تنها چند ماه پس از آن در ترکیه منتشر شد، از خوانندگان ما در میان اولین بار در جهان، یکی از گسترده ترین رمان های اورهان پاموک. بیش از یک صد و پنجاه شخصیت در هشتاد و سه فصل به شش صد صفحه از شهرستان مقدس استانبول در دوره از 1975 تا به امروز است.
پنبه در موزه معصومیت وسیع ترین موضوعات مختلف باز می شود - از تابوهای اجتماعی به مدرنیته غیر قابل مقاومت و آزادی به دست آورد و هفتاد جوان Istanbulci، ارزش استعاری از مجموعه های موزه به بررسی جهان عجیب و غریب ترین موزه ها، از طرح مانند یک روایت فیلم به جهان معاصر سینما ترکیه است.
با این حال، یک موضوع خارج از غرفه، و آن است که این رمان متفاوت از دیگر رمان پاموک - این است عشق
او استانبول، حال، مثل همیشه زمانی که پنبه در سوال، اجتناب ناپذیر مرحله بزرگ داستان های بزرگ
او خیابان های NISANTASI استانبول، Čukurdžuma، تقسیم، الحربی، بی اوغلو، اغلب کروز قهرمان دیگری از این کتاب - خودرو شورلت در سال 1965، که، با مسیر خود ترکیبی از باشگاه منحصر به فرد و میله موسوی، ویلاهای لوکس و مناطق زاغه محیطی، بایوس kopske باغ که دیگر وجود داشته باشد و مکان ها و صحنه های مربوط به فیلم های ترکی و بازیگران، مناطق تجاری و کلبه ای انجمن Junkman است.
اما این رمان در درجه اول یک کتاب در مورد روابط بین مردم، وسواس، فتیش، عاطفی اعتیاد، جمع آوری چیزها و خاطرات، یادآوری و اشتیاق. . عشق در FUSUN است، یک دختر جوان از محیط های مختلف اجتماعی - در واقع از آن همه یک سوال اساسی از چه عشق است، واقعا
قهرمان داستان، کمال، عضوی از جامعه بالا است. در دنباله ای غم انگیز حوادث، او وسواس جمع آوری هر شی که او را لمس می کند. از این وسواس غیر معمول با قهرمان رمان متولد شده است، در زمان واقعی، فضا و زندگی، و این ایده که اورهان پاموک رمان ساخت یک موزه. بنابراین، پس از نه سال خرید یک خانه سه طبقه قدیمی در محله استانبول Čukurdžuma 1999 نیز بازسازی فضای موزه آینده تکمیل است، اما همچنین یک کتاب با عنوان موزه معصومیت. از آنجا که این رمان آن را به راه خیالی خود را، و این که موزه در نظر دارد تا بر روی مواد راه خود را جمع آوری و اشیاء از این رمان در معرض. بلیط رایگان را شامل می شوند
یک فرایند بسیار جالب است که در این کتاب به اشیاء تبدیل و بالعکس!؛ کتاب در موزه و موزه در این کتاب است.
او ولادیسلاو Bajac
او "تا کنون ترین شکننده رمان من، که ارائه بیشترین توجه و احترام به مردم است."
<برزیلی / > Orhan Pamuk
خرید کتاب موزه معصومیت
جستجوی کتاب موزه معصومیت در گودریدز
معرفی کتاب موزه معصومیت از نگاه کاربران
من نسخه انگلیسی کتاب و خواندم و خب ترجمه فارسی به شدت دچار نواقص و سانسورهایی هست که از سر ناچاری صورت گرفته. خواندن متن انگلیسی و در صورت امکان اصل کتاب که به زبان ترکی هست و پیشنهاد میکنم
مشاهده لینک اصلی
Orhan Pamuk. چرا منتظر ماند تا نوشتن شما را تجربه کنم؟ چون این چیزی است که این بود. یک تجربه. موزه بی قید و شرط، یک فکری ساده است. کمال بی، یکی از ثروتمندترین و خانواده های برجسته تر در جامعه ترکیه، با سیبل دوست داشتنی، دختر دیپلمات، ازدواج می کند. او به خوبی تحصیل کرده، زیبا، منحصر به فرد است، حتی برای خانواده اش هم مناسب است. هیچ کس نمیتواند در مورد حزب تعامل خود چیزی جز اکراه داشته باشد، جایی که آنها برای نمایش همه چیز در مورد نیویورک نمایش داده میشوند. هیچ کس، به استثنای یک جوان دانشجوی لیکا از خانواده فقیر پایین کلاس به نام Fusun. پس از ملاقات تنها چند ماه قبل وقتی Kemal وارد فروشگاه هدیه ای بود که در آن برای کیف پول برای Sibel کار می کرد، دو دوست داشتنی از همان آغاز یک سری ملاقات و آمپر؛ Trysts به سختی پنهان است که، در حال حاضر آغاز شده، نمی تواند بدون درد، آزمایشات و \u0026 amp؛ فداکاری حتی بدتر، اگرچه کمال (از طریق مجموعه ای پیچیده از فریب شناختی) در آن زمان آگاه نیست، وابستگی او به فوزون جوان خیلی غنی است، چنان عمیق و خیلی مضطرب @ بنابراین وسواسی است که داماد خودش باشد احساسات خود را به اشتراک می گذارد اگر چه Sibel آشکارا