالی در دهه 1870 نیویورک فوق العاده تحریک آمیز است. من در زمان جنگ به مناقشات داخلی در قله Newland بیشتر علاقه مند شدم، و من به تدریج با اشاره های مکرر به شخصیت های سرخورده، سرخورده و نادیده گرفته شدم. (وارتون واقعا راه دیگری نداشت اما می توانست احساسات قوی، اما محکم را نشان دهد؟) اما ترس و وحشت از پایان، من را غرق کرد: آن صدا قوی و واقعی را صدا زد. این رمان تصویری جالب از یک مکان خاص و در یک زمان خاص است، اما هنوز در مورد درگیری بین انتظارات اجتماعی و خانوادگی و یکپارچگی و آزادی فرد وجود دارد. این باعث شد که من بخواهم بیشتر از ادیت وارتون کار کنم.
مشاهده لینک اصلی
این یک کتاب زرق و برق دار با برخی از شخصیت های عالی و محیط خاص است که من در هر رمان دیگر تجربه کرده ام. ادیت وارتون خواننده را عمیق درون دنیای عجیب و غریب طبقه بالا اواخر قرن نوزدهم نیویورک می گیرد، جزئیات رفتارها، نگرش ها، قوانین، ریاکاری ساختگی، زیبایی و سطحی بودن دیدنی، و بیشتر دروغ هایی که همه باید خود و دیگران اطراف خود را برای زنده ماندن در یک فرهنگ محکم رژیم که فقط به سختی به زنی رسیده و در حال حاضر در حال سقوط است. شخصیت اصلی هارتون، Newland آرچر، یکی از بهترین شخصیت های مردانه نوشته شده است که تا به حال در سراسر آمده است. نقاشی بصری او در تناقضات معرفت مردانه بسیار مشتاق است که سخت است باور کند که او هرگز مرد نیست. در عین حال، نوشتن او بدون هیچ حساسیتی و شعف بدون هیچ گونه آریتمی یا گلوبالی بیش از حد است که من پیدا می کنم اغلب نوشته های ویکتوریا را مشخص می کند. بارها این کتاب را خوانده ام (در 17 و 26)، من عمیقا بر من تأثیر گذاشت. این تجربه بسیار متفاوت در هر زمان بود، اما آشنایی من با شخصیت ها و موقعیت ها (که توسط مشاهدات متعدد از انطباق فیلم کامل مکانیک مارتین اسکورززس بهبود یافته بود) باعث شد که خواندن دوم به خصوص با ارزش باشد. من یک سوء ظن قوی دارم که در زندگی ام چند بار به آن بازگشته ام. من عاشق می دانم که یک کتاب از چنین کیفیت همیشه برای من مجددا با هر زمان که من hankering را دریافت کنید.
مشاهده لینک اصلی
در دهه 1870 دنیای جامعه ی نیویورک بزرگ و پرطرفدار، خود راضی به نظر می رسد، یک زن متولد خانواده ی قابل قبول است، اما در اروپا یک عمه عمیق غول پیکر پرورش یافته و در حال حاضر شایعه می شود که از شوهرش، یک ثروتمند شمارش لهستان به عنوان یک سنگ پرتاب شده به یک حوضچه هنوز، ورود شاهزاده النه اولنسکاس موجب می شود که در سراسر سطح سیلور، بیرون حرکت کند، درحالیکه خیلی بیشتر از چیزی که عمیق تر می شود، ممکن است هماهنگ و تغییر کند. @ در مفهوم خزانی که در عصر در یک اتاق بخار گرم، و در ترکیب گلو منفجر شده و سلاح های لخت؛ اما این اثر غیرقابل تحمل بود. @ وقتی شاهزاده اولنسکا را می بینیم، از طریق چشم نیوانلند آرچر، وکیل جوان تولد عالی و شغل قابل قبول محترم، خسته کننده و بی شرمانه است. کل رمان، که در سال 1920 نوشته شده است، اما تقریبا به طور کامل در دهه 1870 تنظیم شده است، به نظر می رسد از نقطه نظر قهرمانان است و بسیاری از تنش