پاتریک مودیانو یکی از بهترین و خلاق‌ترین نویسندگان زنده‌ی فرانسه است که بی‌شک تاثیر بسزایی بر نویسندگان جوان گذاشته است. جی ام جی لوکلزیو، برنده‌‌ی نوبل ادبی ۲۰۰۸ داستانی از جست‌و‌جوی حقیقت و گذشته‌ی کارآگاهی حافظه‌باخته که همانند همه‌ی شخصیت‌های ضد قهرمان داستان‌های مودیانو، سهمی از گذشته دارد که به بویی از امروز آغشته است.
خرید کتاب خیابان بوتیک های خاموش
جستجوی کتاب خیابان بوتیک های خاموش در گودریدز
معرفی کتاب خیابان بوتیک های خاموش از نگاه کاربران
وای وای
چقدر عجیب بود و دوست‌داشتنی.. چه سیال بود این کتاب. مرموز و غمگین و گمشده. تلوتلوخوران در خیابان تاریک و خیس. نحوه‌ی روایتش فوق‌العاده برایم جذاب بود. داستانی که تقریباً به هیچ‌جا نمی‌رسد
مشاهده لینک اصلی
کتاب با این جمله شروع میشه:
من هیچم. هیچ، جز نیم رخ رنگ پریده ای در تراس یک کافه ی غروب زده.
و با این جمله تموم میشه:
آیا حیات ما نیز به همان سرعت این اندوه کودکانه در دل غروب ناپدید میشود؟
و تمام کتاب بین همین دو جمله میگذره.
مشاهده لینک اصلی
این مرد فقط جایزه نوبل را به دست آورد. چه کسی جادو می کند، درست است؟ اما پس از آن: @ او در Lycee Henri-IV در پاریس تحصیل کرد، جایی که معلم هندسه او ریموند Queneau بود، نویسنده ای بود که باید اثرگذاری بزرگی را اثبات کند. @ شما فقط گفتید که کلمه جادویی QUENEAU است! پس من علاقه مندم ...
مشاهده لینک اصلی
آیا می دانید چندین کتاب با کلمه @ missing @ در عنوان وجود دارد در Goodreads لیست شده است؟ به شما می گوید: یک دسته. و بسیاری از آنها عبارتند از @ person @ یا @ persons @ در عنوان. اما من به شما شرط می بندم که طرح در این افراد گمشده از همه چیز متفاوت است. در سطح آن بسیار شبیه صدها رمان دیگر است که در آن یک مرد حافظه خود را از دست داده است. با این حال، چه تفاوت است، این است که در سالهای پس از آن از دست دادن حافظه او تبدیل به یک کارآگاه خصوصی آموزش دیده است. بنابراین، او به ویژه مجهز به عقب نشینی در تلاش برای کشف هویت واقعی خود است. در حال حاضر، من هیچ چیز را دور از اینجا، زیرا خواننده آن را در صفحات باز است. و این همانطور که من قصد دارم به بررسی خودم برسم، زیرا می خواهم این کار را به شخص دیگری برگردانم. من می خواهم از دوست خوبم، کارول، برای هدایت من به این کتاب، که من هرگز آن را کشف نکردم، تشکر کنم. بدون کمک او، و یکی که من کاملا لذت بردم - yuuugely. بنابراین، من قصد دارم شما را به بررسی خوب ارسال کنم که منافع من را جلب کرد و من را به این کتاب هدایت کرد. شما می توانید بررسی خود را در اینجا بخوانید: https: //www.goodreads.com/review/show ...