هنگامی که او متوجه می شود ویران شده است، او را ماه ها باقی می ماند، تلاش برای حمایت @ recovery @ خود. این، البته، نباید باشد. عشق او، وسواس خود را نسبت به Fusun ناگزیر منجر به رها شدن از خاندان او، یک ازدواج کامل / خانواده، شرکت خانوادگی، وضعیت او در جوامع ترکیه و \u0026 amp؛ بسیاری از نزدیک ترین دوستان خود را به عنوان او تقریبا یک دهه دیگر @ winning Fusun @ (که هم اکنون ازدواج کرده است) اختصاص می دهد. او برای هشت سال به فوزون چهار تا پنج بار در هفته بازدید کرد و خود را با خانواده اش سرگرم کرد. آنها سالها بعد به خانواده اش تبدیل می شوند تا خودشان. او حتی دوستان، و سپس شرکای تجاری می شود، با همسر فریدون، کارگردان فیلم Fusuns مشتاقانه. خدمت به عنوان پوشش برای بازدید های مکرر خود را به خانواده Kreskin حمایت مالی خود را در لیمو فیلم، که به نوبه خود پشتیبانی از یک تفاهم جالب پیچیده اما ناشناخته میان Kemal و Feridun، که هر دو برای یک بانوی جوان رقابت؛ متأسفانه، عمیق تر احساس می شود، عشق واقعی پنهان شده است، نمی توان بحث کرد، در حالی که ازدواج مرتب شده بر اساس راحتی و چیزی نزدیک به یک نوع علاقه، چیزی است که همه آشکارا تصور می کنند و تصدیق می کنند. خواندن در مورد سینمای ترکیه، مشکلات با هیئت سانسور، ستارگان جوان که سعی در تنگدستی در چشمان خشن عمومی دارند؛ کمال و فریادون در شبکه های محلی، کمال و فوزون تماشای فیلم های ترکی و بین المللی در تئاتر های کلاسی، با اولین بار با فریادون و بدون آن، به عنوان دیوانه های دور افتاده ای که از تصدیق یکدیگر اجتناب می کنند، سپس به دنبال یکدیگر در زیر نور نرم از چراغ با به همان اندازه که شور و اشتیاق به عنوان همسر و همسر طولانی ازدواج کرده است، دستان خود را با چنین رنجی ظریف، به چیزهایی شبیه به لولیتا، Lightness غیر قابل تحمل، Cinema Paradiso، Amelie یادآوری شد. محبت، عشق، وفاداری، ارزش های نامشخص، انتظارات و انتظارات اجتماعی، اسرار، وسواس، رمز و راز و بسیاری از تصمیمات غیر منطقی به نام عشق وجود دارد. در واقع، زندگی او به طور کامل تبدیل شده است؛ هرچند زندگی او همچنان ادامه دارد، برای اکثر موارد کمال بیگی برای یک هدف، یک هدف، یک دختر زندگی می کند. همانطور که داستان عشق به نتیجه رسید، من از این فکر کردم که این اولین بار بود، حداقل در مدت زمان بسیار طولانی، که چنین داستان دقیق، پیچیده، افسانه ای، حماسی مشابه به حوادث مشابه با این جمله نوشته شده بود کمال این لزوما انتظار نداشت، روشن و پایان ناپذیر بود، اما هر گونه ابهام، هر تصمیماتی که نویسنده با آن موافق نبود، نمی توانست لبخند را از چهره من، احساس گرم و دلپذیری داخل آن، مانند اینکه من تا به حال فنجان گرم شکلات داغ. سپس، چه می دانید، قسمت دیگری از داستان Kemals آغاز می شود. کتاب کامل بهتر می شود او اراده خود را برای ایجاد موزه بی قید و شرط مشخص می کند. پاموک به طور روان شناختی به روانشناسی جمع آوری، جمع، مجموعه های خود می پردازد. چه چیزی باعث می شود که این افراد چنین علاقه ای را دنبال کنند؟ آیا این درست است که همیشه از نقص روانشناختی بازتاب مییابد؟ در چه نقطه ای، تلاش های محترم، محترم به یک وسواس تبدیل می شود؟ نقص غیر قابل اعتماد؟ کدام درست است، جمع آوری @ غرور @ غربی، که در تلاش برای نمایش مجموعه ای برای قدردانی عمومی است؟ جمع کننده @ bashful @ غیر غربی که آن را پنهان می کند، توسط همتایانشان خسته شده است؟ یک موزه به مناسبت خودم، من واقعا دوست داشتم در مورد همه موزه های واقعی زندگی و / یا مجموعه های خصوصی خواندن Kemal بازدید از سراسر جهان به عنوان او در زندگی خود را دور تا دور، فوزون زندگی می کردند. این چیزی است که من در مورد داستان می خواهم. Nonfiction @ Elitist @ Readers سوال ارزش داستان را مطرح می کند. مقدار مناسب جدا شدن از زندگی واقعی، آنچه آنها نمی فهمند، برای جذب کامل موضوعاتی است که ممکن است غیرممکن باشد در غیر این صورت ضروری است. خیلی بیشتر برای یادگیری، سوال کردن، کشف کردن، کشف در داستانها به شیوه ای زیبا تر از واقعیت های مستقل ...