روانی باهوش از محدودیت های او به عنوان ناظر ناشی می شود. آرچر از لحاظ بصری چشمگیر است. او بسیار جوان است، تا حدودی درگیر است؛ او دوست دارد به خواندن، او به اروپا سفر کرد، او احساس می کند و گاهی اوقات شورشیان در برابر توجیه convalience از جهان و خانواده اش؛ و در عین حال او خود را از این کنوانسیون ها، یک محصول - شاید ناگزیر - از یک مکان و زمان خاص محدود می کند. با این حال، چیزی در مورد او وجود دارد، چیزی شریف، تقریبا بی گناه. او را به تماس نزدیک با کنتس می اندازد (هر چند او خود را انکار می کند) باعث شده و به او متصل شده است. یکی دیگر از شخصیت های مرکزی است و او شاید کلرانه ترین است. ممکن است ولد، پسر عموی کونتیس اولنسکو، یک زیبایی است، بی گناه بی گناه، هنوز هم به جهان و واقعیت هایش کور است و تنها دختران پناهگاه آن دوران می تواند باشد. این مسئول مسابقه Newland خواهد بود که این جوان جوان را بیدار کند تا او را محاکمه کند تا او را نگه دارد. برای آرچر می گوید که او برای او مراقبت می کند و به عنوان رمان باز می شود آرچر و مه می خواهند اعلام تعامل خود را - یک رویداد است که خود را یکی از امواج متوقف شده توسط ورود شاهزاده است. چقدر ممکن است می فهمید؟ آیا به عنوان Newland معتقد است که او بی گناه و بی اطلاع است؟ در یک صحنه، آرچر را میبینیم که خواهان برقراری ارتباط کوتاه، ازدواج زودتر است. برای یک لحظه او بی حرکت باقی ماند و سپس او را بر چهره چنین قدری ناامید کرد که او نیمه کمر او را از نگه داشتن او .... به عنوان آنها با یکدیگر روبرو شد، او به نظر می رسید در رشد زنانه و کرامت. هر دو برای یک لحظه ساکت بودند، به طوری که با نگرانی از روند پیش بینی نشده کلمات آنها ... @ لایه های بسیاری از لذت ظریف در ردیت های ادیت وارتون وجود دارد. نخست برای من بینش ظاهری روانشناختی است، ظهور تدریجی شخصیت ها و زندگی نیمه چشمک زدن است. ساختار روایی نیز دارای کیفیت پنهان است گاهی اوقات، در میان توصیف غنی، صدای همه جانبه عجیب و غریب از Newlands، به نظر می رسد به نظر می رسد و سرزنش تقریبا نامفهوم از پشت قطار drapes مخملی. سر و صدای پایانی، قوس روحانی مخفی، شگفت انگیز بود و به نظر من بسیار حرکت می کرد. اما راه های دیگری برای قدردانی از عصر بی گناه وجود دارد. مانند هر نمايش صحنه و لباس عجيب و غريب بي.بي.ر، لباس ها، مجموعه ها، مکان ها هيچيک از تماشايي نيست. وارتون محصولی از جهان است که شرح داده شده است: شایعات، شبهای پر زرق و برق و خسته کننده در اپرا، لباس های نفیس که در حالی که مد روزی نباید هرگز در ظاهر ترین سبک پاریس باشد، بلکه صرفا برای یک یا دو سال حفظ شده است در کاغذ بافت قبل از دیدن دیده می شود. هارتون هر جزئیات را با توجهی دوست داشتنی به ارمغان می آورد که ارزش بهترین مدیران مجموعه را دارد؛ در واقع او یک کتاب در مورد طراحی داخلی نوشت، به طوری که توصیف دقیق و دقیق خود از مانتو های سنگ مرمر و ساعتهای اورمول لذت خاصی برای کسانی مانند من که از چنین چیزهایی لذت می برند. سپس این بینش شگفت انگیز برای زندگی قرن نوزدهم وجود دارد. چه کسی می دانست که زنان واقعا در همه دامن های تنیس روی زمین بازی می کردند؟ و کرست، برای آسمان ها! چگونه آنها مدیریت کردند؟ از آنجایی که من بسیاری از کارهایم را در وال استریت انجام دادم و با وحشت به بحران اعتباری در حال وقوع در سالهای 2007 تا 2008 نگاه کردم، تقریبا دولت های نامحدود، کمک های مالی، عدم شرم آور بودن، نبود کامل پاسخگو بودن شخصی یا شرکتی، یکی دیگر از جنبه ها بود از این رمان است که من را قدردان عصر بیگناهی وارتون می داند.در پایان کتاب یک بانک شکست می خورد و بانکدار به رسوایی اجتماعی عمیق و تبعید می شود. نه فقط به علت شکست بلکه برای گناه غیر قابل توجیه برای ادامه دادن به پول برای یک روز تمام شده پس از شکستش اجتناب ناپذیر بود و بسیاری از مشتریانش به یکی از اقشار حاکم متعلق بودند؛ . @ Wharton توجه زیادی به این ریاکاری می کند. هنوز برای نیگلند، ایده ی رضایت مالی مطلق به عنوان اولین قانون قانون گنتلمن ها، در آن بسیار عمیق تلقی شده بود .... صداقت بی رحمانه نیوتن نیویورک بود.
مشاهده لینک اصلی
این وارتون دوم من است و من خوشحالم که برگشتم. این پنجره در جامعه نخبه سالهای 1870 نیویورک از نقطه اوج سال 1920 ترکیبی از محیط بسیار بافتی و طبیعت گرایی است که آن را یک تصویر پر انگیز از یک محدوده لحظه ای، با یک پروسس تازه و با دقت تزئین شده و حساسیت مدرن که کاملا از دیرباز از نوشتن قرن نوزدهم (به خصوص سبک آمریکای شمالی که به من خیلی سختی می بخشد، به نظر کلاسیک های متعددی توجه نمی شود)، متضاد و متواضعانه (و من) بسیار متأثر می شود. یکی دیگر از دلایل این که من این را خیلی دوست دارم، انتقاد او از موضوع آن است. جامعه Wharton در حال ظهور نور به عنوان تحریک، رکود، باریک و نا محسوس است. با این حال، وارتون خود را به حمله حمله نمی کند، اما، به طرز شوم ویرانگر تر، پرونده او را بر تجارب و پاسخ های یک مرد جوان، Newland آرچر، در مرکز صحنه، که در افتتاح این رمان در مورد ایجاد یک ازدواج که به وسیله جامعه ایده آل است، تا May Welland. ورود مجدد به محیط زیست الن اولنسكا از خرابكاری ازدواج او با اعضای بسیار اعتیادآمیز اشرافیت اروپایی به نظر می رسد كه نخستین قاعدگی را به خطر می اندازد، چرا كه لباس شب امپراطوری او را به عنوان نادان بودن یا بی عدالتی در كنار هم قرار می دهد. و یک جانباز واقعی از زیبایی. هیجان می آید از دیدگاه Newlands به من اجازه می دهد تا به شنیدن حجم از ارتباط نامشخص است که او را درک شده است و برای درک و همچنین درز غنی از شایعات است که با او به اشتراک گذاشته شده است. اگر او در بعضی مواقع به طور ناگهانی به سراغش می آید، از کمبود حساسیت و بینش برخوردار نیست؛ او مقدار زیادی از اینها را دارد و ما آنها را با خوشمزه و آموزنده می گذرانیم. بسیاری از افکار او تقریبا فمینیستی در متهم کردن نقش جنسیتی هستند؛ اگر چه او فکر می کند که مازی بی گناهی را کشت (غفلت) به عنوان یک بار برای او، او همچنین تاثیر منفی او را بر او می بیند. پیچیدگی شخصیت میز، یک تفاوت است که روایت را بسیار رضایت بخش تر از آن می تواند