مشاهده لینک اصلی
کار بر روی اسرار بدون هیچ گونه سرنخ. \"باب سیگار @ جی ne suis rien. @ (من هیچ) من هیچ چیز نیست. هیچ چیز جز یک شکل پائین، شب هنگام در مقابل تراس کافه نمایش داده نمی شود، منتظر باران شدن است. @ Patrick Modiano جایزه نوبل ادبیات را در سال 2014 اهدا کرد. قبل از آن از او درباره او حرفی نداشتم. سپس بسیاری از رمانهایش به زبان انگلیسی ترجمه نشد. من تا اوایل این هفته نادیده گرفتم، با مرور الیس از یک کتاب مادیانو به عنوان خوانده شده: https://www.goodreads.com/review/show... و داشتن زمان رانندگی برای انجام این کار، به این کتاب گوش دادم ششم، با عنوان اصلی و مناسب تر شاعرانه، غم و اندوه Boutiques مبهم. در فرد گمشده، ما یک رمان در مورد حافظه، در مورد بازسازی گذشته حتی زمانی که از بین می رود. @ شن و ماسه ردیابی مراحل ما را دارد، اما چند لحظه. @ Guy Roland کارآگاه با (به طور نامحدود) آمنیازیس کار بر روی شکستن مهم ترین مورد زندگی اش: من کی هستم؟ ظاهرا او جیمی پدرو اشترن، یهودی یونانی از سالونیکا بود که در پاریس تحت نام پدرو مک ویوی زندگی میکرد و شاید برای جمهوری دومنیکن کار کند. شاید. رولاند نامی به او داده شده توسط رئیس سابق او، هته، که او را نجات داد، به او شغل داد، و آخرین انتساب آن به پیدا کردن هویت واقعی Roland بود. این رمان در درجه اول در مورد دیدار Roland مردم است تا از آنها سوالاتی بپرسد، به عنوان یک کارآگاه، برای پیدا کردن یک ضایعه در اینجا، ضایعات وجود دارد، از گذشته اش. آیا این اطلاعات کوچک از یک کوچه کور، یک دروغ دروغین است؟ آیا چیزی که باعث می شود من به یاد معما برای پازل یا نه؟ @ Scraps، shreds به عنوان یک نتیجه از جستجو من آمده است. . . اما این احتمالا این چیزی است که زندگی به آن مربوط می شود. @ Missing Person یک رمز و راز حقیقی هفتاد ساله در مورد جستجو برای هویت است که همیشه بازسازی، ناقص، جزئی، و بخشی از داستان است. Roland (و مدیا) در فرآیند باز کردن گذشته، به ویژه سی سال و چهلم پاریس به عنوان مشاغل مربوط به اشغال مشغول هستند، زمانی که پدر مودیانوس، یک یهودی و یک جنایتکار کوچک، به عنوان یک همکار گشتاپو کار می کرد. بنابراین، همانطور که با هر رمز و راز، آن را در مورد unearthing به سختی قابل تشخیص â € œshady معامله با مهاجران مختلف روسی و دیگران از ملیت های مخلوط و یا نامشخص با آن روالاند (و احتمالا Modianoâ € ™ ثانیه پدر) به نظر می رسد درگیر: Denise، مدل؛ گای اورلوف، رقاصنده آمریکایی از ریشه های روسیه، سر و صدا از مردم است. رولاند از آسیب های جنگی خود را از دست داد. آیا او (یا پدرش Modianoâ؟) بود که در حزب کمونیست دخیل بود؟ این اثر داستان جنجالی است که تریلر را تبدیل نمی کند، بلکه به دنبال کشف تاریکی از گذشته است (اولین بار در سال 1976 به پاریس رفتم با کسی که دوستش داشتم و دیگر نمی دانستم زندگی برای ما زنده بود، جدید، هیجان انگیز چه چیزی را به یاد می آورم؟ قطعه های پاریس به تازگی توسط فیلم فرانسه، از طریق Truffaut، از طریق رمان های آمریکایی پیشین، پاریس از اختراع عاشقانه: پیمودن از طریق Jeu De Paume، لوور، کیک آقا در کافه ها در نزدیکی نتردام، بیدار شدن برای خرید شراب و نان تازه و پنیر به ناهار خوری در ساحل سین، بخش هنرمند، همه جاز توریستی. چه واقعی و اختراع در مورد آن زمان، این رابطه؟ چرا بسیاری از پشیمانی پس از گذشت چند سال از آنجا که من این کتاب را بخوانم، به خاطر تجدید نظر او در پاریس، یادآوری میکنم، من به سفرهای خود به پاریس، از افرادی که آنجا ملاقات کردم، خاطرات گذشته خودم را یادآوری می کنم. دوروتی، سقوط به اوز، نگاه کردن به تصاویر از گذشته، به آرامی عبور می کند. اوه، آن، آن hig من ساعت مدرسه دوست، در خیابان Champs-A ‰ lysà © من، وای، سلام! کوله پشتی های خود را در اختیار ما قرار ندهید، ما برای ورود به این نوار که در آن زمان همینگویی یک بار برگزار شد، مجاز نیستیم. @ این واقعا زندگی من است که ردیابی می کنم؟ یا شخص دیگری که من به نوعی خودم نفوذ کردم؟ @ â € œ نامه ها رقص قبل از چشمان من. چه کسی هستم؟ â €) امتیاز کم Goodreads ممکن است اشاره به این واقعیت است که هیچ چیز زیادی اتفاق نمی افتد در این کتاب کوتاه به جز یک مرد به دنبال سرنخ، با رمز و راز هرگز در نهایت حل نشده است. یک داستان آهسته در حال حرکت، خاطره انگیز، داستان اتمسفر در هوای مه آلود در یک پیچ و خم از راهروهای آپارتمانی و کافه ها و کوچه های تیره صحبت می کند، از طریق جعبه های عکس ها و نامه های قدیمی گسیل می شود. اثر شعر و رویا بیشتر از رمان است، اما به نوعی، ممکن است به زندگی بیش از هر داستان خیالی شکل گرفته از رمانهای گذشته تبدیل شود. @ هنگامی که به آن می رسد، ممکن است که من هرگز این Pedro مک ایوی، من هرگز چیزی نداشتم اما امواج منتقل شده توسط من، گاهی اوقات دور و گاهی نزدیکتر، و همه انعکاسهایی که در هوا آویزان شده بود، منقبض شده بود و این من بود. سبک مدیانو به من یادآور سیمنون، کوتزی، همینگوی، پروست (ادبیات اورست حافظه)، لیدیا دیویس. کتاب صوتی توسط برنسون پینچوت نقل شده است؛ ترجمه توسط دانیل وایسبرت، که من باید با حداقل برخی از شعر که بسیار دوست داشتم، اعتبار بدهم. حالا من میخواهم مدیانو را بیشتر بخوانم، همانطور که برای خواندن گذشته خودم جستجو می کنم. 4.5، هر چند من فقط می توانم آن را به عنوان بالاتر از من بیشتر از کتاب های خود را بیشتر بخوانید.
مشاهده لینک اصلی
به عنوان مثال، هوت به نقل از یکی از همکارانش به نام \"مرد ساحل\" اشاره کرد. این مرد 40 سال عمر خود را در سواحل یا کنار استخرها گذراند، با خوشامدگویی با بازدیدکنندگان تابستانی و غواصان غریبه چت می کرد. او در لباس حمام خود، در گوشه ها و زمینه های هزاران نفر از لباس های تعطیل، در بین گروه های خوشحال دیده می شود، اما هیچکس نام او را نمی دانست و چرا او آنجا بود. و هیچکس متوجه نشد که یک روز از عکسهای عکاسی از بین رفته باشد. Byatt یک بار اشاره کرد که او داوید Mitchells Ghostwritten در یک چرخ فلک غرق شده در فرودگاه را به پایان رسید و این محل را بی نهایت مناسب یافت. به همین ترتیب من امروز صبح در تاریکی تاریک بی خوابی پیدا کردم و 100 صفحه نهایی افراد گمشده را می خوانم. به صورت دوره ای من در مورد اتاق آرام زندگی ما خیره شدیم. من در جایی دیدم که این بعد از ظهر صندلی کریسمس را در سوپرمارکت خریدم. من پنجره را دیدم و همسایه ها چراغ های فصلی. من نمی فهمم چرا ما خودمان را استخدام نمی کنیم. من فقط نمی تونم زندگی اغلب مبهم و بد تعریف شده است. من آرزو می کنم که این ابزار در اختیار شخصیت اصلی Modianos باشد. من مطمئنا این یکی را بهتر از مواجهه قبلی خود با برنده جایزه نوبل دوست داشتم. من فکر می کنم شگفت انگیز نجوا تاریخ در اینجا مهم است. آدم توصیف کردن فرد گمشده را به عنوان یک امتیاز برتر برای این نویسنده عجیب و غریب توصیه می کند.