مشاهده لینک اصلی
Arent ما همه توسط هزاران چیز کوچک از آنهایی که ما دوست دارند احاطه شده است؟ @ چه شکلی زندگی است و چگونه قابل پیش بینی: به دنیا آمدن، زندگی می کنند و می میرند @ این همان چیزی است که من به مادر بزرگ من (از مادران من) در سن هشت سالگی پس از خواندن هفته های بعدی TV-guide به طور کامل. او با یک لبخند مرموز کمی به من نگاه کرد و گفت: \"یس، شما راست هستید. من در سن هشت سالگی بودم. این عجیب است که این احساس هرگز من را ترک نکرد. در عقب نگاه من عقده من بیش از تنها بخشی از همو sapiens زندگی حقیقت بود. در زندگی آن را در مورد نقاط عطف آن در مورد تمام روزهای بین. آن را در مورد تولد، یادگیری دوچرخه سواری، عشق ورزیدن، فارغ التحصیل شدن در دبیرستان، خرید یک خانه، تبدیل شدن به یک (بزرگ) پدر و مادر و مرگ. آن را در مورد 26.000 روز در میان است. بعضی اوقات ما فکر می کنیم که ما هرگز در عشق نمی افتیم. گاهی اوقات ما در مورد عشق که احساس می کنیم تردید داریم. گاهی اوقات از عاشق ما متنفر هستیم گاهی اوقات به نظر می رسد که ما برای عاشق ما کافی نیست و نیاز به بالاتر از همه تأیید است. گاهی اوقات یک روز کامل پر از عشق و دوست داشتن است. گاهی اوقات ما در مورد عاشقمان فکر نمی کنیم - و زمانی که این را درک می کنیم احساس گناه می کنیم. چه می خواهم بگویم، ما (بهتر است: من) یک روز بعد از دیگری زندگی می کنیم. در گذشته ما می توانیم نقاط عطف را در زندگی شخصی ما قرار دهیم، اما آن را به سختی قابل درک در آن روزهایی که ما در حال زندگی یک به یک. دیروز یک روز است امروز یک روز است فردا و تمام روزهای دیگر یک روز است. همه کتابها بیشتر درباره ی متخصص بررسی می شود تا در مورد نویسنده ی یک کتاب. من کاملا از آن آگاه هستم آخر هفته آخر کتاب خواندن Orhan Pamuk (1952-) را به پایان رساند. موزه بی گناهی (در ترجمه هلندی). از نقطه نظر نقطه عطفی، این کتاب بریده شده است. پاموک 30 ساله در عشق با 18 ساله زن فوزون در حالی که او در چند هفته با 26 (؟) ساله زن سیبل مشغول به کار است. استانبول ترکیه در دهه 1970 (از قرن بیستم) است. پاموک و سیبل هر دو ثروتمند هستند و زوج کامل هستند. فوزون ضعیف است. پس از خواندن 20 صفحه اول به کتاب به طور کامل معتاد شد. من می دانستم - نه واقعا، اما من حدس زدم که چگونه آن را به پایان برسد در غیر این صورت وجود ندارد هیچ دلیلی برای @ موزه @ - چگونه کتاب قصد دارد به پایان برسد، اما من همه هزار و هزاران جزئیات کمی دوست داشتنی از عشق را دوست داشتم. عشق بین کمال و سیبل. عشق بین کمال و فوزون. همه دلسردی ها، خشم، ناامنی، لحظات عالی، حسادت، عدم تایید، اشک، لبخند و احساس سعادت زمانی که شما فقط می توانید او را لمس کنید و یا در نهایت لبخند او را ببینید در حالی که او به شما نگاه می کند. من عاشق خواندن همه @ normal @ روز هنگامی که کمال با چیزهایی از Fusun احاطه شده است: دست زدن به saltshacker که یک بار در خانه Fusun ایستاده بود، بوی لباس قرمز Fusun در روز از تعامل Kemal و Fusun در پوسته و نوشیدن از یک شیشه Fusun یک بار از آن نوشید. این است. این زندگی است برای من یک کتاب عشق در تمام عناصر کوچک آن است. این همه آن را می گوید: تردید، لحظات خوب و بد و تمام احساسات در میان. این یک کتاب نقاط عطف نیست یک کتاب از همه روزها در میان است. برای من شخصا برای پیدا کردن یک موزه برای عشق از زندگی من بیش از حد است. این خیلی بی روحیه است من هرگز موزه ای برای آنهایی یافتم که خیلی دوستشان داشتم و آنهایی که من هم اکنون دوست دارم. من هرگز موزه ای برای عشق زندگی من پیدا نکردم، اما همه ما با احاطه همه چیز، کتاب ها، بوی ها، آهنگ ها، افکار و رویاهای آنهایی که ما دوست داریم (د)؟ کتاب های بیشتر این کتاب را می توان یافت. @ jeand99
مشاهده لینک اصلی
