هنري ميلر يكي از نويسندگان مطرح قرن بيستم است. اين كتاب براي اولين بار در سال 1934 در پاريس منتشر مي‌شود و نخستين كتابي است كه ميلر بعد از سفرش به اروپا مي‌نويسد. كتابي كه در ميان نخبگان و نويسندگان بسياري تحسين شد. هنري ميلر در اين كتاب زندگي خودش را دستمايه قرار مي‌دهد و دربارة آن مي‌نويسد. «ميلر» در آمريكا و در اوج فقر دست به كارهاي مختلفي مي‌زند. از جمله گوركني، كارگري و از همه بيشتر و مهم تر خيابانگردي.
مدار رأس السرطان ذهنيت نامه خود نوشته هنري ميلر است.
خرید کتاب مدار راس السرطان
جستجوی کتاب مدار راس السرطان در گودریدز
معرفی کتاب مدار راس السرطان از نگاه کاربران
من نمی توانم بگوییم که هنری میلر یک اشتباه ضد یهودی است - ممکن است او @ راویگر @ و @ protagonist @ voice در نظر گرفته شده برای انتقال وحشی و رسوایی ... اما من فکر می کنم هنری میلر ممکن است فقط یک متفکر ضد یهودی باشد. کینه ، این کتاب مرا سرد و ناراحت کرد و چشم هایم را به هم ریخت. همچنین متوقف ماندم تا ضد سماسی بودن در ادبیات در نزدیکی سال 1890.
مشاهده لینک اصلی
± Î ± II½I IºIOeI¼I · I²I¹I²I »من € I¿I II¿ ... من ± ‡ I'II I¼Iμ IƒIμ من\" من I¿I¼IμI I¬. † ± IºIμI I¹IƒI¼II½I IYI I¬I »Î ± ± I¹I I®I\" Î ± Î ± I½ IºI \"Î ± Ï € λ من · IºI \"I¹IºI¬، I¬I» من »Î ± Ï I¼Iμ IºI¿I Î ± IƒI I½ IºI ± ± ± ï¹ I¼Iμ IIºI I½I ± Ï I½ I½I I¹II¼I ± ± ± I²I ï¹. Ï Ï € I¤I¿ IOeI²I »من · من I¼I ±\" I¿I ... I²I¹I²I »II¿I ... IμII½I ± IOeI ï¹، ï¹ I'IμI½ دوم ‡ Î ± IμI¹ IºI¬I € I¿I¹I ، I¿I¼I®، IμII½I ± جاall ï¹ @ I · I¹IƒI IºI ± ï¹، ï¹ I¿I ± دوم ± IμII½I I³IμI¼I¬I \"من · من € I¹IμI I¼Iμ IƒIºIOeI، IƒIºIIIμI¹I، من \"من I¿I ... IƒI ... ± Ï † I³I³I ± II. این است که من این است که من ± I¬ \"من Î ± من\" من ±، I¿ Î »IOeI³I¿I، من\" I¿I ... هنری میلر Î ± IºI ï¹ IμII½I ± »IOeI، (Î ± ± I½ IºI ï¹ Ï Ï ‡ ... I'I II¿I ±، من € Ï IºI ± ï¹ I¿IºI »من · من\" I¹IºIOeI،) IºI ± ± Ï ï¹ IºI \"Î ± I½I I¬I † ± Ï IμI\" من Ï € ¿Î ± I¿I »Î ± Ï ‰ IƒI IIƒI\" من ‰ ± ï¹ IºI Î »II³I¿. 2.5 / 5
مشاهده لینک اصلی
اشتباه نکنید، این یک چالش است که از طریق و از طریق آن خوانده می شود؛ و یا اینکه آیا آن پاداش (و یا به ویژه روشنگر) بستگی دارد به شخصی که خواندن آن است. صرفنظر از این، به نظر من هنری میلر کاملا روشن است، نوعی بی رحمانه است. و قطعا از شدت شعر ناتوان است. چیزی که من را ناراحت می کند و شاید واضح ترین ویژگی رمان است، متلک نیست @ جریان از آگاهی @ میلر در سراسر کار می کند. آنها هیچ ذاتا با این اختراع سبک (یک ایده کاملا تکان دهنده و جدید در 1930s) اشتباه نداشتند. با این حال، نحوه استفاده از آن در Tropic of Cancer منجر به مسائلی است که به نظر من دشوار است. من فکر میکنم در نهایت نزدیکترین شبیه به میلرزنننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننن. تصور کنید اگر ErofeevsMoscow به انتهای خط @ و La Rochefoucaulds @ Maxims @ نوزاد داشت. طوفان سرطان، فرزند عشق ناقص این دو نوشته است. من میگویم ناقص است، زیرا راوی نیمه سخنرانی داستان میلرها بسیار شبیه پروتاگانیست مستی Erofeevs است: حتی اگر هر دو رمان اغلب به یک آزادی ناخوشایند مربوط میشوند که از دیدگاه بسیار شخصی از تجربیات ناخوشایندی برخوردار است. در سمت تلنگر، Tropic of Cancer یک تولید