مشاهده لینک اصلی
این رمان احتمالا یکی از آثار ماندگار ادبیات فرانسه از دهه هفتاد و یکی از برجسته مودینو است. رمان زیبا، غافلگیرانه و عمیقا مینوچولی است که خواننده ماهیت آنچه را که جهان مدیانوس است، پیدا می کند (بعضی از منتقدان او را مجبور کرده اند تا از طریق کتاب های خود مجددا از همان موضوعات دوباره سر برآورند). داستان بسیار ساده است: در اواسط شانزدهم، یک مرد که از آمنیسه رنج می برد، سعی در پیدا کردن گذشته اش دارد و تلاش می کند که او را به دیدار افراد مختلفی که ممکن است یا شاید نمی دانند چه کسانی هستند او بود. نوشتن نفیس است اما هرگز نشان نمی دهد: مدیانو یکی از نویسندگان است که سبک آن کاملا منحصر به فرد است اما توصیف دشوار است. آن را به یک یادداشت کامل در حالت کم کلید، بدون شکوفایی ادبی برخورد می کند. هر کلمه، هر عبارت دقیقا درست است. اما آنچه که این رمان را به شدت شدید و متحرک می سازد، داستان نیمی از داستان است که به آرامی بدون پایان رسیدن به فضا آغاز می شود. قهرمان تلاش می کند تا آنچه را گذشته اش می توانست بازسازی کند، و گذشته اش غم انگیز است، اما هرگز مطمئن نیستم که چه اتفاقی افتاده است، و جهنم هرگز در مورد آن نمی داند - و خواننده نیز این کار را می کند. آن را ناخوشایند نیست: چیزی از تحریف زندگی و خاطراتی که دلهره آور است را در بر می گیرد. خیابان های خالی پاریس در غروب خورشید و یا در شب، از گذشته با نام های عجیب و غریب و زندگی سایه ای، افراد مسن تر که تنها با خاطرات خود زنده ماندند، خیابان های خالی پاریس هستند ... جهان دنیای تاریکی است و با محیط اطراف آن فیلم می شود، اما هرگز واقعا هیجان انگیز می شود: مدیتیشن نوپا و آرام تر در گذر زندگی، که در آن اسرار هرگز حل نمی شود. یکی از جنبه های جذاب رمان این است که همه چیز با گذشته ارتباط دارد در دهه ی سی و چهل و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و دوازده سالگی، اتفاق می افتد به قهرمان: هر کسی که نمی داند در مورد تاریخ فرانسه خیلی از چیزی که باعث می شود این رمان به طرز وحشی و زیبا را از دست بدهد.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب خیابان بوتیک های خاموش
خرید کتاب خیابان بوتیک های خاموش
جستجوی کتاب خیابان بوتیک های خاموش در گودریدز
چقدر عجیب بود و دوست‌داشتنی.. چه سیال بود این کتاب. مرموز و غمگین و گمشده. تلوتلوخوران در خیابان تاریک و خیس. نحوه‌ی روایتش فوق‌العاده برایم جذاب بود. داستانی که تقریباً به هیچ‌جا نمی‌رسد
مشاهده لینک اصلی
کتاب با این جمله شروع میشه:
من هیچم. هیچ، جز نیم رخ رنگ پریده ای در تراس یک کافه ی غروب زده.
و با این جمله تموم میشه:
آیا حیات ما نیز به همان سرعت این اندوه کودکانه در دل غروب ناپدید میشود؟
و تمام کتاب بین همین دو جمله میگذره.
مشاهده لینک اصلی
این مرد فقط جایزه نوبل را به دست آورد. چه کسی جادو می کند، درست است؟ اما پس از آن: @ او در Lycee Henri-IV در پاریس تحصیل کرد، جایی که معلم هندسه او ریموند Queneau بود، نویسنده ای بود که باید اثرگذاری بزرگی را اثبات کند. @ شما فقط گفتید که کلمه جادویی QUENEAU است! پس من علاقه مندم ...