من مطمئن نیستم که به این کتاب فکر کنم من خاطره Pamuks را دوست دارم، Istanbul: Memories and the City. اما این رمان، که اکثر مواد مشابه را از منظر داستانی به تصویر می کشد، با یک زن، به جای یک شهر به عنوان تمرکز توجه، خواندن خسته کننده بود. فهرست بندی هر تعامل معنی دار با فوزون، تمرکز وسوسه Kemals و جمع آوری هزاران شیء که او را لمس کرده یا مرتبط است، چیزی را جذب می کند ... یک دوره زمان؟ خواندن این رمان به طرق مختلفی نظیر نشستن در یک میز با یک شخص بسیار درگیر که بدون هیچ زحمتی در مورد چیزهایی که ممکن است در دوزهای کوچک سرگرم کننده صحبت کند، نشسته است، اما تبدیل به ذهنی می شود که دیگر فرد ادامه صحبت می دهد. بزرگترین مشکل من با کمال این بود: @ همانطور که اکثر مردان ترکیه از جهان من که به این نزاع وارد شدند، من هرگز متوقف به تعجب آنچه که ممکن است در ذهن زن با آن من دیوانه در عشق و آنچه که رویاهای او ممکن است؛ من فقط در مورد او فریاد زد @ من خواندن جایی که Fusun آن است که Orhan Pamuk با شناسایی. پس آیا او از طریق Kemal Wests ایده آل شده است، اما درک بسیار محدودی از ترکیه؟ ایده بسیار زیبا Pamuk توسط Kemal توضیح می دهد که از ارزش @ نشستن با هم @ ... Tuching در بی گناه ترین راه من دلیل اصلی من وجود دارد وجود دارد - تمایل من در همان محل به عنوان Fusun - کلمه @ sit @ کاملا مناسب من است. بر خلاف آن روشنفکرانی که آن را وظیفه مهمی برای تخریب مردم می دانند و معتقدند که میلیون ها نفر از مردم ترکیه که هر روز با @ نشستن با یکدیگر صحبت می کردند، هیچ مشکلی نداشتند، من، برعکس، میل خواستم که در کلمات @ برای نشستن با هم @ به عنوان یک ضرورت اجتماعی در میان کسانی که وابسته به روابط خانوادگی، دوستی، و یا حتی بین افرادی که با آنها احساس یک پیوند عمیق، هر چند ممکن است آن را درک معنای خود را. @ شاید این چیزی است که من از دور این رمان، تجربه داشتن @ sat @ با کمال و به نحوی با اورهان پاموک.
مشاهده لینک اصلی
پس از اتمام @ موزه بی گناهی، @ من خودم را در نیاز به صحبت در مورد آن. من می خواستم دوستانم در مورد این اطلاعات بدانند، اما من می خواستم آنها را در مورد آن به آرامی، در قطره های کوچک و قطعه های کوچک بدانم. - @ آیا وقت دارید برای یک فنجان قهوه دیگری بپرسید؟ بله، این ممکن است کمی طول بکشد، اما شانس این کتاب ممکن است برای طعم و مزه شما بیش از حد طول بکشد و شما ممکن است بخواهید خودتان آن را بخوانید، اما شما باید در حداقل تا پایان من را بشنوم اجازه دهید به شما در مورد آن بگویم! @ این نوعی از من نیست که این کار را انجام دهم. من به ندرت داستان ها را به صورت خوراکی به اشتراک می گذارم و معمولا حتی صبر نکنید تا یک شوخی کوتاه بگویم، خیلی کمتر به یک گوش می دهم. اما همه چیز در مورد @ Museum of Innocence @ متفاوت بود. با این کار، Orhan Pamuk ابتدا یک ایده را ایجاد کرد، سپس یک ایده ایجاد کرد، سپس یک واقعیت را برای ایدهش ایجاد کرد، و معنای دیگری به کلمه @ Imagination @ داد، و من هیچ گزینهای نگرفتم، اما می خواستم به TELL، به باید در موردMuseum of Innocence @ صحبت کنید. با این حال، این موضوع باید بررسی شود، بنابراین نمیتوانم اینجا بنشینم و خلاصه خودم را به کتاب و آنچه که آن را نشان می دهد، بنویسم و آن را در این بازنگری خراب کنم. اما آنچه من می گویم این است: بله، شما باید این را بخوانید، و بله، شما را به اشیا متفاوت نگاه می کند. این ممکن است شما را به زندگی متفاوت نگاه کنید. در واقع، این کتاب ممکن است فرصتی برای خرابکاری شما داشته باشد. این ممکن است شما را گمراه کند و شما را به هیچ وجه به مقاومت در برابر آن برساند و بله، ممکن است واقعا شما را خراب کند. اما آیا هنوز هم آن را برای شما توصیه می کنم؟ پاسخ مثبت است. اگر شما قصد ندارید کتاب را بخوانید، من امیدوارم روز خوبی داشته باشید. من از شما میپرسم که آیا شما یک فنجان قهوه دارید یا نه، و اگر مایل به شنیدن من باشید، خوشحالم که در مورد موزه بی گناهی به شما بگویم. تا آن زمان، ممکن است بخواهید کتابخانه بی گناهی را مطالعه کنید @
مشاهده لینک اصلی
کمال، یک پسر 30 ساله یک خانواده ثروتمند استانبول، در مورد دختر با نام Sibel مشغول به کار است، دوست دختر 18 ساله Fusun، یک ارتباط دیرینه و فقیر کمال است. فوزون همچنین عشیره خود را به او اعتراف می کند و بعد از حضور در رابطه خود با سیبل، از بین می رود. در طی 8 سال آینده، فهمید، کمال، یک جمع کننده اجباری از اشیا است که پیشرفت دوست داشتنی او را به تصویر می کشد و موزه را جمع می کند. با داشتن دو نمونه کوتاه از عاشق شدن در یک رمان 500 صفحه ای طولانی، جایی که شخصیت او از لحاظ اخلاقی و احساسی وسواس است عاشق او، تلاش شجاعانه است. چنین جوانی تنها زمانی می تواند به دست آید که نویسندگان مصمم به بیان آنچه که به آن اعتقاد دارند و کارهایشان را تحریک نکنند، برای تحریک این داستان ها است. نوول در زمان های گوناگون و آهسته است اما در نهایت رضایت از خواندن یک کار خوب را می دهد .
