پوست انداختن شاهکار کارلوس فوئنتس نویسنده مکزیکی است که برای اولین بار در سال ۱۹۶۷ منتشر شد. داستان این رمان سفر خاویر (داستان نویس و شاعر مکزیکی) و الیزابت (همسر خاویر) و دو همسفر آن دو، فرانتس و ایزابل (معشوقه جوان و عجالتاً خام فرانتس) از مکزیکوسیتی به وراکروز (ساحل دریا) روایت می شود. درشهر چولولا اتومبیل فرانتس خراب می‌شود و آنها ناچار، شب را درهتل می گذرانند. نیم شب الیزابت به اتاق فرانتس و ایزابل به اتاق خاویر می رود. سپس جدل‌های میان خاویر و الیزابت به تدریج رنگ خشونت می گیرد و تعارض نیمه پنهان این زن و شوهر آشکار می‌شود.
خرید کتاب پوست انداختن
جستجوی کتاب پوست انداختن در گودریدز
معرفی کتاب پوست انداختن از نگاه کاربران
خواندن رمان های سخت، حکایتی پیدا می کنند برای خودشان. مدتی طولانی در حدود 120 صفحه باید صبر کنید تا کم کم فضای داستان شکل بگیرد، و مدتی طولانی (در همان حدود) باید صبر کنید تا کم کم آشنا شوید. داستان، تکه تکه ظاهر می شود، پر از معماست، پر از معناست و پر از غافل گیری.
روابط مدام عوض می شوند، راوی و مخاطب مدام تغییر می کنند، و ناگفته پیداست که زمان و مکان هم تابع این قانون @هیچ آدابی و ترتیبی مجوی@ هستند. اما کافیست که نیمی از کتاب را تاب بیاورید...
می دانید مثل چیست خواندن کتاب هایی مثل «پوست انداختن»؟ مانند اینکه مجبور شده اید مدتی را پیش یک خانواده شلوغ و غریبه بگذرانید. ابتدا ابدا هیچ تصوری از حرف هایی که آن خانواده با هم می زنند ندارید. نمی دانید حمام کجاست، دستشویی کجاست، و کلا نظم و ترتیب چیزها را نمی دانید. حالتی که مثل حالتی است که یک زن وقتی وارد آشپزخانه ای غریبه می شود دارد... اما کم کم آشنا می شوید. وقتی چند هفته یا حتی چند روز جایی ماندید همه چیز برایتان آشنا می شود و حتی ممکن است که شما هم در بحث هایشان شرکت کنید.
و این کاری است که پوست انداختن می کند. شما را به مهمانی یک جمع غریبه می برد. و قطعه قطعه و تکه تکه شما را در فضا و زمان و شخصیت ها جا به جا می کند. سعی نمی کند مثل آن نویسندگان کلاسیک، همه چیز را توضیح بدهد. (و البته مشخص است که این حرفم به هیچ وجه نشان دهنده ضعف داستان های کلاسیک نیست.) پوست انداختن، خرده خرده، و تاکید من بر این خرده خرده بودن است، شما را در جریان می گذراند... و در نهایت می فهمید انگار که خود راوی هم خرده خرده دارد به نتیجه می رسد... و نتیجه یا آخر داستان چیست؟ می شود کتاب را باز کرد و فقط چند صفحه آخر را خواند برای نتیجه گیری؟ خیر. چرا؟ چون شمای مخاطب هستید که باید نتیجه بگیرید. چون شما هستید که باید سرنوشت شخصیت ها را قطعی کنید، اگر می توانید...
کتاب های سخت، تجربه عجیبی می شوند. ابتدا می خواهید فرار کنید. کتاب را زمین بگذارید. بروید سراغ چیزی آسان تر. بعضی ها مدام به صفحات اول برمی گردند تا ببینند چه به چیست. تا ببینند کی به کی بود. اما پیشنهاد می کنم حالا که وارد مهمانی شده اید، روی مبلی بنشینید و فقط به صحبت های صاحب خانه ها گوش دهید، تا ماجرا دستتان بیاید. این رمان ها را باید این طوری خواند، رمان هایی مثل پوست انداختن، لی لی بازی، و گفتگو در کاتدرال.
خواندن رمانی مثل پوست انداختن، نه تنها تجربه ای خوب برای کتاب خوانی است، بلکه تجربه ای است برای اینکه یک بار دیگر متوجه شویم فیلم ها هرچه قدر هم که خوب شوند، باز رمان هایی هستند که یک رده بالاتر از آنها می ایستند.