مشاهده لینک اصلی
آیا می دانید چندین کتاب با کلمه @ missing @ در عنوان وجود دارد در Goodreads لیست شده است؟ به شما می گوید: یک دسته. و بسیاری از آنها عبارتند از @ person @ یا @ persons @ در عنوان. اما من به شما شرط می بندم که طرح در این افراد گمشده از همه چیز متفاوت است. در سطح آن بسیار شبیه صدها رمان دیگر است که در آن یک مرد حافظه خود را از دست داده است. با این حال، چه تفاوت است، این است که در سالهای پس از آن از دست دادن حافظه او تبدیل به یک کارآگاه خصوصی آموزش دیده است. بنابراین، او به ویژه مجهز به عقب نشینی در تلاش برای کشف هویت واقعی خود است. در حال حاضر، من هیچ چیز را دور از اینجا، زیرا خواننده آن را در صفحات باز است. و این همانطور که من قصد دارم به بررسی خودم برسم، زیرا می خواهم این کار را به شخص دیگری برگردانم. من می خواهم از دوست خوبم، کارول، برای هدایت من به این کتاب، که من هرگز آن را کشف نکردم، تشکر کنم. بدون کمک او، و یکی که من کاملا لذت بردم - yuuugely. بنابراین، من قصد دارم شما را به بررسی خوب ارسال کنم که منافع من را جلب کرد و من را به این کتاب هدایت کرد. شما می توانید بررسی خود را در اینجا بخوانید: https: //www.goodreads.com/review/show ...
مشاهده لینک اصلی
کار بر روی اسرار بدون هیچ گونه سرنخ. \"باب سیگار @ جی ne suis rien. @ (من هیچ) من هیچ چیز نیست. هیچ چیز جز یک شکل پائین، شب هنگام در مقابل تراس کافه نمایش داده نمی شود، منتظر باران شدن است. @ Patrick Modiano جایزه نوبل ادبیات را در سال 2014 اهدا کرد. قبل از آن از او درباره او حرفی نداشتم. سپس بسیاری از رمانهایش به زبان انگلیسی ترجمه نشد. من تا اوایل این هفته نادیده گرفتم، با مرور الیس از یک کتاب مادیانو به عنوان خوانده شده: https://www.goodreads.com/review/show... و داشتن زمان رانندگی برای انجام این کار، به این کتاب گوش دادم ششم، با عنوان اصلی و مناسب تر شاعرانه، غم و اندوه Boutiques مبهم. در فرد گمشده، ما یک رمان در مورد حافظه، در مورد بازسازی گذشته حتی زمانی که از بین می رود. @ شن و ماسه ردیابی مراحل ما را دارد، اما چند لحظه. @ Guy Roland کارآگاه با (به طور نامحدود) آمنیازیس کار بر روی شکستن مهم ترین مورد زندگی اش: من کی هستم؟ ظاهرا او جیمی پدرو اشترن، یهودی یونانی از سالونیکا بود که در پاریس تحت نام پدرو مک ویوی زندگی میکرد و شاید برای جمهوری دومنیکن کار کند. شاید. رولاند نامی به او داده شده توسط رئیس سابق او، هته، که او را نجات داد، به او شغل داد، و آخرین انتساب آن به پیدا کردن هویت واقعی Roland بود. این رمان در درجه اول در مورد دیدار Roland مردم است تا از آنها سوالاتی بپرسد، به عنوان یک کارآگاه، برای پیدا کردن یک ضایعه در اینجا، ضایعات وجود دارد، از گذشته اش. آیا این اطلاعات کوچک از یک کوچه کور، یک دروغ دروغین است؟ آیا چیزی که باعث می شود من به یاد معما برای پازل یا نه؟ @ Scraps، shreds به عنوان یک نتیجه از جستجو من آمده است. . . اما این احتمالا این چیزی است که زندگی به آن مربوط می شود. @ Missing Person یک رمز و راز حقیقی هفتاد ساله در مورد جستجو برای هویت است که همیشه بازسازی، ناقص، جزئی، و بخشی از داستان است. Roland (و مدیا) در فرآیند باز کردن گذشته، به ویژه سی سال و چهلم پاریس به عنوان مشاغل مربوط به اشغال مشغول هستند، زمانی که پدر مودیانوس، یک یهودی و یک جنایتکار کوچک، به عنوان یک همکار گشتاپو کار می کرد. بنابراین، همانطور که با هر رمز و راز، آن را در مورد unearthing به سختی قابل تشخیص â € œshady معامله با مهاجران مختلف روسی و دیگران از ملیت های مخلوط و یا نامشخص با آن روالاند (و احتمالا Modianoâ € ™ ثانیه پدر) به نظر می رسد درگیر: Denise، مدل؛ گای اورلوف، رقاصنده آمریکایی از ریشه های روسیه، سر و صدا از مردم است. رولاند از آسیب های جنگی خود را از دست داد. آیا او (یا پدرش Modianoâ؟) بود که در حزب کمونیست دخیل بود؟ این اثر داستان جنجالی است که تریلر را تبدیل نمی کند، بلکه به دنبال کشف تاریکی از گذشته است (اولین بار در سال 1976 به پاریس رفتم با کسی که دوستش داشتم و دیگر نمی دانستم زندگی برای ما زنده بود، جدید، هیجان انگیز چه چیزی را به یاد می آورم؟ قطعه های پاریس به تازگی توسط فیلم فرانسه، از طریق Truffaut، از طریق رمان های آمریکایی پیشین، پاریس از اختراع عاشقانه: پیمودن از طریق Jeu De Paume، لوور، کیک آقا در کافه ها در نزدیکی نتردام، بیدار شدن برای خرید شراب و نان تازه و پنیر به ناهار خوری در ساحل سین، بخش هنرمند، همه جاز توریستی. چه واقعی و اختراع در مورد آن زمان، این رابطه؟ چرا بسیاری از پشیمانی پس از گذشت چند سال از آنجا که من این کتاب را بخوانم، به خاطر تجدید نظر او در پاریس، یادآوری میکنم، من به سفرهای خود به پاریس، از افرادی که آنجا ملاقات کردم، خاطرات گذشته خودم را یادآوری می کنم. دوروتی، سقوط به اوز، نگاه کردن به تصاویر از گذشته، به آرامی عبور می کند. اوه، آن، آن hig من ساعت مدرسه دوست، در خیابان Champs-A ‰ lysà © من، وای، سلام! کوله پشتی های خود را در اختیار ما قرار ندهید، ما برای ورود به این نوار که در آن زمان همینگویی یک بار برگزار شد، مجاز نیستیم. @ این واقعا زندگی من است که ردیابی می کنم؟ یا شخص دیگری که من به نوعی خودم نفوذ کردم؟ @ â € œ نامه ها رقص قبل از چشمان من. چه کسی هستم؟ â €) امتیاز کم Goodreads ممکن است اشاره به این واقعیت است که هیچ چیز زیادی اتفاق نمی افتد در این کتاب کوتاه به جز یک مرد به دنبال سرنخ، با رمز و راز هرگز در نهایت حل نشده است. یک داستان آهسته در حال حرکت، خاطره انگیز، داستان اتمسفر در هوای مه آلود در یک پیچ و خم از راهروهای آپارتمانی و کافه ها و کوچه های تیره صحبت می کند، از طریق جعبه های عکس ها و نامه های قدیمی گسیل می شود. اثر شعر و رویا بیشتر از رمان است، اما به نوعی، ممکن است به زندگی بیش از هر داستان خیالی شکل گرفته از رمانهای گذشته تبدیل شود. @ هنگامی که به آن می رسد، ممکن است که من هرگز این Pedro مک ایوی، من هرگز چیزی نداشتم اما امواج منتقل شده توسط من، گاهی اوقات دور و گاهی نزدیکتر، و همه انعکاسهایی که در هوا آویزان شده بود، منقبض شده بود و این من بود. سبک مدیانو به من یادآور سیمنون، کوتزی، همینگوی، پروست (ادبیات اورست حافظه)، لیدیا دیویس. کتاب صوتی توسط برنسون پینچوت نقل شده است؛ ترجمه توسط دانیل وایسبرت، که من باید با حداقل برخی از شعر که بسیار دوست داشتم، اعتبار بدهم. حالا من میخواهم مدیانو را بیشتر بخوانم، همانطور که برای خواندن گذشته خودم جستجو می کنم. 4.5، هر چند من فقط می توانم آن را به عنوان بالاتر از من بیشتر از کتاب های خود را بیشتر بخوانید.