طولانی مدت از La Rochefoucaulds @ Maxims @ نیست. هر دوی آنها به مشاهدات (اغلب) غریب و ذاتا صادقانه از رفتار انسان مربوط میشوند، اما آنها به روشهای مختلفی به کار میروند. Maxims تلاش می کند تا به عنوان خاص به عنوان زبانشناسی امکان پذیر است، مجدد مجدد احکام مختلف تا زمانی که آنها کاملا اقتصادی و دقیق مهندسی. با میلر کاملا مخالف است. او در مورد اصلاح حقیقت هایی که او در انسانیت در معرض آن قرار می دهد، یک کسر ندارد. اوایل در کتاب او خود را به اهداف خود میسپارد: من یک جمعبندی خاموش با خودم ساختهام تا خط دیگری از آنچه را نوشتم تغییر ندهم. من به تکامل افکار من، و نه اقدامات من @ (pg.11) علاقه مند نیستم. در عوض، میلرز مشاهدات نامحدود در تمام نوشتارها به طور پیوسته بیرون میرود، اغلب در بین نوشتههای اتو بیوگرافی در قالبهای پیچیده و پیچیده (هرچند هرگز با محدودیت زبانی). این همه به جریان جریان آگاهی از نوشتار من اشاره می کند. میلر روشن او معتقد است که بیرون آمدن از بیانات واقعیexperts از تجربیات خود را از نوشتن خود را فریب خواننده از درک درستی از برخی از مدیتیشن شخصی / جهانی (برای عدم یک کلمه بهتر). به همین دلیل است که ما این تصور را دریافت می کنیم که نوشتن آن به نوعی طبیعی تر و بدون تغییر است: انعکاس مستقیم افکار و ایده های او. واژه هایی مانند جریان نفوذ آزادانه، سناریوها و تم ها در سرعت شتابزده تغییر می کنند، احساسات وحشی و ابتدایی (بیان شده از طریق کلمات) ما را غافلگیر می کند وقتی که ما Tropic of Cancer را می خوانیم؛ اثر کلی ایجاد شده چیزی از مطلق @ realness @ است. ما شروع به فکر کردن می کنیم که آنچه که میلر در مورد آن صحبت می کند باید واقعی باشد. ما فکر می کنیم که باید با چیزی که از مرز معمولی واقعیت عادی، چیزی از روح به وجود آمده است، صرفا به این دلیل است که چطور سقفی و رو به جلو است، فرار کرده است. سردبیران او فکر می کنند او علاقه مند به رعایت حقیقت اساسی @ از طریق چنین نویسنده ای آزاد است؛ میلر خودش فکر می کند که او به دنبال قیام عواطف است و رفتار انسان را در استراتوسفر ایده ها، یعنی در دست گرفتن دلیریم @ (pg.243) نشان می دهد. آیا او به هدفش دست می یابد؟ البته نه - چون غیر ممکنه. نوشتن فقط به عنوان واقعی و خالص ارائه دادن افکار و احساسات به عنوان یک گفتگو از هر شخصیت داستانی که تاکنون ایجاد شده است. میلر میخواهد به روحش ضربه بزند و آن را به عنوان واقعیت ضروری، ارتعاش خالص، درست در صفحهی شما و من بخواند؛ اما این به سادگی قابل انجام نیست، مهم نیست که چطور نوشتار خود را مستقیم یا غیرمسلح ببیند. او پس از مدتی این عبارات تقریبا خصمانه را از بین می برد (انتزاعی دقیق تر است) و انتظار می رود که ما توانایی معنای پشت سر آنها را به آسانی آشکار کنیم، و اغلب صرفا به دلیل ماهیت کاملا ناپایدار ترکیب آنها. این یک روش است که در بهترین حالت به ظالمانه خوش بینانه است، در حالی که در عمل با مشکالت اساسی حل شده است. احساس می کنم میلر به عنوان طرفداران مدرنیزم به همان سندروم رنج می برد. او عمیق تر می خواهد سیگنال خالصی را در آثار خود بنویسد و نه هدف نادیده گرفتن تصویری ناقص را به همان اندازه که می تواند باشد، چیزی است که می تواند به ما در درک معنایی، معنا و مفهومش کمک کند، و در واقع، مسموم به حقیقت (غیر قابل تصور) شاهکار) یکی می شود این تصور که میلر خواهد شد هیجان زده اگر ممکن بود به سادگی فشار سر خود را در برابر یک نوت بوک خالی به سختی به اندازه کافی، به طوری سخت است، که احساسات خود را به راحتی می تواند از ذهن خود را برای ما همه برای دیدن (و درک ظرفیت کامل ) البته این یک سیستم قابل دستیابی نیست، بنابراین او باید تلاش کند که ایده های خود را به روش دیگری بازتاب دهد. او این کار را از طریق سبک نوشتن انجام می دهد. هر چند فریب خورده اید ...