مشاهده لینک اصلی
وقتى درباره جمجمه @يوريك@ * به تك گويى مى افتى، به اين نتيجه مى رسى كه شك آن دانماركى تنها راه براى اثبات اين حقيقت اساسى است كه ما هستيم، اما نيستيم، ما بوده ايم اما نبوده ايم، ما خواهيم بود، اما نخواهيم بود. حالا مرا مى بينى، حالا نمى بينى. زكى. اين يعنى كه يك وضعيت نبودن هست كه يكسر ما را به خود جلب مى كند، چه آن وقت كه احساس ترس مى كنيم و چه آن وقت كه احساس خنده يا جنون داريم. و ما خوش داريم كه با اين وضعيت بازى كنيم، اما كسى چه مى داند، شايد يكباره به آن جا برسيم كه صادقانه نقش خودمان را بازى كنيم، آن امكان هيچ بودگيمان ، كه جاودانه حاضر است و جاودانه دريغ داشته مى شود٠
٠
٠
٠( * يوريك : اشاره است به صحنه معروف هملت و گفتار او آنجا كه جمجمه يوريك دلقك دربار را در دست مى گيرد) ٠
مشاهده لینک اصلی
این برج در کنار Terra Nostra، این یک سخنرانی متفاوت از بوم بود؛ فوئنتس برای حلقه های متقابل ذهن فکری، نه به صورت داخلی، بلکه به طور گسترده ای برای یک اروپایی، رسیده است. به طور خاص، وارگاس لوسا به فلوبر نگاه می کند، اما من فکر می کنم که این مساله عادلانه است تا مفهومی را که Fuentes یک مشعل برای توماس مان دارد حمل کند.
مشاهده لینک اصلی
این به یکی از عجیب ترین و کتاب های کمتر قابل فهم تبدیل شده است که در زندگی من تا کنون خوانده ام. اگرچه این داستان عاشقانه در هسته آن است، روایت داستان شما را گمراه می کند، زیرا شما نمی دانید زمانی که جریان آگاهی در آن است، چه کسی راوی است، شخصیت های خاصی که ظاهر می شوند و عملکرد آنها چیست در داستان ... کارلوس Fuentes یکی از نویسندگان شما را به خواندن آرام، در غیر این صورت ممکن است به شما در همه درخواست تجدید نظر نیست. من نمی توانم بگویم من از آن متنفر بود (من حتی از آن در برخی از قطعات لذت می برد)، اما من مطمئن نیستم من می خواهم چیزی را بیشتر از Fuentes بخوانم، بعد از داشتن این و مرگ Artemio Cruz. حداقل برای یک مدت، به عنوان این خواندن می تواند سنگین و خسته کننده است.
مشاهده لینک اصلی
Xipe Totec: آتش با من راه می رود.
مشاهده لینک اصلی
من در مورد این کتاب نمی دانم شما باید خیلی رها کنید ... آن را با بسیاری از تشخیص های زیبا و اعلانات، اما از سوی دیگر داستان بسیار پیچیده است. نوشته شده با استفاده از زبان دوم راوی Fuentes شما را به چالش می کشد از زمان به زمان؛ او در یک نقطه در روایت روایت است. شما در اواسط شب با قهرمانان صحبت می کنید و از آنچه که اتفاق می افتد تعجب می کنید. عنصر گیج کننده بعدی این است که داستان با مجموعه ای از جهش های عقب جلو حرکت می کند. در حالی که شما این جهش ها را انجام می دهید، شما خود را در یک داستان کاملا متفاوت قرار می دهید، زیرا خطوط شفاف نیستند. این فقط چند بار در گذشته و سفر آنها از یک شهر مکزیک به دیگری ساخته شده است، اما این سفر است که در دست اعترافات، اعترافات، به نگرش یکدیگر برای خواندن 448 صفحه کامل نگاه کنید. خواندن آسان نیست، اما اگر شما طرفدار ادبیات آمریکای لاتین هستید، باید Fountain را بخوانید، یکی از مایلها.