مشاهده لینک اصلی
به عنوان مثال، هوت به نقل از یکی از همکارانش به نام \"مرد ساحل\" اشاره کرد. این مرد 40 سال عمر خود را در سواحل یا کنار استخرها گذراند، با خوشامدگویی با بازدیدکنندگان تابستانی و غواصان غریبه چت می کرد. او در لباس حمام خود، در گوشه ها و زمینه های هزاران نفر از لباس های تعطیل، در بین گروه های خوشحال دیده می شود، اما هیچکس نام او را نمی دانست و چرا او آنجا بود. و هیچکس متوجه نشد که یک روز از عکسهای عکاسی از بین رفته باشد. Byatt یک بار اشاره کرد که او داوید Mitchells Ghostwritten در یک چرخ فلک غرق شده در فرودگاه را به پایان رسید و این محل را بی نهایت مناسب یافت. به همین ترتیب من امروز صبح در تاریکی تاریک بی خوابی پیدا کردم و 100 صفحه نهایی افراد گمشده را می خوانم. به صورت دوره ای من در مورد اتاق آرام زندگی ما خیره شدیم. من در جایی دیدم که این بعد از ظهر صندلی کریسمس را در سوپرمارکت خریدم. من پنجره را دیدم و همسایه ها چراغ های فصلی. من نمی فهمم چرا ما خودمان را استخدام نمی کنیم. من فقط نمی تونم زندگی اغلب مبهم و بد تعریف شده است. من آرزو می کنم که این ابزار در اختیار شخصیت اصلی Modianos باشد. من مطمئنا این یکی را بهتر از مواجهه قبلی خود با برنده جایزه نوبل دوست داشتم. من فکر می کنم شگفت انگیز نجوا تاریخ در اینجا مهم است. آدم توصیف کردن فرد گمشده را به عنوان یک امتیاز برتر برای این نویسنده عجیب و غریب توصیه می کند.
مشاهده لینک اصلی
این رمان احتمالا یکی از آثار ماندگار ادبیات فرانسه از دهه هفتاد و یکی از برجسته مودینو است. رمان زیبا، غافلگیرانه و عمیقا مینوچولی است که خواننده ماهیت آنچه را که جهان مدیانوس است، پیدا می کند (بعضی از منتقدان او را مجبور کرده اند تا از طریق کتاب های خود مجددا از همان موضوعات دوباره سر برآورند). داستان بسیار ساده است: در اواسط شانزدهم، یک مرد که از آمنیسه رنج می برد، سعی در پیدا کردن گذشته اش دارد و تلاش می کند که او را به دیدار افراد مختلفی که ممکن است یا شاید نمی دانند چه کسانی هستند او بود. نوشتن نفیس است اما هرگز نشان نمی دهد: مدیانو یکی از نویسندگان است که سبک آن کاملا منحصر به فرد است اما توصیف دشوار است. آن را به یک یادداشت کامل در حالت کم کلید، بدون شکوفایی ادبی برخورد می کند. هر کلمه، هر عبارت دقیقا درست است. اما آنچه که این رمان را به شدت شدید و متحرک می سازد، داستان نیمی از داستان است که به آرامی بدون پایان رسیدن به فضا آغاز می شود. قهرمان تلاش می کند تا آنچه را گذشته اش می توانست بازسازی کند، و گذشته اش غم انگیز است، اما هرگز مطمئن نیستم که چه اتفاقی افتاده است، و جهنم هرگز در مورد آن نمی داند - و خواننده نیز این کار را می کند. آن را ناخوشایند نیست: چیزی از تحریف زندگی و خاطراتی که دلهره آور است را در بر می گیرد. خیابان های خالی پاریس در غروب خورشید و یا در شب، از گذشته با نام های عجیب و غریب و زندگی سایه ای، افراد مسن تر که تنها با خاطرات خود زنده ماندند، خیابان های خالی پاریس هستند ... جهان دنیای تاریکی است و با محیط اطراف آن فیلم می شود، اما هرگز واقعا هیجان انگیز می شود: مدیتیشن نوپا و آرام تر در گذر زندگی، که در آن اسرار هرگز حل نمی شود. یکی از جنبه های جذاب رمان این است که همه چیز با گذشته ارتباط دارد در دهه ی سی و چهل و هشتاد و هشتاد و هشتاد و هشتاد و دوازده سالگی، اتفاق می افتد به قهرمان: هر کسی که نمی داند در مورد تاریخ فرانسه خیلی از چیزی که باعث می شود این رمان به طرز وحشی و زیبا را از دست بدهد.
مشاهده لینک اصلی