مشاهده لینک اصلی
ارزش خواندن و ارزش فکر کردن در مورد حتی اگر - و شاید به خصوص اگر - شما بخش های زیادی از آن را کنار گذاشته اید. ساموئل بکت آن را یک رویداد متداول در تاریخ نوشتن مدرن نامیده است. @ من تمایل داشتم که آن را به توافق برسانم، مگر اینکه، اگر واقعا این باشد، پس از آن یادداشتهای دواستیفسکی از زیرزمینی باید یک لحظه بزرگتر باشد. Tropic از سرطان به من می گوید، مانند یک مرد زیرزمینی آمریکایی در پاریس. ارجاعات به جنس ها و جنس ها و بیماری ها و دفع ادرار، شکل متفاوت دیگری است که به پایه اساسی زندگی به عنوان انسان زیرزمینی تجربه می شود. این تکان دهنده است، زیرا برای بسیاری از ما - بخشی از زندگی روزمره ما نیست، اما ما آن را می دانیم. آن را بسیار آشنا می داند - مانند زندگی خود، در یکی از اشکال آن، شاید در هسته آن همه. مهم نیست چقدر زیبایی ما وانمود میکنیم یا ممکن است. طوفان سرطانی کتابی نیست که هرگز دوست دارم، به این ترتیب که من میتوانم یک رمان از داستایوفسکی، استینبک، هامسون یا فیتزجرالد را دوست داشته باشم. این خیلی زشت است - بیش از حد خودخواهانه زشت است - برای آن. اما این نباید رمان باشد که بتواند به این طریق عشق را دوست داشته باشد. همانطور که میلر می نویسد، @ کار، که هنرمند به طور ضمنی برای خودش تنظیم می کند، صرفه جویی در ارزش های موجود است، برای ایجاد هرج و مرج در مورد او یک نظم است که خود او، برای برداشت نزاع و تحریک، به طوری که توسط انتشار عاطفی کسانی که مرده است به زندگی بازگردانده می شود ... @ میلرز سفارش - و هرج و مرج زنده، قابل لمس، زیرکله او - در Tropic از سرطان به طور خاص خود را دارد. آیا من را به زندگی بازگرداند؟ من نمی فهمم که در وهله اول مرده بودم اما این باعث شد که من زنده بمانم. بهش میگم
مشاهده لینک اصلی
â € œWhen در رحم زمان همه چیز دوباره از بین می رود هرج و مرج خواهد شد ترمیم و هرج و مرج است نمره که واقعیت نوشته شده است. \"این یکی از آن کتاب های شگفت انگیز است که خشونت به سیستم شما (فکر می کنم لولیتا، ناهار برهنه، Ulysses ) اما هنوز هم شما را با زرق و برق دار شدن از دست می دهد. این روح شلوغ و شکنجه مردی است که از طریق بحران های موجود در پاریس می گذرد. رمان یک فریاد در تاریکی است؛ فریاد زدنی در خلال میلرز رقص در لبه آینه ترک خورده مدرنیسم رقص می کند. این خیره کننده، تیز و بسیار خطرناک است. این یک رمان برای ضعیف، ترسو، و به راحتی شوکه شده یا کسانی است که باور دارند هنر بدون سایه وجود دارد. میلر این ورقها را برداشت و ضرب و شتم، ناامیدی و پوسیدگی بشریت را توصیف کرد. اگر شما برای چشم انداز هیولا میلر آماده نیستید، نمی توانید گلهای گل را در کج خلقی پیدا کنید، و در نتیجه شما قادر نخواهید بود که خود را برای گل رز در نظر بگیرید.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب مدار راس السرطان
مدار رأس السرطان ذهنيت نامه خود نوشته هنري ميلر است.