مشاهده لینک اصلی
کتابی که در نهایت کمبودهای و محدودیت های من را برجسته می کند. سخت، خشن، دشوار است. در پایان یک طعم بهتر در دهان نسبت به آنچه در طول کتاب انجام شده است. مدتها بود که از کتابی که نصف شده بود، مدت زیادی بوده بودم و احساس میکردم که اشتباه کردم، اما تا به حال به 20 صفحه از پایان فکر نرسیده ام. بازتاب های عمومی درخشان در سراسر صفحات شصت و بیست و یکم در بخشی از جهش و تغییرات پوست گم شد. به طور خلاصه، این کتاب مورد علاقه من توسط Fuentes نیست. این یک کتاب است که من به طور الهدی در حوزه زمان، زبان و داستان کار می کنم اما فراتر از درک محدود من فراتر می رود.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب پوست انداختن
خرید کتاب پوست انداختن
جستجوی کتاب پوست انداختن در گودریدز
روابط مدام عوض می شوند، راوی و مخاطب مدام تغییر می کنند، و ناگفته پیداست که زمان و مکان هم تابع این قانون @هیچ آدابی و ترتیبی مجوی@ هستند. اما کافیست که نیمی از کتاب را تاب بیاورید...
می دانید مثل چیست خواندن کتاب هایی مثل «پوست انداختن»؟ مانند اینکه مجبور شده اید مدتی را پیش یک خانواده شلوغ و غریبه بگذرانید. ابتدا ابدا هیچ تصوری از حرف هایی که آن خانواده با هم می زنند ندارید. نمی دانید حمام کجاست، دستشویی کجاست، و کلا نظم و ترتیب چیزها را نمی دانید. حالتی که مثل حالتی است که یک زن وقتی وارد آشپزخانه ای غریبه می شود دارد... اما کم کم آشنا می شوید. وقتی چند هفته یا حتی چند روز جایی ماندید همه چیز برایتان آشنا می شود و حتی ممکن است که شما هم در بحث هایشان شرکت کنید.
و این کاری است که پوست انداختن می کند. شما را به مهمانی یک جمع غریبه می برد. و قطعه قطعه و تکه تکه شما را در فضا و زمان و شخصیت ها جا به جا می کند. سعی نمی کند مثل آن نویسندگان کلاسیک، همه چیز را توضیح بدهد. (و البته مشخص است که این حرفم به هیچ وجه نشان دهنده ضعف داستان های کلاسیک نیست.) پوست انداختن، خرده خرده، و تاکید من بر این خرده خرده بودن است، شما را در جریان می گذراند... و در نهایت می فهمید انگار که خود راوی هم خرده خرده دارد به نتیجه می رسد... و نتیجه یا آخر داستان چیست؟ می شود کتاب را باز کرد و فقط چند صفحه آخر را خواند برای نتیجه گیری؟ خیر. چرا؟ چون شمای مخاطب هستید که باید نتیجه بگیرید. چون شما هستید که باید سرنوشت شخصیت ها را قطعی کنید، اگر می توانید...
کتاب های سخت، تجربه عجیبی می شوند. ابتدا می خواهید فرار کنید. کتاب را زمین بگذارید. بروید سراغ چیزی آسان تر. بعضی ها مدام به صفحات اول برمی گردند تا ببینند چه به چیست. تا ببینند کی به کی بود. اما پیشنهاد می کنم حالا که وارد مهمانی شده اید، روی مبلی بنشینید و فقط به صحبت های صاحب خانه ها گوش دهید، تا ماجرا دستتان بیاید. این رمان ها را باید این طوری خواند، رمان هایی مثل پوست انداختن، لی لی بازی، و گفتگو در کاتدرال.
خواندن رمانی مثل پوست انداختن، نه تنها تجربه ای خوب برای کتاب خوانی است، بلکه تجربه ای است برای اینکه یک بار دیگر متوجه شویم فیلم ها هرچه قدر هم که خوب شوند، باز رمان هایی هستند که یک رده بالاتر از آنها می ایستند.