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب موزه معصومیت
پنبه در موزه معصومیت وسیع ترین موضوعات مختلف باز می شود - از تابوهای اجتماعی به مدرنیته غیر قابل مقاومت و آزادی به دست آورد و هفتاد جوان Istanbulci، ارزش استعاری از مجموعه های موزه به بررسی جهان عجیب و غریب ترین موزه ها، از طرح مانند یک روایت فیلم به جهان معاصر سینما ترکیه است.
با این حال، یک موضوع خارج از غرفه، و آن است که این رمان متفاوت از دیگر رمان پاموک - این است عشق
او استانبول، حال، مثل همیشه زمانی که پنبه در سوال، اجتناب ناپذیر مرحله بزرگ داستان های بزرگ
او خیابان های NISANTASI استانبول، Čukurdžuma، تقسیم، الحربی، بی اوغلو، اغلب کروز قهرمان دیگری از این کتاب - خودرو شورلت در سال 1965، که، با مسیر خود ترکیبی از باشگاه منحصر به فرد و میله موسوی، ویلاهای لوکس و مناطق زاغه محیطی، بایوس kopske باغ که دیگر وجود داشته باشد و مکان ها و صحنه های مربوط به فیلم های ترکی و بازیگران، مناطق تجاری و کلبه ای انجمن Junkman است.
اما این رمان در درجه اول یک کتاب در مورد روابط بین مردم، وسواس، فتیش، عاطفی اعتیاد، جمع آوری چیزها و خاطرات، یادآوری و اشتیاق. . عشق در FUSUN است، یک دختر جوان از محیط های مختلف اجتماعی - در واقع از آن همه یک سوال اساسی از چه عشق است، واقعا
قهرمان داستان، کمال، عضوی از جامعه بالا است. در دنباله ای غم انگیز حوادث، او وسواس جمع آوری هر شی که او را لمس می کند. از این وسواس غیر معمول با قهرمان رمان متولد شده است، در زمان واقعی، فضا و زندگی، و این ایده که اورهان پاموک رمان ساخت یک موزه. بنابراین، پس از نه سال خرید یک خانه سه طبقه قدیمی در محله استانبول Čukurdžuma 1999 نیز بازسازی فضای موزه آینده تکمیل است، اما همچنین یک کتاب با عنوان موزه معصومیت. از آنجا که این رمان آن را به راه خیالی خود را، و این که موزه در نظر دارد تا بر روی مواد راه خود را جمع آوری و اشیاء از این رمان در معرض. بلیط رایگان را شامل می شوند
یک فرایند بسیار جالب است که در این کتاب به اشیاء تبدیل و بالعکس!؛ کتاب در موزه و موزه در این کتاب است.
او ولادیسلاو Bajac
او "تا کنون ترین شکننده رمان من، که ارائه بیشترین توجه و احترام به مردم است."
<برزیلی / > Orhan Pamuk
خرید کتاب موزه معصومیت
جستجوی کتاب موزه معصومیت در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
Orhan Pamuk. چرا منتظر ماند تا نوشتن شما را تجربه کنم؟ چون این چیزی است که این بود. یک تجربه. موزه بی قید و شرط، یک فکری ساده است. کمال بی، یکی از ثروتمندترین و خانواده های برجسته تر در جامعه ترکیه، با سیبل دوست داشتنی، دختر دیپلمات، ازدواج می کند. او به خوبی تحصیل کرده، زیبا، منحصر به فرد است، حتی برای خانواده اش هم مناسب است. هیچ کس نمیتواند در مورد حزب تعامل خود چیزی جز اکراه داشته باشد، جایی که آنها برای نمایش همه چیز در مورد نیویورک نمایش داده میشوند. هیچ کس، به استثنای یک جوان دانشجوی لیکا از خانواده فقیر پایین کلاس به نام Fusun. پس از ملاقات تنها چند ماه قبل وقتی Kemal وارد فروشگاه هدیه ای بود که در آن برای کیف پول برای Sibel کار می کرد، دو دوست داشتنی از همان آغاز یک سری ملاقات و آمپر؛ Trysts به سختی پنهان است که، در حال حاضر آغاز شده، نمی تواند بدون درد، آزمایشات و \u0026 amp؛ فداکاری حتی بدتر، اگرچه کمال (از طریق مجموعه ای پیچیده از فریب شناختی) در آن زمان آگاه نیست، وابستگی او به فوزون جوان خیلی غنی است، چنان عمیق و خیلی مضطرب @ بنابراین وسواسی است که داماد خودش باشد احساسات خود را به اشتراک می گذارد اگر چه Sibel آشکارا هنگامی که او متوجه می شود ویران شده است، او را ماه ها باقی می ماند، تلاش برای حمایت @ recovery @ خود. این، البته، نباید باشد. عشق او، وسواس خود را نسبت به Fusun ناگزیر منجر به رها شدن از خاندان