در دست یک نویسنده کمتر مراقب و تیز ذهن و کمتر با بصیرت روانشناختی است. وارتون از طرز تفکر مای، نشان می دهد که بی گناهی زنان جوان یک جادو است که Newland با آن متقاعد شده است. همانطور که اغلب اتفاق می افتد، شخصیت دیدگاه بعضی اوقات جالب تر از آن است که او تصویر خود را دارد که او نقاشی نمی کند. مغناطیس الن بسیار قابل ملاحظه است زیرا Newland به طور موثر ارتباط برقرار می کند که زندگی اش چه مقدار و چه مقدار از زندگی اش داشته است. اشتیاق صادقانه او به هنر، او را از محیط او جدا می کند (شاید از صحنه ی باز در اپرا)، زیرا، همانطور که 100 صفحه غیرعادی نشان می دهد، هنرمندان و خلاقیت ها بخشی از جامعه نیستند، آنها در بهترین حالت با تحمل اسطوره ای در نظر گرفته می شوند توسط یک نخبگان که خودشان را در هنرهای تجسمی بدون تمجید واقعی می خوانند. در فصل بعدی، یک صحنه تئاتر دیگر، واقعیت نیوتلند را تکمیل می کند که هیچ ربطی به رونق جامعه نیویورک وجود ندارد. Newland نمی تواند از این که احساس کند که مسائلی که او قبلا از آن استفاده کرده اند، تقلید مسخره امیز است، مفسران ممكن است با فلوجه ارتباط داشته باشند. وارتون از بی شرمی خود استفاده می کند تا بیعدالتی ها و اختلالات بیشتری را به نمایش بگذارد؛ من عادت های مشابهی داشتم که توسط عادت های بیگانه ی عیسینان در تعطیلات اروپا شگفت زده شده بود و از آشنایانشان از اضطراب ناخوشایند درمورد اعمال و سوء تفاهم دعوت های گاه به گاه، که در میان آنها کاملا بی پروا بود، اجتناب می کردند، اما به طور کامل به معنای کمتر تظاهرات اما برجسته بریتانیا بالا (و در حال ظهور وسط) کلاس. یک اروپایی، مسیور ریویر، به عنوان غیر قابل تحمل برای ماه مه ارائه نشده است، اما کامل با یکپارچگی و تجربه است که پیکس Newlands علاقه و به نفع احترام او است. با این وسیله ها، وارتون بر تفاوت در حال رشد بین آنها تاکید می کند. از سوی دیگر، در حالی که ناسپاسی به راحتی به او می رسد، Newlands به دست آوردن کیفیت هایی که او می آموزد تا جایگاه رتبه، نظم و کنوانسیون را تحسین کند بسیار سخت تر است. عظیم خیره کننده از مناظر لوکس است، اما Wharton هرگز بدون هیچ دلیلی کار می کند، و پروسس توصیفی صاف و جسور نه تنها زیبایی های نفس گیرانه این جامعه را برای ما رنگ می کند، بلکه همچنین بیان می کند که چگونه برای بیان خود از زنان استفاده می شود و مردان. بعضی اوقات از نظر نمادین، مانند مطالعه گوسفندی که نیوتلند در یک مهمانی در کتاب یادداشت می کند، جایی که احساس می شود در کنوانسیون به دام افتاده و سرکوب شده، احساسات غالب و غیر قابل توصیفی است. بیشترین شگفت انگیز، کمبود شهر است، با توجه به سرنوشت آن؛ در اینجا حیوانات نیمی از وحشی ها در بین گیاهان بدون پوشش قرار می گیرند. فرهنگ ناهموار، جزر و مدی که در اینجا وجود دارد، بر روی غم و اندوه های متواضع از غم و اندوه خون بورن و دستاوردهای بد بدست می آید. وارتون ریشه های خشونت آمیز رفاه آنها را بررسی نمی کند، اما مطمئنا میوه ای را که توسط آبیاری خونینش دچار آن شده است نشان می دهد.
مشاهده لینک اصلی