Selected by the Modern Library as one of the 100 best novels of all time, Slaughterhouse-Five, an American classic, is one of the worlds great antiwar books. Centering on the infamous firebombing of Dresden, Billy Pilgrims odyssey through time reflects the mythic journey of our own fractured lives as we search for meaning in what we fear most.
خرید کتاب سلاخ خانه شماره پنج
جستجوی کتاب سلاخ خانه شماره پنج در گودریدز
معرفی کتاب سلاخ خانه شماره پنج از نگاه کاربران
سلاخ خانه شماره 5 معروف ترین اثر کورت ونه گاته و میشه گفت موضوع محوریش بمباران شهر درسدن در جنگ جهانی دومه. از اونجایی که ونه گات به عنوان سرباز امریکایی اسیرشده توسط نیروهای آلمانی شاهد این فاجعه بزرگ بوده شاید بشه تا حدودی به این کتاب برچسب @اتوبیوگرافی@ زد ولی به گفته ی خود ونه گات تو فصل اول، پس از سال ها تلاش منتهی به شکست برای روایت اتفاق عظیمی که مدت ها جز پرونده های سری بوده و فقط تعداد محدودی از ناظرانش زنده موندند، با داستان هایی علمی تخیلی مخلوط شده تا شاید راحت تر قابل هضم باشه
اولین سوال تعجب برانگیز برای من این بود: مگه میشه این فجایع رو با چشم خودت ببینی و با دست خودت لمس کنی...طوری با مرگ دست و پنجه نرم کنی که انگار مسخره ترین اتفاق ممکن زندگی بشریه و بعد از غصه نترکی ؟ نمیری؟ به زندگی عادیت ادامه بدی؟
این کتاب رو میشه اثری پست مدرن، طنز، ضدجنگ و علمی تخیلی حساب آورد. بیلی شخصیت اصلی قصه که از قضا هیچ مشخصه بارزی برای قهرمان بودن نداره در طول زمان سفر میکنه. قسمت علمی تخیلی قصه برمیگرده به ربوده شدن بیلی توسط آدم فضایی ها از سیاره ترافالمادور. من عاشق ترافالمادوری ها شدم. تعریفی که از مرگ، زمان ، جنسیت و ... ارائه می دادند خیلی جالب بود. به نظرم میشه به این قضیه ترافالمادور دو جور نگاه کرد: معیوب شدن مغز بیلی بالاخره بعد از دیدن این همه فجایع جهانی و توهم زدن یا این که روش ونه گات برای تحقیر و تمسخر روند زندگی زمینیه
با این که هر بار هر کسی به هر شیوه ای در طول داستان می میره ونه گات به جای آه و ناله انگار با طنزی خفیف، لبخندی بر لب و کاملا آرام میگه @بله رسم روزگار چنین است@ و اون قدر تو این داستان آدم ها آروم و بی صدا می میرند که صد و شش بار این جمله رو می خونید ولی باز هم فراموش کردن بعضی صحنه ها ناممکنه...توصیف وضعیت اسفبار انتقال اسیران جنگی تو قطار، مقایسه وضعیت شهر زیبا و به ظاهر امن درسدن قبل و بعد از بمباران، توصیف ونه گات از وضعیت جسدها و ناموفق بون تلاش برای درآوردنشون از زیر خرابه ها، اسب تنهای بسته شده به گاری
میشه کتاب رو بارها خوند و هر بار بیشتر از قبل دوستش داشت و هر بار بیشتر از قبل غصه ی بشریت رو خورد
مشاهده لینک اصلی
همیشه قبل از این فکر می کردم یه کتاب خیلی خشک و جدی راجع به جنگه اما وقتی شروع کردم به خوندنش اصلا نوع روایت جالبش خسته کننده نبود بلکه خیلی جذاب و عجیب بود بخصوص وقتایی که نویسنده می پره وسط و هی می گه من بودم اونی که اون جمله رو گفت من بودم :))
این که حالت فانتزی هم به داستان داده بود دوست داشتنی بود این که داستانی راجع به جنگ بنویسی و با این حالت طنز و عجیب و فانتزی وار روایتش کنی که کاملا اون تلخی و عبث بودن جنگ رو منتقل کنه عالیه
اولین کتابی بود که از ونه گات می خوندم.
پ.ن: به شخصه عاشق سفر در زمانای بیلی شدم و ترالفامادوری ها هم خیلی جالب بودن :)
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب سلاخ خانه شماره پنج
خرید کتاب سلاخ خانه شماره پنج
جستجوی کتاب سلاخ خانه شماره پنج در گودریدز
اولین سوال تعجب برانگیز برای من این بود: مگه میشه این فجایع رو با چشم خودت ببینی و با دست خودت لمس کنی...طوری با مرگ دست و پنجه نرم کنی که انگار مسخره ترین اتفاق ممکن زندگی بشریه و بعد از غصه نترکی ؟ نمیری؟ به زندگی عادیت ادامه بدی؟
این کتاب رو میشه اثری پست مدرن، طنز، ضدجنگ و علمی تخیلی حساب آورد. بیلی شخصیت اصلی قصه که از قضا هیچ مشخصه بارزی برای قهرمان بودن نداره در طول زمان سفر میکنه. قسمت علمی تخیلی قصه برمیگرده به ربوده شدن بیلی توسط آدم فضایی ها از سیاره ترافالمادور. من عاشق ترافالمادوری ها شدم. تعریفی که از مرگ، زمان ، جنسیت و ... ارائه می دادند خیلی جالب بود. به نظرم میشه به این قضیه ترافالمادور دو جور نگاه کرد: معیوب شدن مغز بیلی بالاخره بعد از دیدن این همه فجایع جهانی و توهم زدن یا این که روش ونه گات برای تحقیر و تمسخر روند زندگی زمینیه
با این که هر بار هر کسی به هر شیوه ای در طول داستان می میره ونه گات به جای آه و ناله انگار با طنزی خفیف، لبخندی بر لب و کاملا آرام میگه @بله رسم روزگار چنین است@ و اون قدر تو این داستان آدم ها آروم و بی صدا می میرند که صد و شش بار این جمله رو می خونید ولی باز هم فراموش کردن بعضی صحنه ها ناممکنه...توصیف وضعیت اسفبار انتقال اسیران جنگی تو قطار، مقایسه وضعیت شهر زیبا و به ظاهر امن درسدن قبل و بعد از بمباران، توصیف ونه گات از وضعیت جسدها و ناموفق بون تلاش برای درآوردنشون از زیر خرابه ها، اسب تنهای بسته شده به گاری
میشه کتاب رو بارها خوند و هر بار بیشتر از قبل دوستش داشت و هر بار بیشتر از قبل غصه ی بشریت رو خورد
مشاهده لینک اصلی
همیشه قبل از این فکر می کردم یه کتاب خیلی خشک و جدی راجع به جنگه اما وقتی شروع کردم به خوندنش اصلا نوع روایت جالبش خسته کننده نبود بلکه خیلی جذاب و عجیب بود بخصوص وقتایی که نویسنده می پره وسط و هی می گه من بودم اونی که اون جمله رو گفت من بودم :))
این که حالت فانتزی هم به داستان داده بود دوست داشتنی بود این که داستانی راجع به جنگ بنویسی و با این حالت طنز و عجیب و فانتزی وار روایتش کنی که کاملا اون تلخی و عبث بودن جنگ رو منتقل کنه عالیه
اولین کتابی بود که از ونه گات می خوندم.
پ.ن: به شخصه عاشق سفر در زمانای بیلی شدم و ترالفامادوری ها هم خیلی جالب بودن :)
مشاهده لینک اصلی