او، یک ازدواج کامل / خانواده، شرکت خانوادگی، وضعیت او در جوامع ترکیه و \u0026 amp؛ بسیاری از نزدیک ترین دوستان خود را به عنوان او تقریبا یک دهه دیگر @ winning Fusun @ (که هم اکنون ازدواج کرده است) اختصاص می دهد. او برای هشت سال به فوزون چهار تا پنج بار در هفته بازدید کرد و خود را با خانواده اش سرگرم کرد. آنها سالها بعد به خانواده اش تبدیل می شوند تا خودشان. او حتی دوستان، و سپس شرکای تجاری می شود، با همسر فریدون، کارگردان فیلم Fusuns مشتاقانه. خدمت به عنوان پوشش برای بازدید های مکرر خود را به خانواده Kreskin حمایت مالی خود را در لیمو فیلم، که به نوبه خود پشتیبانی از یک تفاهم جالب پیچیده اما ناشناخته میان Kemal و Feridun، که هر دو برای یک بانوی جوان رقابت؛ متأسفانه، عمیق تر احساس می شود، عشق واقعی پنهان شده است، نمی توان بحث کرد، در حالی که ازدواج مرتب شده بر اساس راحتی و چیزی نزدیک به یک نوع علاقه، چیزی است که همه آشکارا تصور می کنند و تصدیق می کنند. خواندن در مورد سینمای ترکیه، مشکلات با هیئت سانسور، ستارگان جوان که سعی در تنگدستی در چشمان خشن عمومی دارند؛ کمال و فریادون در شبکه های محلی، کمال و فوزون تماشای فیلم های ترکی و بین المللی در تئاتر های کلاسی، با اولین بار با فریادون و بدون آن، به عنوان دیوانه های دور افتاده ای که از تصدیق یکدیگر اجتناب می کنند، سپس به دنبال یکدیگر در زیر نور نرم از چراغ با به همان اندازه که شور و اشتیاق به عنوان همسر و همسر طولانی ازدواج کرده است، دستان خود را با چنین رنجی ظریف، به چیزهایی شبیه به لولیتا، Lightness غیر قابل تحمل، Cinema Paradiso، Amelie یادآوری شد. محبت، عشق، وفاداری، ارزش های نامشخص، انتظارات و انتظارات اجتماعی، اسرار، وسواس، رمز و راز و بسیاری از تصمیمات غیر منطقی به نام عشق وجود دارد. در واقع، زندگی او به طور کامل تبدیل شده است؛ هرچند زندگی او همچنان ادامه دارد، برای اکثر موارد کمال بیگی برای یک هدف، یک هدف، یک دختر زندگی می کند. همانطور که داستان عشق به نتیجه رسید، من از این فکر کردم که این اولین بار بود، حداقل در مدت زمان بسیار طولانی، که چنین داستان دقیق، پیچیده، افسانه ای، حماسی مشابه به حوادث مشابه با این جمله نوشته شده بود کمال این لزوما انتظار نداشت، روشن و پایان ناپذیر بود، اما هر گونه ابهام، هر تصمیماتی که نویسنده با آن موافق نبود، نمی توانست لبخند را از چهره من، احساس گرم و دلپذیری داخل آن، مانند اینکه من تا به حال فنجان گرم شکلات داغ. سپس، چه می دانید، قسمت دیگری از داستان Kemals آغاز می شود. کتاب کامل بهتر می شود او اراده خود را برای ایجاد موزه بی قید و شرط مشخص می کند. پاموک به طور روان شناختی به روانشناسی جمع آوری، جمع، مجموعه های خود می پردازد. چه چیزی باعث می شود که این افراد چنین علاقه ای را دنبال کنند؟ آیا این درست است که همیشه از نقص روانشناختی بازتاب مییابد؟ در چه نقطه ای، تلاش های محترم، محترم به یک وسواس تبدیل می شود؟ نقص غیر قابل اعتماد؟ کدام درست است، جمع آوری @ غرور @ غربی، که در تلاش برای نمایش مجموعه ای برای قدردانی عمومی است؟ جمع کننده @ bashful @ غیر غربی که آن را پنهان می کند، توسط همتایانشان خسته شده است؟ یک موزه به مناسبت خودم، من واقعا دوست داشتم در مورد همه موزه های واقعی زندگی و / یا مجموعه های خصوصی خواندن Kemal بازدید از سراسر جهان به عنوان او در زندگی خود را دور تا دور، فوزون زندگی می کردند. این چیزی است که من در مورد داستان می خواهم. Nonfiction @ Elitist @ Readers سوال ارزش داستان را مطرح می کند. مقدار مناسب جدا شدن از زندگی واقعی، آنچه آنها نمی فهمند، برای جذب کامل موضوعاتی است که ممکن است غیرممکن باشد در غیر این صورت ضروری است. خیلی بیشتر برای یادگیری، سوال کردن، کشف کردن، کشف در داستانها به شیوه ای زیبا تر از واقعیت های مستقل ...