مشاهده لینک اصلی
وقتى درباره جمجمه @يوريك@ * به تك گويى مى افتى، به اين نتيجه مى رسى كه شك آن دانماركى تنها راه براى اثبات اين حقيقت اساسى است كه ما هستيم، اما نيستيم، ما بوده ايم اما نبوده ايم، ما خواهيم بود، اما نخواهيم بود. حالا مرا مى بينى، حالا نمى بينى. زكى. اين يعنى كه يك وضعيت نبودن هست كه يكسر ما را به خود جلب مى كند، چه آن وقت كه احساس ترس مى كنيم و چه آن وقت كه احساس خنده يا جنون داريم. و ما خوش داريم كه با اين وضعيت بازى كنيم، اما كسى چه مى داند، شايد يكباره به آن جا برسيم كه صادقانه نقش خودمان را بازى كنيم، آن امكان هيچ بودگيمان ، كه جاودانه حاضر است و جاودانه دريغ داشته مى شود٠
٠
٠
٠( * يوريك : اشاره است به صحنه معروف هملت و گفتار او آنجا كه جمجمه يوريك دلقك دربار را در دست مى گيرد) ٠
مشاهده لینک اصلی
این برج در کنار Terra Nostra، این یک سخنرانی متفاوت از بوم بود؛ فوئنتس برای حلقه های متقابل ذهن فکری، نه به صورت داخلی، بلکه به طور گسترده ای برای یک اروپایی، رسیده است. به طور خاص، وارگاس لوسا به فلوبر نگاه می کند، اما من فکر می کنم که این مساله عادلانه است تا مفهومی را که Fuentes یک مشعل برای توماس مان دارد حمل کند.
مشاهده لینک اصلی
این به یکی از عجیب ترین و کتاب های کمتر قابل فهم تبدیل شده است که در زندگی من تا کنون خوانده ام. اگرچه این داستان عاشقانه در هسته آن است، روایت داستان شما را گمراه می کند، زیرا شما نمی دانید زمانی که جریان آگاهی در آن است، چه کسی راوی است، شخصیت های خاصی که ظاهر می شوند و عملکرد آنها چیست در داستان ... کارلوس Fuentes یکی از نویسندگان شما را به خواندن آرام، در غیر این صورت ممکن است به شما در همه درخواست تجدید نظر نیست. من نمی توانم بگویم من از آن متنفر بود (من حتی از آن در برخی از قطعات لذت می برد)، اما من مطمئن نیستم من می خواهم چیزی را بیشتر از Fuentes بخوانم، بعد از داشتن این و مرگ Artemio Cruz. حداقل برای یک مدت، به عنوان این خواندن می تواند سنگین و خسته کننده است.
مشاهده لینک اصلی
Xipe Totec: آتش با من راه می رود.
مشاهده لینک اصلی
من در مورد این کتاب نمی دانم شما باید خیلی رها کنید ... آن را با بسیاری از تشخیص های زیبا و اعلانات، اما از سوی دیگر داستان بسیار پیچیده است. نوشته شده با استفاده از زبان دوم راوی Fuentes شما را به چالش می کشد از زمان به زمان؛ او در یک نقطه در روایت روایت است. شما در اواسط شب با قهرمانان صحبت می کنید و از آنچه که اتفاق می افتد تعجب می کنید. عنصر گیج کننده بعدی این است که داستان با مجموعه ای از جهش های عقب جلو حرکت می کند. در حالی که شما این جهش ها را انجام می دهید، شما خود را در یک داستان کاملا متفاوت قرار می دهید، زیرا خطوط شفاف نیستند. این فقط چند بار در گذشته و سفر آنها از یک شهر مکزیک به دیگری ساخته شده است، اما این سفر است که در دست اعترافات، اعترافات، به نگرش یکدیگر برای خواندن 448 صفحه کامل نگاه کنید. خواندن آسان نیست، اما اگر شما طرفدار ادبیات آمریکای لاتین هستید، باید Fountain را بخوانید، یکی از مایلها.
مشاهده لینک اصلی
کتابی که در نهایت کمبودهای و محدودیت های من را برجسته می کند. سخت، خشن، دشوار است. در پایان یک طعم بهتر در دهان نسبت به آنچه در طول کتاب انجام شده است. مدتها بود که از کتابی که نصف شده بود، مدت زیادی بوده بودم و احساس میکردم که اشتباه کردم، اما تا به حال به 20 صفحه از پایان فکر نرسیده ام. بازتاب های عمومی درخشان در سراسر صفحات شصت و بیست و یکم در بخشی از جهش و تغییرات پوست گم شد. به طور خلاصه، این کتاب مورد علاقه من توسط Fuentes نیست. این یک کتاب است که من به طور الهدی در حوزه زمان، زبان و داستان کار می کنم اما فراتر از درک محدود من فراتر می رود.
مشاهده لینک اصلی