خرید کتاب مدار راس السرطان
جستجوی کتاب مدار راس السرطان در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
± Î ± II½I IºIOeI¼I · I²I¹I²I »من € I¿I II¿ ... من ± ‡ I'II I¼Iμ IƒIμ من\" من I¿I¼IμI I¬. † ± IºIμI I¹IƒI¼II½I IYI I¬I »Î ± ± I¹I I®I\" Î ± Î ± I½ IºI \"Î ± Ï € λ من · IºI \"I¹IºI¬، I¬I» من »Î ± Ï I¼Iμ IºI¿I Î ± IƒI I½ IºI ± ± ± ï¹ I¼Iμ IIºI I½I ± Ï I½ I½I I¹II¼I ± ± ± I²I ï¹. Ï Ï € I¤I¿ IOeI²I »من · من I¼I ±\" I¿I ... I²I¹I²I »II¿I ... IμII½I ± IOeI ï¹، ï¹ I'IμI½ دوم ‡ Î ± IμI¹ IºI¬I € I¿I¹I ، I¿I¼I®، IμII½I ± جاall ï¹ @ I · I¹IƒI IºI ± ï¹، ï¹ I¿I ± دوم ± IμII½I I³IμI¼I¬I \"من · من € I¹IμI I¼Iμ IƒIºIOeI، IƒIºIIIμI¹I، من \"من I¿I ... IƒI ... ± Ï † I³I³I ± II. این است که من این است که من ± I¬ \"من Î ± من\" من ±، I¿ Î »IOeI³I¿I، من\" I¿I ... هنری میلر Î ± IºI ï¹ IμII½I ± »IOeI، (Î ± ± I½ IºI ï¹ Ï Ï ‡ ... I'I II¿I ±، من € Ï IºI ± ï¹ I¿IºI »من · من\" I¹IºIOeI،) IºI ± ± Ï ï¹ IºI \"Î ± I½I I¬I † ± Ï IμI\" من Ï € ¿Î ± I¿I »Î ± Ï ‰ IƒI IIƒI\" من ‰ ± ï¹ IºI Î »II³I¿. 2.5 / 5
مشاهده لینک اصلی
اشتباه نکنید، این یک چالش است که از طریق و از طریق آن خوانده می شود؛ و یا اینکه آیا آن پاداش (و یا به ویژه روشنگر) بستگی دارد به شخصی که خواندن آن است. صرفنظر از این، به نظر من هنری میلر کاملا روشن است، نوعی بی رحمانه است. و قطعا از شدت شعر ناتوان است. چیزی که من را ناراحت می کند و شاید واضح ترین ویژگی رمان است، متلک نیست @ جریان از آگاهی @ میلر در سراسر کار می کند. آنها هیچ ذاتا با این اختراع سبک (یک ایده کاملا تکان دهنده و جدید در 1930s) اشتباه نداشتند. با این حال، نحوه استفاده از آن در Tropic of Cancer منجر به مسائلی است که به نظر من دشوار است. من فکر میکنم در نهایت نزدیکترین شبیه به میلرزنننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننن. تصور کنید اگر ErofeevsMoscow به انتهای خط @ و La Rochefoucaulds @ Maxims @ نوزاد داشت. طوفان سرطان، فرزند عشق ناقص این دو نوشته است. من میگویم ناقص است، زیرا راوی نیمه سخنرانی داستان میلرها بسیار شبیه پروتاگانیست مستی Erofeevs است: حتی اگر هر دو رمان اغلب به یک آزادی ناخوشایند مربوط میشوند که از دیدگاه بسیار شخصی از تجربیات ناخوشایندی برخوردار است. در سمت تلنگر، Tropic of Cancer یک تولید طولانی مدت از La Rochefoucaulds @ Maxims @ نیست. هر دوی آنها به مشاهدات (اغلب) غریب و ذاتا صادقانه از رفتار انسان مربوط میشوند، اما آنها به روشهای مختلفی به کار میروند. Maxims تلاش می کند تا به عنوان خاص به عنوان زبانشناسی امکان پذیر است، مجدد مجدد احکام مختلف تا زمانی که آنها کاملا اقتصادی و دقیق مهندسی. با میلر کاملا مخالف است. او در مورد اصلاح حقیقت هایی که او در انسانیت در معرض آن قرار می دهد، یک کسر ندارد. اوایل در کتاب او خود را به اهداف خود میسپارد: من یک جمعبندی خاموش با خودم ساختهام تا خط دیگری از آنچه را نوشتم تغییر ندهم. من به تکامل افکار من، و نه اقدامات من @ (pg.11) علاقه مند نیستم. در