مشاهده لینک اصلی
Arent ما همه توسط هزاران چیز کوچک از آنهایی که ما دوست دارند احاطه شده است؟ @ چه شکلی زندگی است و چگونه قابل پیش بینی: به دنیا آمدن، زندگی می کنند و می میرند @ این همان چیزی است که من به مادر بزرگ من (از مادران من) در سن هشت سالگی پس از خواندن هفته های بعدی TV-guide به طور کامل. او با یک لبخند مرموز کمی به من نگاه کرد و گفت: \"یس، شما راست هستید. من در سن هشت سالگی بودم. این عجیب است که این احساس هرگز من را ترک نکرد. در عقب نگاه من عقده من بیش از تنها بخشی از همو sapiens زندگی حقیقت بود. در زندگی آن را در مورد نقاط عطف آن در مورد تمام روزهای بین. آن را در مورد تولد، یادگیری دوچرخه سواری، عشق ورزیدن، فارغ التحصیل شدن در دبیرستان، خرید یک خانه، تبدیل شدن به یک (بزرگ) پدر و مادر و مرگ. آن را در مورد 26.000 روز در میان است. بعضی اوقات ما فکر می کنیم که ما هرگز در عشق نمی افتیم. گاهی اوقات ما در مورد عشق که احساس می کنیم تردید داریم. گاهی اوقات از عاشق ما متنفر هستیم گاهی اوقات به نظر می رسد که ما برای عاشق ما کافی نیست و نیاز به بالاتر از همه تأیید است. گاهی اوقات یک روز کامل پر از عشق و دوست داشتن است. گاهی اوقات ما در مورد عاشقمان فکر نمی کنیم - و زمانی که این را درک می کنیم احساس گناه می کنیم. چه می خواهم بگویم، ما (بهتر است: من) یک روز بعد از دیگری زندگی می کنیم. در گذشته ما می توانیم نقاط عطف را در زندگی شخصی ما قرار دهیم، اما آن را به سختی قابل درک در آن روزهایی که ما در حال زندگی یک به یک. دیروز یک روز است امروز یک روز است فردا و تمام روزهای دیگر یک روز است. همه کتابها بیشتر درباره ی متخصص بررسی می شود تا در مورد نویسنده ی یک کتاب. من کاملا از آن آگاه هستم آخر هفته آخر کتاب خواندن Orhan Pamuk (1952-) را به پایان رساند. موزه بی گناهی (در ترجمه هلندی). از نقطه نظر نقطه عطفی، این کتاب بریده شده است. پاموک 30 ساله در عشق با 18 ساله زن فوزون در حالی که او در چند هفته با 26 (؟) ساله زن سیبل مشغول به کار است. استانبول ترکیه در دهه 1970 (از قرن بیستم) است. پاموک و سیبل هر دو ثروتمند هستند و زوج کامل هستند. فوزون ضعیف است. پس از خواندن 20 صفحه اول به کتاب به طور کامل معتاد شد. من می دانستم - نه واقعا، اما من حدس زدم که چگونه آن را به پایان برسد در غیر این صورت وجود ندارد هیچ دلیلی برای @ موزه @ - چگونه کتاب قصد دارد به پایان برسد، اما من همه هزار و هزاران جزئیات کمی دوست داشتنی از عشق را دوست داشتم. عشق بین کمال و سیبل. عشق بین کمال و فوزون. همه دلسردی ها، خشم، ناامنی، لحظات عالی، حسادت، عدم تایید، اشک، لبخند و احساس سعادت زمانی که شما فقط می توانید او را لمس کنید و یا در نهایت لبخند او را ببینید در حالی که او به شما نگاه می کند. من عاشق خواندن همه @ normal @ روز هنگامی که کمال با چیزهایی از Fusun احاطه شده است: دست زدن به saltshacker که یک بار در خانه Fusun ایستاده بود، بوی لباس قرمز Fusun در روز از تعامل Kemal و Fusun در پوسته و نوشیدن از یک شیشه Fusun یک بار از آن نوشید. این است. این زندگی است برای من یک کتاب عشق در تمام عناصر کوچک آن است. این همه آن را می گوید: تردید، لحظات خوب و بد و تمام احساسات در میان. این یک کتاب نقاط عطف نیست یک کتاب از همه روزها در میان است. برای من شخصا برای پیدا کردن یک موزه برای عشق از زندگی من بیش از حد است. این خیلی بی روحیه است من هرگز موزه ای برای آنهایی یافتم که خیلی دوستشان داشتم و آنهایی که من هم اکنون دوست دارم. من هرگز موزه ای برای عشق زندگی من پیدا نکردم، اما همه ما با احاطه همه چیز، کتاب ها، بوی ها، آهنگ ها، افکار و رویاهای آنهایی که ما دوست داریم (د)؟ کتاب های بیشتر این کتاب را می توان یافت. @ jeand99
مشاهده لینک اصلی
من مطمئن نیستم که به این کتاب فکر کنم من خاطره Pamuks را دوست دارم، Istanbul: Memories and the City. اما این رمان، که اکثر مواد مشابه را از منظر داستانی به تصویر می کشد، با یک زن، به جای یک شهر به عنوان تمرکز توجه، خواندن خسته کننده بود. فهرست بندی هر تعامل معنی دار با فوزون، تمرکز وسوسه Kemals و جمع آوری هزاران شیء که او را لمس کرده یا مرتبط است، چیزی را جذب می کند ... یک دوره زمان؟ خواندن این رمان به طرق مختلفی نظیر نشستن در یک میز با یک شخص بسیار درگیر که بدون هیچ زحمتی در مورد چیزهایی که ممکن است در دوزهای کوچک سرگرم کننده صحبت کند، نشسته است، اما تبدیل به ذهنی می شود که دیگر فرد ادامه صحبت می دهد. بزرگترین مشکل من با کمال این بود: @ همانطور که اکثر مردان ترکیه از جهان من که به این نزاع وارد شدند، من هرگز متوقف به تعجب آنچه که ممکن است در ذهن زن با آن من دیوانه در عشق و آنچه که رویاهای او ممکن است؛ من فقط در مورد او فریاد زد @ من خواندن جایی که Fusun آن است که Orhan Pamuk با شناسایی. پس آیا او از طریق Kemal Wests ایده آل شده است، اما درک بسیار محدودی از ترکیه؟ ایده بسیار زیبا Pamuk توسط Kemal توضیح می دهد که از ارزش @ نشستن با هم @ ... Tuching در بی گناه ترین راه من دلیل اصلی من وجود دارد وجود دارد - تمایل من در همان محل به عنوان Fusun - کلمه @ sit @ کاملا مناسب من است. بر خلاف آن روشنفکرانی که آن را وظیفه مهمی برای تخریب مردم می دانند و معتقدند که میلیون ها نفر از مردم ترکیه که هر روز با @ نشستن با یکدیگر صحبت می کردند، هیچ مشکلی نداشتند، من، برعکس، میل خواستم که در کلمات @ برای نشستن با هم @ به عنوان یک ضرورت اجتماعی در میان کسانی که وابسته به روابط خانوادگی، دوستی، و یا حتی بین افرادی که با آنها احساس یک پیوند عمیق، هر چند ممکن است آن را درک معنای خود را. @ شاید این چیزی است که من از دور این رمان، تجربه داشتن @ sat @ با کمال و به نحوی با اورهان پاموک.
مشاهده لینک اصلی
پس از اتمام @ موزه بی گناهی، @ من خودم را در نیاز به صحبت در مورد آن. من می خواستم دوستانم در مورد این اطلاعات بدانند، اما من می خواستم آنها را در مورد آن به آرامی، در قطره های کوچک و قطعه های کوچک بدانم. - @ آیا وقت دارید برای یک فنجان قهوه دیگری بپرسید؟ بله، این ممکن است کمی طول بکشد، اما شانس این کتاب ممکن است برای طعم و مزه شما بیش از حد طول بکشد و شما ممکن است بخواهید خودتان آن را بخوانید، اما شما باید در حداقل تا پایان من را بشنوم اجازه دهید به شما در مورد آن بگویم! @ این نوعی از من نیست که این کار را انجام دهم. من به ندرت داستان ها را به صورت خوراکی به اشتراک می گذارم و معمولا حتی صبر نکنید تا یک شوخی کوتاه بگویم، خیلی کمتر به یک گوش می دهم. اما همه چیز در مورد @ Museum of Innocence @ متفاوت بود. با این کار، Orhan Pamuk ابتدا یک ایده را ایجاد کرد، سپس یک ایده ایجاد کرد، سپس یک واقعیت را برای ایدهش ایجاد کرد، و معنای دیگری به کلمه @ Imagination @ داد، و من هیچ گزینهای نگرفتم، اما می خواستم به TELL، به باید در موردMuseum of Innocence @ صحبت کنید. با این حال، این موضوع باید بررسی شود، بنابراین نمیتوانم اینجا بنشینم و خلاصه خودم را به کتاب و آنچه که آن را نشان می دهد، بنویسم و آن را در این بازنگری خراب کنم. اما آنچه من می گویم این است: بله، شما باید این را بخوانید، و بله، شما را به اشیا متفاوت نگاه می کند. این ممکن است شما را به زندگی متفاوت نگاه کنید. در واقع، این کتاب ممکن است فرصتی برای خرابکاری شما داشته باشد. این ممکن است شما را گمراه کند و شما را به هیچ وجه به مقاومت در برابر آن برساند و بله، ممکن است واقعا شما را خراب کند. اما آیا هنوز هم آن را برای شما توصیه می کنم؟ پاسخ مثبت است. اگر شما قصد ندارید کتاب را بخوانید، من امیدوارم روز خوبی داشته باشید. من از شما میپرسم که آیا شما یک فنجان قهوه دارید یا نه، و اگر مایل به شنیدن من باشید، خوشحالم که در مورد موزه بی گناهی به شما بگویم. تا آن زمان، ممکن است بخواهید کتابخانه بی گناهی را مطالعه کنید @
مشاهده لینک اصلی
کمال، یک پسر 30 ساله یک خانواده ثروتمند استانبول، در مورد دختر با نام Sibel مشغول به کار است، دوست دختر 18 ساله Fusun، یک ارتباط دیرینه و فقیر کمال است. فوزون همچنین عشیره خود را به او اعتراف می کند و بعد از حضور در رابطه خود با سیبل، از بین می رود. در طی 8 سال آینده، فهمید، کمال، یک جمع کننده اجباری از اشیا است که پیشرفت دوست داشتنی او را به تصویر می کشد و موزه را جمع می کند. با داشتن دو نمونه کوتاه از عاشق شدن در یک رمان 500 صفحه ای طولانی، جایی که شخصیت او از لحاظ اخلاقی و احساسی وسواس است عاشق او، تلاش شجاعانه است. چنین جوانی تنها زمانی می تواند به دست آید که نویسندگان مصمم به بیان آنچه که به آن اعتقاد دارند و کارهایشان را تحریک نکنند، برای تحریک این داستان ها است. نوول در زمان های گوناگون و آهسته است اما در نهایت رضایت از خواندن یک کار خوب را می دهد .
مشاهده لینک اصلی