عوض، میلرز مشاهدات نامحدود در تمام نوشتارها به طور پیوسته بیرون میرود، اغلب در بین نوشتههای اتو بیوگرافی در قالبهای پیچیده و پیچیده (هرچند هرگز با محدودیت زبانی). این همه به جریان جریان آگاهی از نوشتار من اشاره می کند. میلر روشن او معتقد است که بیرون آمدن از بیانات واقعیexperts از تجربیات خود را از نوشتن خود را فریب خواننده از درک درستی از برخی از مدیتیشن شخصی / جهانی (برای عدم یک کلمه بهتر). به همین دلیل است که ما این تصور را دریافت می کنیم که نوشتن آن به نوعی طبیعی تر و بدون تغییر است: انعکاس مستقیم افکار و ایده های او. واژه هایی مانند جریان نفوذ آزادانه، سناریوها و تم ها در سرعت شتابزده تغییر می کنند، احساسات وحشی و ابتدایی (بیان شده از طریق کلمات) ما را غافلگیر می کند وقتی که ما Tropic of Cancer را می خوانیم؛ اثر کلی ایجاد شده چیزی از مطلق @ realness @ است. ما شروع به فکر کردن می کنیم که آنچه که میلر در مورد آن صحبت می کند باید واقعی باشد. ما فکر می کنیم که باید با چیزی که از مرز معمولی واقعیت عادی، چیزی از روح به وجود آمده است، صرفا به این دلیل است که چطور سقفی و رو به جلو است، فرار کرده است. سردبیران او فکر می کنند او علاقه مند به رعایت حقیقت اساسی @ از طریق چنین نویسنده ای آزاد است؛ میلر خودش فکر می کند که او به دنبال قیام عواطف است و رفتار انسان را در استراتوسفر ایده ها، یعنی در دست گرفتن دلیریم @ (pg.243) نشان می دهد. آیا او به هدفش دست می یابد؟ البته نه - چون غیر ممکنه. نوشتن فقط به عنوان واقعی و خالص ارائه دادن افکار و احساسات به عنوان یک گفتگو از هر شخصیت داستانی که تاکنون ایجاد شده است. میلر میخواهد به روحش ضربه بزند و آن را به عنوان واقعیت ضروری، ارتعاش خالص، درست در صفحهی شما و من بخواند؛ اما این به سادگی قابل انجام نیست، مهم نیست که چطور نوشتار خود را مستقیم یا غیرمسلح ببیند. او پس از مدتی این عبارات تقریبا خصمانه را از بین می برد (انتزاعی دقیق تر است) و انتظار می رود که ما توانایی معنای پشت سر آنها را به آسانی آشکار کنیم، و اغلب صرفا به دلیل ماهیت کاملا ناپایدار ترکیب آنها. این یک روش است که در بهترین حالت به ظالمانه خوش بینانه است، در حالی که در عمل با مشکالت اساسی حل شده است. احساس می کنم میلر به عنوان طرفداران مدرنیزم به همان سندروم رنج می برد. او عمیق تر می خواهد سیگنال خالصی را در آثار خود بنویسد و نه هدف نادیده گرفتن تصویری ناقص را به همان اندازه که می تواند باشد، چیزی است که می تواند به ما در درک معنایی، معنا و مفهومش کمک کند، و در واقع، مسموم به حقیقت (غیر قابل تصور) شاهکار) یکی می شود این تصور که میلر خواهد شد هیجان زده اگر ممکن بود به سادگی فشار سر خود را در برابر یک نوت بوک خالی به سختی به اندازه کافی، به طوری سخت است، که احساسات خود را به راحتی می تواند از ذهن خود را برای ما همه برای دیدن (و درک ظرفیت کامل ) البته این یک سیستم قابل دستیابی نیست، بنابراین او باید تلاش کند که ایده های خود را به روش دیگری بازتاب دهد. او این کار را از طریق سبک نوشتن انجام می دهد. هر چند فریب خورده اید ...
مشاهده لینک اصلی
ارزش خواندن و ارزش فکر کردن در مورد حتی اگر - و شاید به خصوص اگر - شما بخش های زیادی از آن را کنار گذاشته اید. ساموئل بکت آن را یک رویداد متداول در تاریخ نوشتن مدرن نامیده است. @ من تمایل داشتم که آن را به توافق برسانم، مگر اینکه، اگر واقعا این باشد، پس از آن یادداشتهای دواستیفسکی از زیرزمینی باید یک لحظه بزرگتر باشد. Tropic از سرطان به من می گوید، مانند یک مرد زیرزمینی آمریکایی در پاریس. ارجاعات به جنس ها و جنس ها و بیماری ها و دفع ادرار، شکل متفاوت دیگری است که به پایه اساسی زندگی به عنوان انسان زیرزمینی تجربه می شود. این تکان دهنده است، زیرا برای بسیاری از ما - بخشی از زندگی روزمره ما نیست، اما ما آن را می دانیم. آن را بسیار آشنا می داند - مانند زندگی خود، در یکی از اشکال آن، شاید در هسته آن همه. مهم نیست چقدر زیبایی ما وانمود میکنیم یا ممکن است. طوفان سرطانی کتابی نیست که هرگز دوست دارم، به این ترتیب که من میتوانم یک رمان از داستایوفسکی، استینبک، هامسون یا فیتزجرالد را دوست داشته باشم. این خیلی زشت است - بیش از حد خودخواهانه زشت است - برای آن. اما این نباید رمان باشد که بتواند به این طریق عشق را دوست داشته باشد. همانطور که میلر می نویسد، @ کار، که هنرمند به طور ضمنی برای خودش تنظیم می کند، صرفه جویی در ارزش های موجود است، برای ایجاد هرج و مرج در مورد او یک نظم است که خود او، برای برداشت نزاع و تحریک، به طوری که توسط انتشار عاطفی کسانی که مرده است به زندگی بازگردانده می شود ... @ میلرز سفارش - و هرج و مرج زنده، قابل لمس، زیرکله او - در Tropic از سرطان به طور خاص خود را دارد. آیا من را به زندگی بازگرداند؟ من نمی فهمم که در وهله اول مرده بودم اما این باعث شد که من زنده بمانم. بهش میگم
مشاهده لینک اصلی
â € œWhen در رحم زمان همه چیز دوباره از بین می رود هرج و مرج خواهد شد ترمیم و هرج و مرج است نمره که واقعیت نوشته شده است. \"این یکی از آن کتاب های شگفت انگیز است که خشونت به سیستم شما (فکر می کنم لولیتا، ناهار برهنه، Ulysses ) اما هنوز هم شما را با زرق و برق دار شدن از دست می دهد. این روح شلوغ و شکنجه مردی است که از طریق بحران های موجود در پاریس می گذرد. رمان یک فریاد در تاریکی است؛ فریاد زدنی در خلال میلرز رقص در لبه آینه ترک خورده مدرنیسم رقص می کند. این خیره کننده، تیز و بسیار خطرناک است. این یک رمان برای ضعیف، ترسو، و به راحتی شوکه شده یا کسانی است که باور دارند هنر بدون سایه وجود دارد. میلر این ورقها را برداشت و ضرب و شتم، ناامیدی و پوسیدگی بشریت را توصیف کرد. اگر شما برای چشم انداز هیولا میلر آماده نیستید، نمی توانید گلهای گل را در کج خلقی پیدا کنید، و در نتیجه شما قادر نخواهید بود که خود را برای گل رز در نظر بگیرید.
مشاهده لینک اصلی